Ο νέος προπονητής της Σεβίλλης, Ματίας Αλμέιδα, συγκλόνισε τον κόσμο του ποδοσφαίρου με μια συγκινητική συνέντευξη Τύπου που έδωσε τη Πέμπτη (11/09) που δεν αφορούσε τακτικές ή μεταγραφές, αλλά τις άγνωστες μάχες των ποδοσφαιριστών με τη ψυχική τους υγεία.
Ο πρώην τεχνικός της ΑΕΚ αποκάλυψε τους δικούς του αγώνες με την κατάθλιψη και τη σκληρή μάχη που έδωσε για να την ξεπεράσει, ενώ μίλησε με ευγνωμοσύνη για τη σανίδα σωτηρίας που του παρείχαν η οικογένειά του και οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας που τον βοήθησαν να ξεπεράσει την καταιγίδα.
«Έχω πολλή εμπειρία για να μιλήσω γι’ αυτό. Είχα πέντε χρόνια που υπέφερα πολύ και με βοήθησαν η οικογένειά μου και οι ειδικοί. Έπαιζα στην Ίντερ και πήγα στον Μοράτι και του είπα ότι δεν ήθελα να παίζω πια. Εκείνη την περίοδο είχα ακόμη δύο χρόνια συμβόλαιο. Αλλά έτσι ήταν η ζωή μου.
Όσο παίζεις ποδόσφαιρο είσαι… τράπεζα, ζεις δανειζόμενος. Το έζησα στην πράξη. Ήμουν φίλος με τον Μαραντόνα και του συνέβη το ίδιο. Όταν σταματάς να παίζεις, το τηλέφωνο δεν χτυπά πια. Πίεση είναι να σε βλέπουν πεσμένο σαν σκυλί και να μην μπορούν να σε καταλάβουν», αποκάλυψε.
Αναφέρθηκε ακόμη και στο πόσο σημαντικό για την απόδοση ενός επαγγελματία ποδοσφαιριστή είναι να νιώθει καλά και να είναι χαρούμενος.Ο νέος προπονητής της Σεβίλλης, Ματίας Αλμέιδα, συγκλόνισε τον κόσμο του ποδοσφαίρου με μια συγκινητική συνέντευξη Τύπου που έδωσε τη Πέμπτη (11/09) που δεν αφορούσε τακτικές ή μεταγραφές, αλλά τις άγνωστες μάχες των ποδοσφαιριστών με τη ψυχική τους υγεία.
Ο πρώην τεχνικός της ΑΕΚ αποκάλυψε τους δικούς του αγώνες με την κατάθλιψη και τη σκληρή μάχη που έδωσε για να την ξεπεράσει, ενώ μίλησε με ευγνωμοσύνη για τη σανίδα σωτηρίας που του παρείχαν η οικογένειά του και οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας που τον βοήθησαν να ξεπεράσει την καταιγίδα.
«Έχω πολλή εμπειρία για να μιλήσω γι’ αυτό. Είχα πέντε χρόνια που υπέφερα πολύ και με βοήθησαν η οικογένειά μου και οι ειδικοί. Έπαιζα στην Ίντερ και πήγα στον Μοράτι και του είπα ότι δεν ήθελα να παίζω πια. Εκείνη την περίοδο είχα ακόμη δύο χρόνια συμβόλαιο. Αλλά έτσι ήταν η ζωή μου.
Όσο παίζεις ποδόσφαιρο είσαι… τράπεζα, ζεις δανειζόμενος. Το έζησα στην πράξη. Ήμουν φίλος με τον Μαραντόνα και του συνέβη το ίδιο. Όταν σταματάς να παίζεις, το τηλέφωνο δεν χτυπά πια. Πίεση είναι να σε βλέπουν πεσμένο σαν σκυλί και να μην μπορούν να σε καταλάβουν», αποκάλυψε.
Αναφέρθηκε ακόμη και στο πόσο σημαντικό για την απόδοση ενός επαγγελματία ποδοσφαιριστή είναι να νιώθει καλά και να είναι χαρούμενος.
«Έχω κόρες και θέλω να είναι ευτυχισμένες. Η μητέρα μου θα γίνει σύντομα 80 χρονών και θέλω πάντα να είναι χαρούμενη… Όλοι θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Και υπάρχει μια αλήθεια: όταν κάποιος είναι ευτυχισμένος, αποδίδει καλύτερα… Το θετικό φέρνει θετικό και το αρνητικό φέρνει αρνητικό».
Τέλος ο Αργεντίνος προπονητής εξήγησε το πως η μάχη του με το τέρας της κατάθλιψης τον βοήθησε έτσι ώστε να μπορεί να βοηθάει και εκείνος με τη σειρά του τους παίκτες του να είναι ψυχικά υγιείς.
«Αναγνωρίζω πάντοτε τον παίκτη που είναι καταθλιπτικός, εκείνον που δεν κοιμήθηκε καλά ή που δείχνει πεσμένος, και δεν τον αγνοώ. Αντιμετωπίζω τις καταστάσεις με ειλικρίνεια και από καρδιάς, για να μπορέσω να τον βοηθήσω ειλικρινά και να βγάλει όλα όσα έχει μέσα του».
Πηγή: www.gazzetta.gr
