Υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας επί Γ. Α. Παπανδρέου, υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων επί Αντώνη Σαμαρά, υπουργός Υγείας τώρα, στη νέα κυβερνητική θητεία του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη. Και βέβαια υπουργός Προστασίας του Πολίτη, παντός πολιτικού καιρού: επί Κώστα Σημίτη, επί Γ.Α.Π., επί Λουκά Παπαδήμου και επί Μητσοτάκη. Για να του εμπιστευτούν τέσσερις πρωθυπουργοί εντελώς διαφορετικού χαρακτήρα το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, όπως ωραία λεγόταν κάποτε, πριν οι κατασκευαστές ευφημισμών εξευγενίσουν τους τίτλους των υπουργείων, κάτι θα διέκριναν πάνω του.
Παιδονομικό πάθος; Ιδιοσυγκρασία ντετεκτιβίστικη, ίσως και μιλιτέρ; Καλά ακονισμένη έκτη αίσθηση, ικανή να εντοπίζει ενόχους εκεί όπου δεν υπάρχουν; Ο Υγειάρχης μας λοιπόν είχε την τιμή να τον επισκεφθεί την Τρίτη ο πρωθυπουργός. Ο οποίος έδειξε ευθύς εξαρχής τι εννοούσε όταν επέμενε προεκλογικά πως η αναβάθμιση του ΕΣΥ είναι προσωπικό του στοίχημα. Για να πάψουμε να ανησυχούμε, ιδιαίτερα όσοι ζουν σε νησιά, βουνά και παραμεθόριες περιοχές, ο κ. Μητσοτάκης τουιτάρισε το εξής: «Προχωράμε άμεσα στην έκδοση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου η οποία θέτει στη δυνατότητα του Υπουργείου Υγείας, μέσω του ΕΚΑΒ, την αξιοποίηση στελεχιακού δυναμικού της Πυροσβεστικής και των Ενόπλων Δυνάμεων. Ετσι ώστε να καλύψουμε άμεσα ανάγκες στελέχωσης των ασθενοφόρων μας». Δεν είναι ακριβώς άριστα ελληνικά, καταλαβαίνουμε πάντως γιατί προκρίθηκε ο κ. Χρυσοχοΐδης για το υπουργείο Υγείας: το μιλιτέρ πάθος του θα διευκολύνει την ανάπτυξη καλών σχέσεων με τους ένστολους που θα γίνουν Εκαβίτες.
Εν συντομία: Το ΕΣΥ είναι βαρύτατα τραυματισμένο, χάρη και στις άοκνες προσπάθειες των αδαών κομματανθρώπων που έχουν διοριστεί διοικητές των νοσοκομείων. Λείπουν γιατροί, βιοχημικοί, νοσοκόμοι, διασώστες. Λείπουν και ασθενοφόρα. Και τεχνικοί για να συντηρούν τα πεπαλαιωμένα που υπάρχουν – στη Θεσσαλονίκη λ.χ. δεν υπάρχει ούτε ψυκτικός ούτε ηλεκτρολόγος. Οι απανωτές εφημερίες εξουθένωσαν το προσωπικό. Ο χρόνος αναμονής για χειρουργείο, ένα δράμα. Οι υποδομές έχουν καταρρεύσει. Και τι αποφασίζεται; Η επιστράτευση κατ’ ουσίαν ανεκπαίδευτων πυροσβεστών και στρατιωτικών, που υποτίθεται ότι θα μάθουν με ταχύρρυθμο φροντιστήριο όσα οι πραγματικοί διασώστες μαθαίνουν με ειδικές σπουδές.
Αν είναι τόσο εύκολο, γιατί δεν φροντίζει ο κ. Χρυσοχοΐδης να πάνε και τα ΕΚΑΜ στο ΕΚΑΒ;
