Είναι αξιολάτρευτοι, μικροσκοπικοί, φανταχτεροί, και αποτελούν σύμβολο των Χριστουγέννων.
Οι κοκκινολαίμηδες είναι πλάσματα που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω της ξεχωριστής εμφάνισής τους και των αντιθέσεων που τους χαρακτηρίζουν. Ακόμα, πρωταγωνιστούν στις ευχετήριες κάρτες των Χριστουγέννων.
Ας δούμε μερικές ενδιαφέρουσες αλήθειες που ίσως δεν γνωρίζατε για τους κοκκινολαίμηδες:
Βλέπουν “κόκκινο”: Οι κοκκινολαίμηδες μπορεί να μοιάζουν αξιολάτρευτοι, αλλά στην πραγματικότητα θυμώνουν εύκολα και μπορούν να γίνουν ιδιαίτερα επιθετικοί. Είναι εξαιρετικά κτητικοί με την περιοχή τους και η άμυνά τους συχνά ταυτίζεται με την επίθεση. Οι εντάσεις που προκύπτουν αναμεταξύ τους συνήθως λύνονται μέσω του τραγουδιού και της γλώσσας του σώματος, αλλά αν αυτό αποτύχει μπορεί να προκύψουν σοβαροί τσακωμοί που κάποιες φορές οδηγούν ακόμα και στον θάνατο. Κατά την εποχή του ζευγαρώματος, η ανόρθωση της ουράς και η υπόκλιση αποτελούν απειλές για τους εχθρούς. Επιπλέον, τα φτερά στον λαιμό μπορούν να φουντώσουν, κάνοντας το πουλί να μοιάζει μεγαλύτερο.
Έχουν παρατηρηθεί κοκκινολαίμηδες που δεν επιτίθενται μόνο σε άλλα άτομα του είδους για να προστατεύσουν την επικράτειά τους, αλλά μπορεί να επιτεθούν και να εκτονώσουν τον θυμό τους και σε άλλα νεκρά πουλιά, σε ψεύτικους κοκκινολαίμηδες (στα πλαίσια πειραμάτων), σε κόκκινα πούπουλα, ακόμα και σε κόκκινα γένια.
Το κόκκινο στήθος τους χρησιμοποιείται ως σημαία από τους ενήλικους κοκκινολαίμηδες. Τα μικρά δεν αποκτούν κόκκινα πούπουλα μέχρι να φύγουν από τη φωλιά, μερικές εβδομάδες μετά τη γέννησή τους, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο να τους επιτεθούν οι ίδιοι τους οι γονείς.
Γνωρίζουν καλά από χημεία: Οι κοκκινολαίμηδες χρησιμοποιούν μυρμήγκια και σαρανταποδαρούσες ως εντομοκτόνα. Όταν πιάνουν ένα τέτοιο έντομο, αυτό εκλύει τα αμυντικά χημικά όπλα του μέσα στο ράμφος τους. Τότε, οι κοκκινολαίμηδες αλείφουν το φτέρωμά τους με αυτές τις ουσίες, απωθώντας έτσι τα παράσιτα όπως είναι τα τσιμπούρια και οι τερμίτες.
Είναι ωδικά πτηνά: Τα αρσενικά ανταγωνίζονται το ένα με το άλλο παραβγαίνοντας στο τραγούδι. Και τα θηλυκά τραγουδούν, παρότι όχι τόσο ενεργητικά όσο τα αρσενικά, και μόνο κατά την περίοδο πριν από την εποχή του ζευγαρώματος. Οι κοκκινολαίμηδες δεν τραγουδούν μόνο, αλλά βγάζουν και πολλούς άλλους ιδιαίτερους ήχους, για παράδειγμα όταν είναι ταραγμένοι, ή όταν εξασκούν το τραγούδι τους σε μικρή ηλικία, πριν από την πρώτη εποχή του ζευγαρώματος.
Βλέπουν στο σκοτάδι: Τα μεγάλα μάτια του κοκκινολαίμη είναι πλήρως προσαρμοσμένα για ένα πουλί που περνά πολύ χρόνο στο σκοτεινό δάσος.
Είναι τα πουλιά της καταιγίδας: Ο Θορ, ο Νορβηγικός θεός του κεραυνού, σύμφωνα με τον μύθο αγαπούσε το κόκκινο χρώμα. Έτσι, ο κοκκινολαίμης κατέληξε να συμβολίζει τον ερχομό της καταιγίδας. Ακόμα, ο έντονος χρωματισμός του είχε μυθικές προεκτάσεις για τους Κέλτες, κατά τους οποίους αν κάποιος σκότωνε έναν κοκκινολαίμη, θα έχανε τη ζωή του (αυτός ή κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο) από φωτιά.
Προτιμούν τις πεδινές περιοχές: Το μέγεθος της περιοχής ενός κοκκινολαίμη σχετίζεται με την ποιότητα του βιοτόπου του. Τα δάση που βρίσκονται σε υψίπεδα είναι λιγότερο φιλόξενα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν συχνά λίγα ζευγάρια ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο (π.χ. 10). Τα πιο πεδινά δάση είναι πιο ελκυστικά και μπορεί να φιλοξενούν ακόμα και 300 ζεύγη στην ίδια περιοχή.
Σύμβολο των Χριστουγέννων: Πώς, όμως, έφτασε ο κοκκινολαίμης να θεωρείται το απόλυτο σύμβολο των Χριστουγέννων, μαζί με τον Άγιο Βασίλη και τους ταράνδους του;
Η δημοτικότητά του αυτή μπορεί να οφείλεται στην αύξηση του αριθμού των κοκκινολαίμηδων κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών στην Ευρώπη. Υπάρχουν πολλοί θρύλοι σχετικά με τους κοκκινολαίμηδες και τη σχέση τους με τον χειμώνα και τα Χριστούγεννα, κυρίως στην αγγλοσαξονική παράδοση. Για παράδειγμα, κατά τη Βικτωριανή εποχή, όταν ξεκίνησε η παράδοση της ανταλλαγής εορταστικών καρτών, οι ταχυδρόμοι του Βασιλικού Ταχυδρομείου φορούσαν κατακόκκινες στολές και παρέδιδαν τις ευχετήριες κάρτες, αποκτώντας έτσι το παρατσούκλι “κοκκινολαίμηδες”. Οι καλλιτέχνες της εποχής συνήθως ζωγράφιζαν χριστουγεννιάτικες κάρτες με εικόνες που συνδέονταν με την αποστολή γραμμάτων, και σύντομα στις απεικονίσεις των εορτών τα μικρά πουλάκια πήραν τη θέση των ταχυδρόμων, παραδίδοντας γράμματα.
