Σε ανακοίνωση αναφέρεται:
Για ακόμα μία φορά τα σχολικά κυλικεία βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα, πανδημία και καταλήψεις μας οδηγούν σε οικονομικό μαρασμό.
Δύο χρόνια χωρίς μεροκάματο. - Δύο χρόνια χωρίς δουλειά.
Σεπτέμβριος και άνοιγμα σχολείων το μόνο που θυμίζει κανονικότητα, Αλλά…
Το πρώτο κουδούνι μας φέρνει απέναντι και πιο κοντά στην Πανδημία και τους κινδύνους της... Απουσίες μαθητών, φόβος, Ανασφάλεια και καταλήψεις συμπληρώνουν το αρνητικό παζλ της καθημερινότητας που βιώνουμε. Η εμφανής μείωση της αγοραστικής δύναμης και η αδυναμία πειθούς για τήρηση των μέτρων και εμβολιασμούς απ’ τους εμπλεκόμενους μας δείχνουν την πόρτα εξόδου.
Υποχρεώσεις εν’ισχύ, μα από που θα πληρωθούν;;;
Όλο αυτό τον καιρό ένα υγιές επάγγελμα που δεν είχε χρέη σε προμηθευτές, ασφαλιστικά ταμεία και κράτος χρεώθηκε! Και το ερώτημα παραμένει… πώς θα πληρωθούν όλα αυτά με κλειστά σχολεία πώς θα ζήσουν οι οικογένειές μας…;;; Απάντηση καμία…
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω…
Από το κράτος, από τους εκπροσώπους της κυβέρνησης στο νομό…; Από τον δήμο;;; Από την περιφέρεια…;;; Μηδέν εις το πηλίκο! Εξαίρεση η κυρία Αλεξοπούλου .
Αρνητές λοιπόν όλοι ,με κλειστά μάτια, στο δίκαιο αίτημά μας, για παράταση της νομοθετικής ρύθμισης τη μείωση του 40% του ενοικίου
και την επιστροφή της εγγύησης για όσους δεν αντέχουν και θέλουν να κλείσουν.
Είμαστε στη σχολική χρονιά 2021/2022 και για μια ακόμη φορά πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά και με τις παρούσες συνθήκες έως τώρα θα κλείσουμε χωρίς τη θέλησή μας.
Κύριε Υφυπουργέ της Αχαΐας κ. Κατσανιώτη την πρώτη φορά που ζητήσαμε συνάντηση και τη βοήθειά σας ούτε καν θελήσατε να μας δείτε κ.Τσιγκρή και κ. Φωτήλα η κοροϊδία μία φορά θα την περάσετε, η δεύτερη έχουμε μάτια κρίση και μυαλό.
Σας καλούμε έστω και τώρα την ύστατη στιγμή να σταθείτε στο δίκαιο αίτημά μας και να δώσετε λύση. Παράταση νομοθετικής ρύθμισης για τη σχολική περίοδο 21/22 είμαστε αυτοί που κάθε μέρα ζούμε με τα παιδιά σας τα εξυπηρετούμε λειτουργούμε σαν να είναι δικά μας παιδιά γιατί εμείς τα νιώθουμε δικά μας παιδιά.
Δώστε Επιτέλους λύση για να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας και να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας!
