Η κολίτιδα είναι μια από τις πιο συχνές πεπτικές διαταραχές που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας σκύλος. Μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά, με συμπτώματα που ανησυχούν τον κηδεμόνα, και να προκαλέσει δυσφορία αλλά και σοβαρότερα προβλήματα αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα.
Το σημαντικότερο; Να θυμόμαστε ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων πρέπει να μιλήσουμε άμεσα με τον κτηνίατρο.
Τι είναι η κολίτιδα
Η κολίτιδα είναι φλεγμονή του παχέος εντέρου. Αυτή η φλεγμονή μπορεί να είναι οξεία (να εμφανιστεί ξαφνικά και να διαρκέσει λίγες μέρες) ή χρόνια (να επιμένει για εβδομάδες ή μήνες). Οι αιτίες ποικίλλουν: από μια ξαφνική αλλαγή διατροφής, την κατάποση ακατάλληλης τροφής, μέχρι λοιμώξεις, παρασιτώσεις, αλλεργίες ή ακόμα και άγχος.
Το παχύ έντερο είναι υπεύθυνο για την απορρόφηση νερού και την αποθήκευση των κοπράνων πριν την αποβολή τους κ. Όταν υπάρχει φλεγμονή, η λειτουργία του διαταράσσεται, οδηγώντας σε διάρροια και άλλα γαστρεντερικά συμπτώματα.
Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της;
Η κολίτιδα συνήθως αναγνωρίζεται από έναν συνδυασμό χαρακτηριστικών:
-Συχνές, μικρές κενώσεις: Ο σκύλος μπορεί να πηγαίνει πολλές φορές για τουαλέτα αλλά να βγάζει μικρή ποσότητα κοπράνων κάθε φορά.
-Μαλακά ή υδαρή κόπρανα με βλέννα: Η παρουσία βλέννας είναι συχνό σημάδι φλεγμονής του παχέος εντέρου.
-Αίμα στα κόπρανα: Μπορεί να είναι φρέσκο και κόκκινο, κάτι που δείχνει ερεθισμό στο τελικό τμήμα του εντέρου.
-Πίεση και βιασύνη για αφόδευση: Ο σκύλος μπορεί να φαίνεται ανήσυχος ή να υιοθετεί τη στάση αφόδευσης πολλές φορές χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα.
-Κοιλιακή δυσφορία: Μερικοί σκύλοι εμφανίζουν πόνο στην κοιλιά ή γκρίνια όταν την αγγίζουμε.
-Λήθαργος και μειωμένη όρεξη: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η γενική τους διάθεση πέφτει.
Τι μπορεί να την προκαλέσει;
Η κολίτιδα δεν είναι ασθένεια από μόνη της, αλλά σύμπτωμα που μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες:
-Ξαφνική αλλαγή τροφής
-Κατανάλωση ακατάλληλων ή χαλασμένων τροφών (σκουπίδια, κόκκαλα)
-Εντερικά παράσιτα
-Βακτηριακές ή ιογενείς λοιμώξεις
-Τροφικές αλλεργίες ή δυσανεξίες
-Στρες ή έντονη αλλαγή στο περιβάλλον
-Φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου
Πότε χρειάζεται νοσηλεία;
Οι περισσότερες ήπιες περιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν με φαρμακευτική αγωγή και ειδική δίαιτα στο σπίτι, πάντα με καθοδήγηση του κτηνιάτρου. Ωστόσο, υπάρχουν καταστάσεις που απαιτούν νοσηλεία:
-Συνεχής, έντονη διάρροια για περισσότερες από 24-48 ώρες
-Μεγάλη ποσότητα αίματος στα κόπρανα
-Σημάδια αφυδάτωσης (ξηρά ούλα, κατάπτωση, βυθισμένα μάτια)
-Υψηλός πυρετός
-Εμετός που δεν υποχωρεί
-Απώλεια όρεξης για πάνω από μία μέρα σε νεαρά ή ηλικιωμένα ζώα
-Πολύ νεαρά κουτάβια ή σκύλοι με χρόνιες παθήσεις (π.χ. νεφρικά προβλήματα) –σε αυτή την περίπτωση η νοσηλεία είναι συχνά απαραίτητη ακόμα και σε ήπια περιστατικά, γιατί οι εφεδρείες του οργανισμού τους είναι μικρότερες.
Η νοσηλεία μπορεί να περιλαμβάνει ενδοφλέβια υγρά για ενυδάτωση, φαρμακευτική αγωγή για τον έλεγχο της διάρροιας και της φλεγμονής, εξετάσεις για εντοπισμό της αιτίας και ειδική διατροφή.
Γιατί η άμεση επικοινωνία με τον κτηνίατρο είναι τόσο σημαντική
Η κολίτιδα μπορεί να μοιάζει «αθώα» αν τα συμπτώματα είναι ήπια, όμως πίσω της μπορεί να κρύβονται προβλήματα που χρειάζονται άμεση παρέμβαση. Επιπλέον, η διάρροια, ειδικά όταν επιμένει, μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση, που είναι επικίνδυνη για την υγεία του σκύλου. Ο κτηνίατρος είναι αυτός που θα αξιολογήσει τη βαρύτητα της κατάστασης, θα προτείνει τις κατάλληλες εξετάσεις και θα καθορίσει την ασφαλέστερη θεραπευτική προσέγγιση.
Ως κηδεμόνας, το να γνωρίζετε τα πρώτα σημάδια και να μην τα αγνοείτε είναι καθοριστικό. Παρατηρείτε πάντα τη συχνότητα και τη μορφή των κενώσεων, αν υπάρχει αίμα ή βλέννα, αλλά και τη γενική διάθεση και την όρεξη του σκύλου σας.
Η κολίτιδα μπορεί να είναι κάτι απλό και παροδικό ή σύμπτωμα μιας πιο σοβαρής πάθησης. Η διαφορά μεταξύ γρήγορης ανάρρωσης και επιδείνωσης συχνά κρίνεται από το πόσο άμεσα θα αντιδράσουμε. Με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων – διάρροια, αίμα ή βλέννα στα κόπρανα, συχνές ανεπιτυχείς προσπάθειες για αφόδευση – επικοινωνούμε χωρίς καμία καθυστέρηση με τον κτηνίατρο. Έτσι, δίνουμε στον τετράποδο φίλο μας τις καλύτερες πιθανότητες για γρήγορη και ασφαλή ανάρρωση.
