«Too Much»: Μια ρομαντική κωμωδία που λέει λιγότερα απ’ όσα υπόσχεται. Το ΕΡΤNews.gr βρέθηκε στη διαδικτυακή συνέντευξη τύπου για τη νέα σειρά του netflix και σας παρουσιάζει την άποψη των συντελεστών
Η Jessica (Megan Stalter), μία γεματούλα εργαζόμενη Νεοϋορκέζα στα 30 της, αφήνει πίσω της έναν καταστροφικό χωρισμό και μετακομίζει στο Λονδίνο για να ζήσει σαν μοναχική Μπροντέ. Εκεί γνωρίζει τον Felix (Will Sharpe), έναν άντρα -που στη μη απελπισμένη θα έβγαζε όλα τα red flags- που όμως την ελκύει ανεξήγητα (αλλά απολύτως κατανοητά, καθώς είναι γόης με τα όλα του). Και όπως θα όφειλε, όσο περισσότερο πλησιάζει το τηλεοπτικό ζευγάρι, τόσο τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται.
«Μιλούν άραγε την ίδια γλώσσα οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί;»
Στην εικονική συνέντευξη Τύπου, η οποία πραγματοποιήθηκε στα τέλη Ιουνίου, συμμετείχαν η δημιουργός Lena Dunham, και οι δύο πρωταγωνιστές, Megan Stalter και Will Sharpe.
Η Megan Stalter (Jessica), γνωστή από τη σειρά “Hacks”, κάνει εδώ το ντεμπούτο της ως πρωταγωνίστρια ρομαντικής σειράς. Η χημεία της με τον Sharpe χτίστηκε μεθοδικά: «Ήμουν αγχωμένη ότι ο Will θα με έβρισκε υπερβολική… Αλλά τελικά τον κέρδισε κάθε τι “too much” πάνω μου.»
«Στην αρχή δεν ήξερα πολλά για εκείνον. Μαθαίναμε ο ένας τον άλλον παράλληλα με τους χαρακτήρες μας», είπε. «Ένιωσα πως δημιουργήσαμε μια γυναίκα-άγγελο που κουβαλάει μέσα της κομμάτια και από εμένα και από τη Lena. Μετά έγινε κάτι τελείως δικό της.»
Η ερμηνεία του Will Sharpe πατάει σε μινιμαλισμό και σιωπές. «Η Jess είναι ανοιχτό βιβλίο. Ο Felix, αντιθέτως, έχει συνεχώς τις άμυνες του υψωμένες. Είναι σαν να παίζουν δύο διαφορετικές γλώσσες συναισθημάτων.» […] «Ποτέ δεν σκεφτόμουν: είναι αστεία ή δραματική σκηνή αυτή; Απλώς ρωτούσα: “Πώς νιώθει ο Felix τώρα;” και άφηνα το υπόλοιπο να προκύψει.»
Η Lena Dunham (δημιουργός, σκηνοθέτις και σεναριογράφος) μίλησε με θαυμασμό για τη «σιωπηλή του δύναμη» και την ικανότητά του να κάνει «ένα βλέμμα να λέει περισσότερα από δέκα ατάκες». Στη συνέχεια όμως αναφέρθηκε αναλυτικότερα στα θέματα της σειράς: «Ήταν πιο εύκολο να μάθω την ποπ κουλτούρα της Βρετανίας, παρά τη διαπροσωπική της εθιμοτυπία.» […] «Όταν γράφεις, επεξεργάζεσαι τον κόσμο γύρω σου. Δεν είναι απλώς τέχνη. Είναι μια μέθοδος να κατανοήσεις τη δική σου ζωή.»
Η Dunham περιέγραψε τη σειρά ως προσωπική αλλά όχι αυτοβιογραφική. «Το να γράφεις για ερωτική απογοήτευση σε νέα χώρα είναι ηθελημένη απομόνωση», σημείωσε. Έδωσε επίσης έμφαση στη συνεργασία με Planned Parenthood για την ευαίσθητη απεικόνιση της άμβλωσης σε ένα επεισόδιο: «Είναι μια στιγμή, όχι μια “θεματική”, και όμως ήταν σημαντική για εμάς να είναι ακριβής.»
