Δεν περίμενα πως θα χρειαστεί να γράψω κάποτε αυτό το σημείωμα σκέψεων. Μία αναφορά γεγονότων και συναισθημάτων που έχει ως συνιστώσα τη δολοφονία ενός αστυνομικού, που πάλεψε για μέρες στο Νοσοκομείο δίνοντας άνιση μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, του Γιώργου Λυγγερίδη.
Ο 31χρονος αστυνομικός που υπηρετούσε στην Υποδιεύθυνση Μέτρων Τάξης, άκουγε κάθε φορά πριν ξεκινήσει τη δύσκολη και επικίνδυνη υπηρεσία του την ακόλουθη εντολή του Κέντρου Επιχειρήσεων: με ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, δεν απαντάμε σε καμία πρόκληση απ’ όπου και αν προέρχεται. Έτσι και εκείνο το βράδυ, ο ίδιος και οι συνάδελφοί του αμύνονταν, έχοντας απέναντί τους μία χούφτα εγκληματιών δολοφόνων που εκτόξευαν θάνατο τυφλωμένοι από μίσος που «έβγαινε» μέσα από τα ίδια εγκληματικά πάθη τους και τη μίζερη ζωή τους.
Και για αυτούς όπως και για πολλούς άλλους που συγκαταλέγονται στο μικρό και ασήμαντο αριθμητικά πλην όμως επιθετικό και επικίνδυνο υποσύνολο της κοινωνίας, ισχύει πάντα η ίδια εντολή. Με ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, δεν απαντάμε σε καμία πρόκληση απ’ όπου και αν προέρχεται.
Και ο Γιώργος δεν απάντησε. Δέχτηκε μία δολοφονική βολή στο πόδι και οι δολοφόνοι του δεν ήθελαν κανείς να του δώσει πρώτες βοήθειες, αφού ακόμη και κείνη την ώρα του πέταξαν και εμπρηστικό μηχανισμό. Ήθελαν λοιπόν όχι μόνο να τον σκοτώσουν, αλλά και να σιγουρευτούν πως τέλειωσαν την πράξη τους με επιτυχία…
Ο Γιώργος πάλευε 21 ημέρες στην Εντατική. Έφευγε από τη ζωή, μα ξαναγύριζε. Αγωνιζόταν «με ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση» και δεν «απαντούσε σε καμία πρόκληση» θανάτου μέχρι που ήλθε η τελευταία βολή σήμερα το μεσημέρι. Ο θάνατος έκανε το χατίρι των δολοφόνων και τον άρπαξε μέσα από τα χέρια των γιατρών.
Ο Γιώργος ήταν παιδί της κοινωνίας. Όπως και όλοι οι συνάδελφοί του σε όλες τις Υπηρεσίες Τάξης της Αστυνομίας. ‘Όλοι τους είχαν ακούσει πολλά στους δρόμους. Είχαν δεχθεί τόνους δολοφονικών αντικειμένων, τους είχαν στείλει πολλές φορές τραυματίες στα Νοσοκομεία.
Ναι, αυτή είναι η δουλειά τους. Είναι επικίνδυνη και το ξέρουν. Επεμβαίνουν όταν οι καταστάσεις ξεφεύγουν και είναι εύκολοι στόχοι όχι μόνο από τις «χούφτες» των δολοφόνων, αλλά και από ένα τμήμα του πολιτικού συστήματος που λαϊκίζει ταυτιζόμενο με το αντισύστημα, λοιδορεί και προκαλεί όποιον μπαίνει μπροστά για να προστατεύσει τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία.
Όμως κόντρα στο πείσμα των λίγων , θα είναι εκεί «με ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση», για τον πολίτη, για τον Νόμο, για τον Γιώργο, για όλους όσους έφυγαν σε ώρα καθήκοντος.
