Φτάσαμε λοιπόν στον «τέλος» μιας πολύκροτης δίκης. Και βάζω σε εισαγωγικά την λέξη
τέλος γιατί η ποινική διαδικασία δεν τελειώνει με την ανακοίνωση της πρωτόδικης
απόφασης.
Όμως η στιγμή είναι ιστορική, αφού η δίκη που μόλις τελείωσε ξεφεύγει από τα στενά όρια
μιας ποινικής δίκης, αλλά αποτελεί σημείο αναφοράς για τον παγκόσμια έννομη τάξη, αφού
αναγνώρισε ως εγκληματική οργάνωση ένα πολιτικό κόμμα για τις πρακτικές που
χρησιμοποίησε, που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως
«πολιτικές πράξεις».
Πολλοί ανέφεραν ότι είναι νίκη της Δημοκρατίας μας. Και έτσι είναι.
Αποτελεί όμως η απόφαση αυτή και ένα ηχηρό μήνυμα της Δημοκρατίας απέναντι σε κάθε
μορφής φασισμό. Και απέδειξε πόσο σημαντικό είναι για μια κοινωνία και για ένα κράτος η
ορθή κι αντικειμενική λειτουργία των θεσμών. Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, το κράτος
δικαίου, η προστασία των δικαιωμάτων.
Είναι οι αρχές που πρέπει να διέπουν μια σύγχρονη και φιλελεύθερη δημοκρατία και που
υπηρετούν ταυτόχρονα τον πυρήνα των δικαιωμάτων του ανθρώπου-πολίτη. Με τον τρόπο
αυτό γίνονται τα όπλα της Δημοκρατίας μας που προστατεύουν το θεσμικό μας οικοδόμημα
απέναντι στη βία και την ιδεολογία της, όπως εν προκειμένω.
Γιατί και στην περίπτωση αυτή η Ελληνική Δικαιοσύνη, με πλήρη σεβασμό στους κανόνες
του νομικού μας πολιτισμού, από το ξεκίνημα της διαδικασίας μέχρι και τώρα κατά την
ανακοίνωση των ποινών, τήρησε όλους τους δικονομικούς κανόνες και της νομικές αρχές της
«δίκαιης δίκης» αναδεικνύοντας έμμεσα το ασύγκριτο θεσμικό πλεονέκτημα-μάθημα
πολιτικού φιλελευθερισμού μέσα από τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Απέδειξε δε ότι όταν
αφήνεται απερίσπαστη μπορεί να πετύχει την σύμπλευση του «κοινού περί δικαίου
αισθήματος» με τις αρχές δικαιοσύνης και τους κανόνες δικαίου, που πολλές φορές είναι
έννοιες ασαφείς και αντικρουόμενες.
Η Δικαιοσύνη έκανε το χρέος της. Τώρα σ΄ εμάς μένει το πιο δύσκολο έργο. Η συνεχής
προστασία του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος και της διάκρισης των εξουσιών.
Γιατί η νίκη αυτή, για να έχει αξία, πρέπει να έχει διάρκεια.
