Στην 4η Συνεδρίαση της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής τοποθετήθηκε η τ. Υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Βουλευτής ΝΔ Αχαΐας, Χριστίνα Αλεξοπούλου, ως εισηγήτρια της πλειοψηφίας, για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Η Χριστίνα Αλεξοπούλου έκανε λόγο για ένα νομοσχέδιο «καθαρά αναπτυξιακού χαρακτήρα», όπως ανέφερε και ο Υπουργός Ανάπτυξης, Τάκης Θεοδωρικάκος, που «αποτελεί έξοχο υπόδειγμα επίλυσης δύσκολων εξισώσεων» και ενσωματώνει διατάξεις που ικανοποιούν διαφορετικές, εξίσου σημαντικές, ανάγκες για ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό αφενός, αλλά και διαφάνεια και προστασία του αστικού και βιομηχανικού περιβάλλοντος, όπου λειτουργούν οι μεταποιητικές δραστηριότητες, αφετέρου.
Αναφερόμενη στις βασικές τομές, σημείωσε ότι «δημιουργείται το Μητρώο Επαγγελματιών Δημοσίων Συμβάσεων», «θεσπίζεται η Κυβερνητική Πολιτική Ποιότητας» και προβλέπεται «η υποχρέωση υποβολής πόθεν έσχες» για όσους απασχολούνται στον κρίσιμο τομέα των δημοσίων συμβάσεων. Παράλληλα, χαρακτήρισε αυτονόητο να υπηρετείται αυτός ο τομέας «από εξειδικευμένους και πιστοποιημένους υπαλλήλους», προσθέτοντας με έμφαση: «Η εξειδίκευση και η επιμόρφωση δεν είναι ελιτισμός. Αποτελεί τη λυδία λίθο της βελτίωσης του δημοσίου τομέα».
Για τις απευθείας αναθέσεις υπογράμμισε πως «προβλέπονται σημαντικότατες ασφαλιστικές δικλείδες» και πως «ο έλεγχος ασκείται από Ανώτατο Δικαστήριο – το Ελεγκτικό Συνέδριο». Αναφορικά με την κατάργηση της υποχρεωτικής χρήσης του ΕΣΗΔΗΣ για πολύ μικρές αναθέσεις μέχρι 30.000 ευρώ, σημείωσε: «Η μοναδική αλλαγή αφορά στην κατάργηση της υποχρέωσης χρήσης του ΕΣΗΔΗΣ για πολύ μικρές αναθέσεις, μέχρι 30.000 ευρώ και γι’ αυτό -το ήσσονος σημασίας ζήτημα- δεν άκουσα αντίλογο. Δεν άκουσα δηλαδή τον λόγο για τον οποίο η χρήση του ΕΣΗΔΗΣ, η οποία μόνο περιττό διοικητικό φόρτο προκαλούσε, κρίνεται απαραίτητη και δεν πρέπει να καταργηθεί».
Ακολουθεί η ομιλία της Χριστίνας Αλεξοπούλου:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι:
Θεωρώ ότι από τις προηγούμενες συζητήσεις κατέστη σαφές το γεγονός, ότι το υπό ψήφιση νομοσχέδιο έχει, καθαρά, αναπτυξιακό χαρακτήρα και, για να παραφράσω αυτό που, προσφυώς, είπε ο κος Υπουργός κατά την τελευταία μας συνεδρίαση: ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΧΩΡΑ.
Οι διατάξεις του πρώτου και του τρίτου μέρους έχουν καινοτόμο χαρακτήρα. Δημιουργείται το Μητρώο Επαγγελματιών Δημοσίων Συμβάσεων, θεσπίζεται η Κυβερνητική Πολιτική Ποιότητας και η αντίστοιχη Κυβερνητική Επιτροπή που θα την εφαρμόζει και συστήνεται το Εθνικό Ψηφιακό Μητρώο Πιστοποιήσεων και Ελέγχων. Με το δεύτερο και το τέταρτο, αίρονται στρεβλώσεις της κείμενης νομοθεσίας, στους κρίσιμους τομείς των διαδικασιών ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων και της λειτουργίας μεταποιητικών δραστηριοτήτων στην Αττική. Τέλος, με το πέμπτο και το έκτο μέρος, λαμβάνονται αυτονόητα μέτρα για τη πληρέστερη προστασία των καταναλωτών με αναπηρία και για την ικανοποίηση της ανάγκης καταγραφής των ανελκυστήρων.
Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που περιγράφονται στα δύο πρώτα άρθρα του κάθε μέρους του νομοσχεδίου, λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα για τον ανθρώπινο παράγοντα, δηλαδή για το προσωπικό που θα κληθεί να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις. Θεσπίζονται κίνητρα, οικονομικής και, κυρίως, υπηρεσιακής φύσης, για τους υπαλλήλους που θα εγγράφονται στο Μητρώο Επαγγελματιών Δημοσίων Συμβάσεων και ενισχύεται σημαντικά η στελέχωση της ΕΑΔΗΣΥ, του ΕΛΟΤ και του ΕΣΥΔ.
Παράλληλα, κάθε άλλο παρά αγνοείται η ενίσχυση της διαφάνειας, η οποία αποτελεί καθοριστικό παράγοντα επιτυχίας κάθε εκσυγχρονιστικής προσπάθειας. Επιβάλλεται η υποχρέωση υποβολής δηλώσεως πόθεν έσχες στους υπαλλήλους που θα απασχολούνται στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων και εξασφαλίζεται ο δημόσιος έλεγχος όλων των διαγωνισμών, με την θέσπιση υποχρέωσης ανάρτησης στην διαύγεια του πλήρους κειμένου των διακηρύξεων.
Τέλος, η απλοποίηση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των μεταποιητικών επιχειρήσεων της Αττικής, συνοδεύεται από σημαντικά μέτρα περιβαλλοντικής αναβάθμισης, όπως η υποχρεωτική εφαρμογή συστήματος περιβαλλοντικής διαχείρισης και η θέσπιση του Δελτίου Βιομηχανικής Κίνησης, το οποίο θα περιλαμβάνει στοιχεία για τις εκπομπές και για όλες τις, τυχόν, περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Με λίγες λέξεις, το νομοσχέδιο αποτελεί έξοχο υπόδειγμα επίλυσης δύσκολων εξισώσεων και ικανοποιεί διαφορετικές, εξίσου σημαντικές, ανάγκες για ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό αφενός, αλλά και διαφάνεια και προστασία του περιβάλλοντος αφετέρου. Σε αυτό αποδίδω το γεγονός, ότι ούτε και στην κατ’ άρθρο συζήτηση εκφράστηκαν έντονες αντιρρήσεις, κάτι για το οποίο εκφράζω και πάλι την ικανοποίησή μου.
Όσον αφορά στο πρώτο μέρος, έγινε λόγος για απόπειρα δημιουργίας υπαλληλικής ελίτ. Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εξειδίκευση και η επιμόρφωση δεν είναι ελιτισμός. Αποτελεί τη λυδία λίθο της βελτίωσης του δημοσίου τομέα, την οποία, είμαι σίγουρη ότι, επιθυμούν όλες οι πτέρυγες της Βουλής. Θεωρώ αυτονόητο, ότι ένας εξειδικευμένος και ευαίσθητος τομέας, όπως αυτός των δημοσίων συμβάσεων, θα πρέπει να υπηρετείται από υπαλλήλους, εξίσου εξειδικευμένους και πιστοποιημένους. Σχετικά με την κριτική που διατυπώθηκε όσον αφορά στα κίνητρα που παρέχονται στους υπαλλήλους για την εγγραφή τους στο Μητρώο Επαγγελματιών Δημοσίων Συμβάσεων, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω την οικονομική κατάσταση των συναδέλφων που χαρακτήρισαν ψίχουλα ή τυράκια τις πρόσθετες αποδοχές που προβλέπονται. Θεωρώ, όμως, ότι η κριτική με οικονομικούς όρους υποτιμά την πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων, για την οποία, η αναγνώριση, μέσω της επιμόρφωσης και της πιστοποίησης, των ικανοτήτων τους έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία από το οποιοδήποτε επιμίσθιο.
Η κριτική των διατάξεων του δεύτερου μέρους αναπτύχθηκε γύρω από την παραφιλολογία περί απ’ ευθείας αναθέσεων. Γενικά, σε σχέση με το θέμα αυτό, οφείλω να τονίσω δύο πράγματα: ΠΡΩΤΟΝ: Όπως επισήμανε και ο κος Υπουργός, ουδείς επιβάλλει στις διάφορες αναθέτουσες αρχές να επιλέξουν το τάδε ή το δείνα σύστημα επιλογής των αναδόχων. ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Προβλέπονται σημαντικότατες ασφαλιστικές δικλείδες για τις απ’ ευθείας αναθέσεις και συγκεκριμένα, η σύμφωνη γνώμη από Ανεξάρτητη Αρχή – την ΕΑΔΗΣΥ και, κυρίως, ο έλεγχός τους από Ανώτατο Δικαστήριο – το Ελεγκτικό Συνέδριο. Αυτά, απλώς, για την αποκατάσταση της αλήθειας, διότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, το σύστημα των απ’ ευθείας αναθέσεων δεν θίγεται, είτε προς τη μία είτε προς την άλλη κατεύθυνση και ως εκ τούτου η σχετική κριτική είναι εκτός θέματος. Η μοναδική αλλαγή αφορά στην κατάργηση της υποχρέωσης χρήσης του ΕΣΗΔΗΣ για πολύ μικρές αναθέσεις – μέχρι 30.000 ευρώ και γι’ αυτό – το ήσσονος σημασίας ζήτημα – δεν άκουσα αντίλογο. Δεν άκουσα δηλαδή τον λόγο για τον οποίο η χρήση του ΕΣΗΔΗΣ, η οποία μόνο περιττό διοικητικό φόρτο προκαλούσε, κρίνεται απαραίτητη και δεν πρέπει να καταργηθεί.
-Διατυπώθηκαν, πάντως, κάποιες αντιρρήσεις και γι’ αυτήν ακόμα την αναγκαιότητα αλλαγής ορισμένων διατάξεων του Νόμου, οι οποίες, όπως φάνηκε στην πράξη, προκαλούν καθυστερήσεις και στρεβλώσεις. Σύμφωνα με τον κύριο αγορητή της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το γεγονός ότι χρειάζονται κάποιες αλλαγές δείχνει πως ο νόμος αυτός πάσχει, ότι είναι αποτέλεσμα ορισμένων νομομαθών που δεν έχουν, δυστυχώς, επαρκή γνώση και αντίληψη του τι συμβαίνει στην πραγματική ζωή. Θα τον προέτρεπα να αναζητήσει τους νομομαθείς αυτούς στις Βρυξέλλες, διότι η πλειοψηφία των διατάξεων του Νόμου 4412 αποτελεί πιστή μεταφορά των κοινοτικών Οδηγιών και συνεπώς δεν μπορούν να αλλάξουν έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η συμβολική παρέμβαση για την οποία μίλησε. Για τα υπόλοιπα άρθρα, για όσα δηλαδή δεν επαναλαμβάνουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία, ας ρωτήσει και στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, με την συνηθισμένη προχειρότητα, τις θέσπισε το 2016, μόνο και μόνο για να τις τροποποιήσει 400 φορές κατά την διετία που ακολούθησε. Αντίθετα, εμείς παρεμβαίνουμε προσεκτικά και μετρημένα. Την πρώτη φορά το κάναμε με επιτυχία το 2021 και την δεύτερη το πράττουμε τέσσερα χρόνια αργότερα, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε, όχι αβλεψίες ή προχειρότητες, αλλά ζητήματα πρακτικής εφαρμογής που, πάντα, θα ανακύπτουν σε κάθε νομοθέτημα.
-Σχετικά με τα κατ’ ιδίαν άρθρα του δεύτερου μέρους του νομοσχεδίου, πρέπει να γίνουν οι εξής παρατηρήσεις επί της κριτικής που ασκήθηκε: ΠΡΩΤΟΝ: Η Δικονομική Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης προβλέπει περιθώριο 10 ημερών για την άσκηση προδικαστικών προσφυγών. Τόση ακριβώς είναι και η προθεσμία που, σήμερα, δίνεται για την προσβολή κάθε πράξης της αναθέτουσας αρχής, εκτός από την διακήρυξη, και η πρακτική έχει αποδείξει πως είναι αρκετή. Πλην όμως, για την διακήρυξη η προθεσμία ήταν υπερδιπλάσια, δηλαδή 25 ημέρες. Αυτό έδινε τη δυνατότητα να προσβάλλεται η διακήρυξη ακόμα και μετά τη διεξαγωγή του διαγωνισμού και αναλόγως του αποτελέσματός του. Προς αποφυγή τέτοιων καταστάσεων, αδιαφάνειας, συναλλαγής και παρέλκυσης, η προθεσμία περιορίζεται σε 15 ημερολογιακές, και όχι εργάσιμες όπως ειπώθηκε από αγορητή, ημέρες. ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Ο, καταρχήν, περιορισμός του κειμένου στις 25 σελίδες είναι αυτονόητος για όποιον έχει δει τις προσφυγές περίπου 100 σελίδων που υποβάλλονται συνήθως, στις οποίες πρέπει να προστεθούν και τα εξίσου πολυσέλιδα υπομνήματα που επακολουθούν. Άλλωστε, ο εν λόγω περιορισμός δεν είναι απόλυτος και δίνεται περιθώριο υπέρβασης σε εξαιρετικές περιπτώσεις που οι συνθήκες και όχι η διάθεση για απεραντολογίες και επαναλήψεις την δικαιολογούν. Σε κάθε περίπτωση, τυχόν υπέρβαση δεν οδηγεί σε απόρριψη της προσφυγής. Δίνει απλώς τη δυνατότητα στην ΕΑΔΗΣΥ να ζητήσει τον περιορισμό της, αλλά και στον προσφεύγοντα το δικαίωμα να επιμείνει, καταβάλλοντας επιπλέον παράβολο. ΤΡΙΤΟΝ: Είναι πανθομολογούμενο, ότι το παράβολο για την άσκηση αίτησης ακύρωσης κατά των αποφάσεων της ΕΑΔΗΣΥ στα Διοικητικά Δικαστήρια, είναι πολύ μικρό. Για να αναφερθώ, μόνο, στα ανώτατα όρια, 15.000 ευρώ παράβολο για την ΕΑΔΗΣΥ και μόνο 5.000 για το Δικαστήριο. Έτσι, αυτός που προσέφυγε και έχασε την υπόθεση στην ΕΑΔΗΣΥ, δεν έχει λόγο να μην επιμείνει και να μην προσφύγει και στο δεύτερο στάδιο, έστω και αν έχει ελάχιστες πιθανότητες. Πρέπει, λοιπόν, οπωσδήποτε να αυξηθεί το παράβολο. Το ύψος της αύξησης αποτέλεσε θέμα εποικοδομητικής συζήτησης και καλόπιστης κριτικής στην προηγούμενη συνεδρίαση, την οποία, θα λάβει υπόψη του ο κος Υπουργός.
Και για το τρίτο μέρος του νομοσχεδίου εκφράστηκε αντίλογος χωρίς ουσία. Κάποιος αγορητής, δεν αμφισβήτησε την ορθότητα των μεταρρυθμίσεων, παρά ταύτα όμως εξέφρασε την πεποίθησή του ότι θα αποτύχουν. Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους, εστίασαν σε «κακές» λέξεις, όπως ιδιωτικός τομέας και ανώνυμη εταιρία. Διευκρινίζω λοιπόν, ότι ως αναφέρεται και στο νομοσχέδιο, τόσο ο ΕΛΟΤ, όσο και το ΕΣΥΔ, ήταν ήδη νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Συνεπώς, δεν πρόκειται για ιδιωτικοποίηση, αλλά για επιλογή μιας πιο αποτελεσματικής μορφής λειτουργίας, η οποία, βέβαια, δεν θα ασκείται με σκοπό την επίτευξη κέρδους, όπως ακούστηκε, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τα αντίστοιχα καταστατικά.
Τα παραπάνω ισχύουν σε γενικές γραμμές και όσον αφορά στον αντίλογο επί των διατάξεων του τέταρτου μέρους του νομοσχεδίου. Χωρίς να αμφισβητείται, ειδικά και συγκεκριμένα, η αναγκαιότητα και ορθότητα των ρυθμίσεων, διατυπώθηκε κριτική για το γεγονός, ότι προτάθηκαν από τον ΣΕΒ. Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση δεν έχει ταμπού. Πράττει αυτό που απαιτούν οι περιστάσεις και το δημόσιο συμφέρον και υιοθετεί τις ορθές προτάσεις από οπουδήποτε και αν προέρχονται.
Τούτο, το γεγονός δηλαδή ότι η Κυβέρνηση είναι ανοικτή στην καλόπιστη και εποικοδομητική κριτική αποδείχτηκε έμπρακτα και από τη στάση του κου Υπουργού κατά την προηγούμενη συνεδρίαση, ο οποίος και θα επανεξετάσει ορισμένα ζητήματα που ορθά τέθηκαν, όπως το ύψος του παραβόλου για την προσφυγή στα Διοικητικά Δικαστήρια και οι διατάξεις για τις ποινικές ρήτρες ήσσονος σημασίας.
Εν κατακλείδι, θεωρώ πως αποδείχθηκε, ότι είναι αναντίρρητη η αναγκαιότητα και η ορθότητα των ρυθμίσεων του υπό ψήφιση νομοσχεδίου και ευελπιστώ ότι το ίδιο θα προκύψει και από την συζήτησή του στην Ολομέλεια
