Ο Εμπορικός Σύλλογος Πατρών μετά το “απαγορευτκό” από την Περιφέρεια δυτικής Ελλάδας για τη “Λευκή Νύχτα” το βράδυ της τελετής έναρξης του Πατρινού Καρναβαλιού, παρεμβαίνει για να δώσει εξηγήσεις.
Μεταξύ άλλων λέει ότι κανονικά τα μαγαζιά – σύμφωνα με το νόμο – κλείνουν στις 8 το βράδυ του Σαββάτου. Συνεπώς ήταν μόνο 4 ήταν οι παραπάνω ώρες για τον εργαζόμενο. Επίσης χαρακτηρίζει “αστεία” τα επιχειρήματα όσων αντέδρασαν, αναφερόμενοι φυσικά στους εμπορουπαλλήλους.
Αναλυτικά η ανακοίνωση έχει ως εξής:
O Εμπορικός Σύλλογος της Πάτρας σε μια προσπάθεια στήριξης της αγοράς της πόλης και συμβολής των εμπόρων στη δημιουργία ενός γιορτινού κλίματος την ημέρα της τελετής έναρξης του Πατρινού Καρναβαλιού, υπέβαλε αίτημα προς τον Αντιπεριφερειάρχη Αχαΐας κ. Γρηγόρη Αλεξόπουλο για παράταση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων έως τις 12 τα μεσάνυχτα και όχι «λευκή» νύχτα όπως διατείνονται όσοι πιστεύουν ότι τα ανοικτά καταστήματα ανήμερα την έναρξης της μεγάλης γιορτής της Πάτρας συνιστούν …έγκλημα πρώτου μεγέθους!
Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με το νόμο τα καταστήματα το Σάββατο έχουν δικαίωμα να είναι ανοικτά έως τις 20.00, δηλαδή η παράταση θα ήταν κατά 4 ώρες. Φυσικά το ωράριο που θα προτείναμε την ημέρα της έναρξης δεν θα ήταν από το πρωί ως τα μεσάνυχτα αλλά ένα ωράριο διακεκομμένο που θα πρόεκυπτε σε συνεργασία με το προεδρείο του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων, το καθ ύλην αρμόδιο και σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
Ο Εμπορικός Σύλλογος εκτιμά ότι η γιορτή της πόλης είναι και γιορτή των εμπόρων και ότι τα ανοικτά καταστήματα για μια μόνο ημέρα και για λίγες μόνο ώρες επιπλέον, προκειμένου να τονωθεί τόσο ο κορυφαίος θεσμός της πόλης όσο και η συνεχώς βαλλόμενη αγορά της, χρειάζονται και ανοικτά μυαλά. Δυστυχώς αυτή η σκέψη προσέκρουσε πάνω σε αντιδράσεις, αστείες «παρομοιώσεις», απειλές κινητοποιήσεων (μεμονωμένων) και αυθαίρετα συμπεράσματα σχετικά με τις προθέσεις του Εμπορικού και τα σκοτεινά σχέδια που διέκριναν ορισμένοι πίσω από την πρότασή μας.
Ο Εμπορικός Σύλλογος Πατρών έχει αποδείξει εδώ και χρόνια, με τις πράξεις του τη στήριξή του στους μικρομεσαίους, έχει δώσει και εξακολουθεί να δίνει αγώνες για το ωράριο, ακόμη και όταν όλοι οι άλλοι σιωπούν και δεν έχει ανάγκη να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, σε όσους βλέπουν φαντάσματα και λογικές πολυκαταστημάτων πίσω από μια πρόταση που αποτελεί αίτημα πολιτών και επαγγελματιών για μια μέρα κατά την οποία όλη η πόλη είναι στο δρόμο, σε κλίμα χαράς και ξεγνοιασιάς και όχι γκρίνιας και καχυποψίας.Για αυτό το λόγο και δεν αισθάνεται την ανάγκη για κανενός είδους απολογία και εμμένει στην άποψη ότι ορισμένες φορές πρέπει να αξιολογούμε τα πράγματα με τη λογική της χαράς, της προσφοράς και της δημιουργίας και όχι με φοβίες και «στεγανά» που σε τίποτε δεν βοηθούν πέρα από την επικοινωνιακή επιβίωση των σεναριογράφων.
