Για ένα κουτάβι, ο κόσμος μας μπορεί να είναι μια μεγάλη πρόκληση. Αλλά του είναι και άγνωστος. Θόρυβοι δυνατοί και απότομοι, που του «τρυπούν» τα αυτιά, οπτικά ερεθίσματα και κινήσεις, παρουσιάζονται απροσδόκητα.
Ο επαγγελματίας θετικός εκπαιδευτής σκύλων, Σωτήρης Κοντάκος, επισημαίνει ότι ο σκύλος, από τη στιγμή της γέννησής του, καταγράφει στιγμές, καταστάσεις, βιώματα και συναισθήματα.
Τονίζει ότι κάποιοι περίοδοι της ζωής του είναι οι πιο σημαντικές. Όπως οι πρώτοι του μήνες, που είναι κουτάβι.
Κρίνεται απαραίτητο, από την πρώτη κιόλας στιγμή που θα έρθει το κουτάβι στο σπίτι, να ξεκινήσει η προετοιμασία του με διάφορα ερεθίσματα και ασκήσεις
Αφού κάνει το πρώτο του εμβόλιο, ο κηδεμόνας μπορεί να το πάρει αγκαλιά και να το βγάλει έξω
Καίριες είναι οι πρώτες καταγραφές που θα κάνει, διότι θα είναι εκείνες που θα «θωρακίσουν» το κουτάβι, ώστε να αντιμετωπίσει καταστάσεις και ερεθίσματα στο μέλλον.
Το χρονικό διάστημα που το κουτάβι καταγράφει αρνητικά συναισθήματα
Σύμφωνα με τον κύριο Κοντάκο, οι τρεις πρώτοι μήνες είναι η περίοδος που καταγράφει αρνητικά συναισθήματα, και ονομάζεται περίοδος φοβιών.
Το κουτάβι, στην περίοδο αυτή, μπορεί να καταγράψει μια αρνητική συμπεριφορά ή ένα αρνητικό ερέθισμα που θα το ακολουθεί σε όλη του τη ζωή.
Διευκρινίζει, ο εκπαιδευτής, ότι αυτό το ερέθισμα μπορεί να είναι ένα ποτήρι, μία κατσαρόλα, μια εξάτμιση, ένα αυτοκίνητο. Μπορεί να καταγράψει φοβίες, από έναν κρότο, μια απότομη κίνηση, ή μια φωνή.
Κατά συνέπεια, τη δεδομένη χρονική στιγμή, η ψυχολογική ισορροπία του σκύλου είναι πολύ εύθραυστη.
Εξοικείωση κουταβιού με άλλους σκύλους
«Κρίνεται απαραίτητο, από την πρώτη κιόλας στιγμή που θα έρθει το κουτάβι στο σπίτι, να ξεκινήσει η προετοιμασία του με διάφορα ερεθίσματα και ασκήσεις. Έτσι, ώστε να εξοικειωθεί με ποικίλα ερεθίσματα», επισημαίνει ο κύριος Κοντάκος.
Προτείνεται, να βγαίνει βόλτα από πολύ νωρίς, προκειμένου να εξοικειωθεί με εξωτερικά ερεθίσματα και παράγοντες που θα αντιμετωπίσει στη ζωή του.
«Αφού κάνει το πρώτο του εμβόλιο, στην ηλικία των επτά έως εννέα εβδομάδων μετά την γέννηση του, καλό είναι ο κηδεμόνας να βγάζει δειλά – δειλά έξω το κουτάβι. Κρατώντας το στην αγκαλιά του, για να παίρνει μυρωδιές από τον έξω κόσμο», αναφέρει ο κύριος Κοντάκος.
Επίσης, στον κηδεμόνα προτείνεται να φέρνει σε επαφή το κουτάβι με άλλους, υγιείς και εμβολιασμένους, σκύλους του οικείου περιβάλλοντος. Η επαφή με άλλους σκύλους, εξηγεί ο εκπαιδευτής, θα βοηθήσει στην κοινωνικοποίησή του. Έτσι θα μάθει τρόπους συμπεριφοράς, αλλά και τη «γλώσσα του σώματος», που είναι ο τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των σκύλων.
Έχει παρατηρηθεί πως οι σκύλοι που δεν κοινωνικοποιήθηκαν από μικρή ηλικία, είχαν προβλήματα συμπεριφοράς με τους ομοίους τους. Αυτό συνέβη, διότι δεν γνώριζαν πώς να χαιρετήσουν ή να παίξουν με τον άλλο σκύλο. Αποτέλεσμα, να υπάρχει σύγκρουση μεταξύ των δύο, ή έντονο γάβγισμα προς εκείνους.
Η μη σωστή κοινωνικοποίηση οδηγεί τον σκύλο σε έντονο στρες. Η σύγχυση που προκαλείται στον εγκέφαλό του, τη δεδομένη χρονική στιγμή από το ερέθισμα, είναι τέτοια, που αδυνατεί να τη διαχειριστεί.
Από την άλλη, βέβαια, αποθαρρύνεται η επαφή με μη δεσποζόμενα ζώα, καθώς μπορεί να είναι φορείς κάποιας ασθένειας.
Το κουτάβι πρέπει να αποκτήσει οικειότητα και με διάφορα εδάφη
Ένα ακόμη κεφάλαιο, σύμφωνα με τον κύριο Κοντάκο, είναι η εξοικείωση του κουταβιού με διάφορα εδάφη, όπως η άσφαλτος, το χώμα, το χορτάρι, η άμμος. Αλλά και με τα σκαλιά και τη θάλασσα.
Εφιστά την προσοχή, λέγοντας ότι χρειάζεται να γίνεται ελεγχόμενα, και τα μάτια του κηδεμόνα πρέπει να είναι πάντα στραμμένα στο κουτάβι, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος κατάποσης κάποιου αντικειμένου, ακόμη και μίας μολυσμένης ουσίας.
Δίνει τη συμβουλή, ο κηδεμόνας να αφήνει το κουτάβι για πολύ μικρό χρονικό διάστημα στο έδαφος. Ώστε να μπορεί να μυρίσει, άλλα και να επεξεργαστεί το περιβάλλον. Έπειτα, θα πρέπει άμεσα να καθαρίζονται τα πέλματα του κουταβιού με ειδικά πανάκια.
Επιβράβευση κουταβιού
Είναι απαραίτητο, όπως λέει ο κ. Κοντάκος, το κουτάβι να επιβραβεύεται σε κάθε ερέθισμα που θα συναντήσει έξω, είτε με χάδια, είτε με τη βρεφική τροφή του. Θεωρείται κρίσιμο, το κουτάβι να έχει μόνο θετικές καταγραφές σε όσο το δυνατόν περισσότερα ερεθίσματα με σκοπό την καλύτερη προσαρμογή του στο μέλλον.
Καταλήγοντας, ο κύριος Κοντάκος λέει: «Προτού προχωρήσει σε οποιαδήποτε ενέργεια ο κηδεμόνας, θα πρέπει να απευθυνθεί σε έναν θετικό εκπαιδευτή, προκειμένου να τον καθοδηγήσει σε όλη τη διαδικασία. Με τη συνεννόηση κτηνιάτρου και εκπαιδευτή, επιτυγχάνουμε όσο τον δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα, όχι μόνο στη σωματική, άλλα και την ψυχική του υγεία».
