Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΕΦΚΑ ο ρυθμός έκδοσης των εκκρεμών συντάξεων έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, ταυτόχρονα όμως η μέση σύνταξη που προκύπτει ανέρχεται μόλις στα 686 μεικτά (650 καθαρά) στο ιδιωτικό τομέα. Η σχετική εκκαθάριση των αιτήσεων ανέδειξε μια κατηγορία συνταξιούχων που το εισόδημα τους από την σύνταξη είναι πολλές φορές κατώτερο και από τον βασικό μισθό (780 € σήμερα). Οι βαθιές αρνητικές επιπτώσεις στις αποδοχές από την οικονομική κρίση, τον ν.4387/16 (ν.Κατρούγκαλο), την πανδημία και της υποασφαλισμένη εργασία, αποτυπώνονται στις σημερινές συντάξεις.
Η πλήρης εφαρμογή του ν.4387/16 (ν.Κατρούγκαλου) αποκαλύπτει την φτώχεια των παροχών, με ποσοστά αναπλήρωσης το πολύ 50% για 40 έτη ασφάλισης και μόλις 37,31% για την 35ετία (συν την εθνική σύνταξη), αποδόσεις που οδηγούν σε γενικευμένη οικονομική περιθωριοποίηση τους συνταξιούχους. Επίσης ο συντάξιμος μισθός που υπολογίζεται λαμβανομένων υπόψη τις αποδοχές από το 2002 και μέχρι την κατάθεση της αίτησης συνταξιοδότησης, έχει ως αποτέλεσμα για τις αιτήσεις συνταξιοδότησης του 2023 να προκύπτουν μόλις 8 «ενάρετα» έτη (2002-2009) και 14 χρόνια μνημονίων και λιτότητας. Έτσι οι συνταξιούχοι οδηγούνται στην περαιτέρω συρρίκνωση του συντάξιμου μισθού τους. Ακόμη τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ευρεία εφαρμογή της μερικής κι εκ περιτροπής εργασίας. Η ασφαλιστικές εισφορές που προκύπτουν για τους εργαζόμενους κινούνται στο ύψος του βασικού μισθού (σήμερα 780 ευρώ μεικτά), ενώ οι αμοιβές τους συμπληρώνονται με κουπόνια αγορών (συνήθως για Σούπερ Μάρκετ). Η πρακτική αυτή, αποτέλεσμα της πλήρους υποχώρησης των ελέγχων στην αγορά εργασίας ύστερα και από την κατάργηση του ΣΕΠΕ, έχει σαν αποτέλεσμα να μειώνονται τα έσοδα του ΕΦΚΑ και ταυτόχρονα να συρρικνώνονται και οι συνταξιοδοτικές προσδοκίες των ασφαλισμένων.
Επίσης το 90% των ελεύθερων επαγγελματιών έχει επιλέξει να καταταγεί στην πρώτη ασφαλιστική κατηγορία (169,95 € για τον κλάδο σύνταξης) προκειμένου να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν από την εκτόξευση των λειτουργικών τους εξόδων λόγω της ενεργειακής κρίσης και της πανδημίας, με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε συντάξεις μόλις 780 ευρώ (μαζί με την εθνική σύνταξη) με 40 έτη ασφάλισης. Ταυτόχρονα οι αγρότες εξακολουθούν να λαμβάνουν μέρος μόνον της εθνικής σύνταξης, που έχει ως συνέπεια οι συνολικές αποδοχές να υπολείπονται ακόμη και του ορίου της απόλυτης φτώχειας.
Εύλογα λοιπόν προκύπτει πως με τις συνεχόμενες τεράστιες αυξήσεις στα βασικά είδη διατροφής, στο ηλεκτρικό ρεύμα, στο φυσικό αέριο και στα καύσιμα, καθώς επίσης και η συνεχής συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος από την σύνταξη οδηγούνται ολοένα και περισσότεροι συνταξιούχοι κάτω ακόμη και από τα όρια της ακραίας φτώχειας.
