Για το επερχόμενο remake της σειράς «Υπέροχα πλάσματα», τη σχέση της με τη νέα εποχή, την ταχύτητα της καθημερινότητας και τη στάση της απέναντι στον θάνατο μίλησε η Μυρτώ Αλικάκη. Η ηθοποιός αναφέρθηκε τόσο στην καλλιτεχνική της πορεία, όσο και στις αλλαγές που έχει βιώσει μέσα στα χρόνια, τονίζοντας πως όσο μεγαλώνει, αντιλαμβάνεται διαφορετικά τον κόσμο γύρω της.
Αρχικά, αναφερόμενη στην πολυαναμενόμενη επιστροφή των Υπέροχων πλασμάτων, αποκάλυψε στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον»: «Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα ξεκινήσουμε γυρίσματα τον Ιανουάριο για τα Υπέροχα πλάσματα. Επειδή είχα και την παράσταση Λίντα, είπα να μην περιμένω τον Γενάρη, να είμαι και σε όλη την παράσταση, να έχω μία εικόνα που ταιριάζει πολύ κι εκεί… Είχαμε πολύ ωραίο χιούμορ και ακούμπησαν πάρα πολύ σε αυτή τη γενιά. Η γενιά των σημερινών 50άρηδων πραγματικά είδε τον εαυτό της μέσα σε αυτή τη σειρά, όλη αυτή την πλευρά της καλώς εννοούμενης ανωριμότητας που διακατέχει αυτή τη γενιά. Εμένα η γενιά μου μεγάλωσε με αρκετές ευκολίες, σε μία μακρά περίοδο ευημερίας για τη χώρα, με μία αίσθηση ότι ό,τι θέλουμε να κάνουμε, θα το κάνουμε. Καμία σχέση με τα τελευταία 15 χρόνια. Ο καθένας μπορούσε να κυνηγήσει το όνειρό του, να δώσει χρόνο στα πράγματα».
Στη συνέχεια, η ηθοποιός αναφέρθηκε και στις αλλαγές της σύγχρονης εποχής. «Γενικά έχουμε μία τάση όσο μεγαλώνουμε να μας φαίνεται ξένο αυτό που είναι τώρα, το οποίο είναι λογικό. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι το οποίο είναι από μόνο του επικίνδυνο ή κακό. Το θέμα είναι ότι επειδή ζούμε σε έναν καπιταλιστικό κόσμο που στόχος είναι γενικά να υπάρχει κέρδος, και υπάρχει μία ταχύτητα όσο περνάνε τα χρόνια, που δεν προλαβαίνουμε ούτε κι εμείς να αφομοιώσουμε τις αλλαγές που συντελούνται, νιώθουμε διαρκώς ανεπαρκείς. Δεν υπάρχει χρόνος στον σύγχρονο κόσμο. Υπάρχει στρες, τρομερή ταχύτητα, δεν συγκεντρωνόμαστε σε ένα πράγμα και το βλέπω και από εμένα», τόνισε.
Συμπλήρωσε, μάλιστα, πως πλέον δυσκολεύεται να βρει στιγμές ηρεμίας: «Δεν θυμάμαι ποτέ να έχω αυτό το στρες που έχω τώρα. Προσπαθώ να αντιστέκομαι σε μικρά διαστήματα της ημέρας. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς όλα αυτά τα πράγματα. Στα 30 μου δεν είχα καν email. Πόσο ωραία ήταν η ζωή χωρίς email».
Τέλος, η Μυρτώ Αλικάκη μίλησε για τον θάνατο, δείχνοντας συμφιλιωμένη με την ιδέα της απώλειας. «Θα έλεγα ότι με την απώλεια και τον θάνατο είμαι αρκετά συμφιλιωμένη, εκτός αν πρόκειται για πολύ νέους ανθρώπους, που εκεί δεν νομίζω ότι μπορείς να συμφιλιωθείς. Νιώθω ότι όταν ένας άνθρωπος έχει ζήσει τη ζωή του σε ικανοποιητικό βαθμό και κυρίως όταν φύγει εύκολα και γρήγορα, για εμένα αυτό είναι το σημαντικό. Δεν έχω τη φαντασίωση του να τα εκατοστήσω, αλλά εύχομαι να φύγω εύκολα και γρήγορα. Πιο πολύ αυτό με ανησυχεί. Νιώθω ότι τους αγαπημένους μας ανθρώπους τους κουβαλάμε πάντα και αυτό είναι πολύ ανακουφιστικό, αλλά δεν θέλω να βλέπω τους ανθρώπους να ταλαιπωρούνται, ούτε τους άλλους ούτε τον εαυτό μου. Έχω αυτή την κοσμοθεωρία πως ό,τι είναι τετελεσμένο και δεν μπορείς να το αποφύγεις, γλιτώνεις πολύ κόπο και χρόνο να το αποδεχθείς. Ο θάνατος είναι το μόνο σίγουρο ότι θα σου συμβεί. Οπότε ποιο το νόημα του να καταναλώνεις χρόνο στο πότε θα φύγεις, πώς θα φύγεις κτλ», είπε κλείνοντας.
