του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
«Η γνώση και η συνακόλουθη με αυτήν καινοτομία, αποτελούν για την παραγωγική οικονομία του 21ου αιώνα κορυφαίους συντελεστές παραγωγής». Αυτός εξάλλου είναι και ο λόγος που οι οικονομολόγοι χρησιμοποιούν την έκφραση «οικονομία της γνώσης». Αυτά και άλλα πολλά γράφει ο Αμερικανός οικονομολόγος Τζώρτζ Γκίλντερ στο βιβλίο του για την ιστορία της επιχείρησης και την ανάδυση του επιχειρηματικού πνεύματος.
Και από την άποψη αυτή δεν μπορώ να ξεχάσω τη δήλωση που μου είχε κάνει σε μια συνέντευξη του ο διάσημος συγγραφέας του
«Τρίτου Κύματος» Άλβιν Τοφλερ (1928-2016), που υπήρξε επίσης από τους κορυφαίους μελλοντολόγους της εποχής του. Με την ευκαιρία της έκδοσης και παρουσίασης του βιβλίου του «Ο Επαναστατικός Πλούτος» στις Βρυξέλλες το 2006, ο Άλβιν Τόφλερ, είχε δηλώσει ότι «ο τομέας της διατροφής, είναι ο πρώτος που ανέδειξε στον άνθρωπο τη σημασία της γνώσης».
«Η απόκτηση τροφής στην πρωτόγονη εποχή δεν μπορούσε να γίνει αν οι άνθρωποι δεν γνώριζαν γιατί τα φρούτα και τα λαχανικά είναι βρώσιμα και όχι τοξικά. Υπό αυτή την έννοια, η γνώση ήταν απαραίτητη πρώτη ύλη για την ανάπτυξη του αγροτικού πολιτισμού και η σημασία της κορυφώθηκε όταν μπήκαμε στην εποχή της βιομηχανίας. Από το ξεκίνημα έτσι της βιομηχανικής επανάστασης, η μεταποίηση στον αγροτοδιατροφικό τομέα συνδέεται με την πρόοδο και ανάπτυξη της γνώσης, γεγονός που έχει συμβάλλει απολύτως θετικά και στην άνοδο του προσδόκιμου ζωής, το οποίο στη διάρκεια του 20ου αιώνα αυξήθηκε κατά 32 χρόνια. Πέρασε έτσι στην Ευρώπη από τα 48 στα 80 χρόνια και η άνοδος συνεχίζεται.
Προκαλεί έτσι ιδιαίτερη ικανοποίηση η πρόσφατη δήλωση της γενικής διευθύντριας του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων – Ποτών κυρίας Βάσως Παπαδημητρίου ότι ο κλάδος μεταποίησης ειδών διατροφής είναι από τους πρώτους στην Ένωση σε επενδύσεις έρευνας και ανάπτυξης, αν λάβουμε υπόψη μας το τζίρο του και το ποσοστό του τελευταίου που αφιερώνεται στην επιστημονική έρευνα και στην τεχνολογική προσαρμογή.
Έτσι, η βιομηχανία τροφίμων της χώρας, που πραγματοποιεί 20 δις ευρώ τζίρο και απασχολεί 375.000 άτομα, σύμφωνα με στοιχεία του αντιπροέδρου του Δ.Σ. του ΣΕΒΓ κ. Γρηγόρη Αντωνιάδη, δαπανά το 11% της συνολικής ελληνικής δαπάνης για έρευνα και Ανάπτυξη, η οποία το 2025 εκτιμάται ότι θα πλησιάσει τα 4 δις. ευρώ. Συνεπώς, η Ελληνική Βιομηχανία Τροφίμων, δαπανά σε έρευνα και καινοτομία περί τα 400 εκατ. ευρώ, ποσοστό που την κατατάσσει 4η στην Ε.Ε.
Επίσης, στην εκδήλωση της Κίνησης Πολιτών, ο κ. Γρηγόρης Αντωνιάδης και η κυρία Βάσω Παπαδημητρίου τόνισαν ότι ο κλάδος απασχολεί το 37% των εργαζόμενων στη μεταποίηση από τους οποίους το 38% είναι πτυχιούχοι ΑΕΙ ή μεταπτυχιακοί. Το ποσοστό αυτό είναι 10 ποσοστιαίες μονάδες μεγαλύτερο από το αντίστοιχο συνολικό της ελληνικής οικονομίας και επίσης από τα πρώτα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Παράλληλα όμως, τα παραπάνω ποσοτικά στοιχεία είναι αποδεικτικά των ποιοτικών μετασχηματισμών που πραγματοποιούνται στην εγχώρια βιομηχανία ειδών διατροφής και ποτών.
Χωρίς αμφιβολία δε, οι πρόοδοι στον κλάδο αυτών, αποτελούν και πολύτιμη άυλη αξία για την οικονομία της χώρας και τη διεθνή φήμη της. Είναι γνωστό ότι με την άνοδο της τουριστικής κίνησης στη χώρα μας όλο και περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν την ελληνική διατροφή η οποία αποτελεί μέρος της διεθνής αναγνωρισμένης μεσογειακής διατροφής. Και η τελευταία συνδέεται άμεσα τόσο με την ποιότητα της ανθρώπινης υγείας όσο και με την μακροβιότητα, η οποία αποτελεί πλέον θέμα διεθνούς προβληματισμού.
Συνεπώς, η προώθηση της γνώσης και της καινοτομίας στον ελληνικό αγροδιατροφικό τομέα, είναι στοιχεία διεθνούς αναβάθμισής του και διάδοσής του.
Υπό αυτή την έννοια, μόνον θλίψη προκαλούν ενέργειες και φαινόμενα που πλήττουν τον κλάδο και υπονομεύουν τη μελλοντική του εξέλιξη, όταν στο διεθνή αγροδιατροφικό κόσμο, η τεχνητή νοημοσύνη αποτελεί συντελεστή παραγωγής εισοδήματος και ευημερίας.
