Οι ψίθυροι και οι φήμες για capital controls ή για κλείσιμο τραπεζών κάνουν κακό στη χώρα
Στο τηλέφωνο, σχεδόν συνωμοτικά, κάποιος ρωτάει τον δημοσιογράφο που υποτίθεται ότι θα ξέρει όλα: «Μου είπαν ότι η τάδε τράπεζα θα χρεοκοπήσει. Να τα σηκώσω τα λεφτά μου να τα πάω αλλού ή ακόμη και στο σπίτι μου;»
Τι να απαντήσεις; Ότι δεν τα ξέρεις όλα ή ότι αυτά που λένε οι «πηγές» του συγκεκριμένου φίλου είναι ανοησίες;
Αλλά υπάρχει και χειρότερο. Τις τελευταίες ημέρες διακινείται ένα σενάριο που λέει ότι μετά τις εκλογές η χώρα θα ζήσει περίπου σαν το 2015 με κάποιου είδους capital control. Οπερ σημαίνει, θα βάλουν πλαφόν οι τράπεζες στα λεφτά που μπορούμε να «σηκώνουμε» από τον λογαριασμό μας προκειμένου να μην έχουμε… bank run.
Οι «πηγές» κι αυτές άγνωστες, όπως και η «εγκυρότητα» των πληροφοριών. Ούτε καν αν έχουν συγκεκριμένη πολιτική «ταυτότητα» οι διακινητές ή αν οι συγκεκριμένες «ειδήσεις» σκοπεύουν να προκαλέσουν σύγχυση υπέρ ενός ή άλλου κόμματος.
Θα μπορούσαν π.χ. να τα διακινούν τα γνωστά «καλικαντζαράκια» των social media που χτίζουν καριέρες πάνω σε τέτοιες «ειδήσεις».
Θα μπορούσε να είναι κάποιος συγκεκριμένος «στρατός» που θέλει να προκαλέσει πανικό σε συγκεκριμένους ψηφοφόρους ώστε να ψηφίσουν κάποιο άλλο κόμμα. Με τη λογική «μην ψηφίσετε αυτούς γιατί θα φύγουν οι επενδυτές, θα καταρρεύσουν οι τράπεζες, θα χάσετε τα λεφτά σας κ.λπ.»
Ή μπορεί να είναι η… άλλη πλευρά που λέει «μην ψηφίσετε αυτόν γιατί σας κρύβει ότι έρχονται μνημόνια, ότι οι Ευρωπαίοι θα ζητήσουν τα λεφτά τους πίσω, ότι οι τράπεζες είναι κατεστραμμένες κ.λπ.»
Μπορεί οι φήμες να εκπορεύονται από μια τράπεζα που θέλει να δημιουργήσει πρόβλημα στην άλλη.
Ή στην τελική να είναι φημολογία ανοήτων που σε μια Ελλάδα που έχει περάσει τόσα και τόσα την τελευταία 15ετία στην οικονομία, να διογκώνεται επικίνδυνα.
Όμως, όλα αυτά είναι άκρως επικίνδυνα παιχνίδια με την οικονομία και με τη χώρα. Και στο κάτω – κάτω η Ελλάδα δεν βρίσκεται στο 2012, ούτε στο καλοκαίρι του 2015.
Χάρη στις θυσίες του ελληνικού λαού και με ορισμένες σωστές επιλογές που έγιναν και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και από την κυβέρνηση της ΝΔ, μπορούμε να είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι δεν χρεοκοπούμε.
Μπορούμε να λέμε -με όση βεβαιότητα μας επιτρέπουν τα παγκόσμια οικονομικά και οι σταθερές… αστάθειες του συστήματος- ότι δεν έχουμε τράπεζες που θα καταρρεύσουν και θα χάσει ο κόσμος τα λεφτά του.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια άλλη εποχή, μακριά από τις τραγωδίες που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Είναι ένα βήμα μακριά από την επενδυτική βαθμίδα.
Δεν είναι πλέον «σκουπίδια» τα ομόλογά της.
Μπορεί και δανείζεται όποια στιγμή θέλει και με ικανοποιητικά επιτόκια γιατί οι ξένοι δεν βλέπουν χρεοκοπία.
Εχει ένα ισχυρό όπλο, το αποθεματικό των 37 δις ευρώ.
Δεν συντρέχει κανένας οικονομικός λόγος για να υπάρχει πρόβλημα στο τραπεζικό σύστημα.
Και σίγουρα κανένα κόμμα εξουσίας δεν έχει αυτή την ώρα ατζέντα εξόδου από το ευρώ, «εισβολής» στις τράπεζες και την ΤτΕ, παράλληλων νομισμάτων κι άλλες θεωρίες που μόνο για να τις διαβάζεις και να γελάς είναι ικανές.
Με απλά λόγια, δεν συντρέχουν λόγοι επιβεβαίωσης των φημών που διακινούνται τις τελευταίες ημέρες και καλό είναι αυτοί που το κάνουν είτε να αποκαλυφθούν είτε να σιωπήσουν.
Δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει μια παγκόσμια κρίση που θα πλήξει και τη χώρα μας. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ούτε για την επόμενη ημέρα.
Βλέπουμε τι γίνεται με τράπεζες – κολοσσούς στο εξωτερικό.
Και ίσως το μόνο σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα, όπως και πολλές άλλες χώρες, θα μπει σε πιο στενούς δημοσιονομικούς κανόνες από το καλοκαίρι και μετά. Η εποχή του «δώσε και μένα μπάρμπα» λόγω πανδημίας έχει τελειώσει.
Και θα πρέπει ως χώρα να βάλουμε ξανά τάξη στα δημοσιονομικά μας, από τα ελλείμματα μέχρι το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος που ολοένα και διογκώνεται.
Αλλά δεν πρέπει να κάνουμε πολιτική των ψιθύρων που κάνουν μεγάλο κακό στην οικονομία και τη χώρα.
