Η Cube Gallery υποδέχεται το φθινόπωρο, με την καινούρια δουλειά της εικαστικού Τίνας Κόντογλη που έχει τον τίτλο Once upon a time. Μέσα από τα ζωγραφικά έργα της ανοίγει τον διάλογο με κόσμους όπου το πραγματικό διασταυρώνεται με το φαντασιακό αναζητώντας την λεπτή γραμμή ανάμεσα στο βίωμα και στη μνήμη, στο ορατό και στο υποσυνείδητο.
Η Λιάνα Ζωζά, επιμελήτρια της έκθεσης, γράφει: “Με την πρώτη ματιά θα μπορούσαμε να πούμε πως η Τίνα Κόντογλη. μέσα από τα έργα του Once Upon A Time εστιάζει στις ανθρώπινες φιγούρες και στα στοιχεία της καθημερινότητάς τους, μετατρέποντας τα παράλληλα σε αφορμές για εικαστικές αφηγήσεις με έντονο συμβολικό και συναισθηματικό χαρακτήρα.
Η ανθρώπινη μορφή, με έμφαση στις εκφράσεις και στα βλέμματα, αποδίδεται μέσα από μια διαδικασία όπου η χρήση του χρώματος ή η αφαίρεσή του παίζει τον κύριο ρόλο έκφρασης, όπως και η χρήση πολλαπλών και διαφορετικών υλικών, τα οποία καταφέρνει να λειτουργήσουν σαν όριο ανάμεσα στην ύπαρξη και την ανυπαρξία του έργου.
Τα έργα χαρακτηρίζονται από αυτοαναφορικά στοιχεία, τα οποία δεν περιορίζονται σε προσωπικές εξομολογήσεις, αλλά ανοίγουν τον διάλογο σε καθολικά ζητήματα που αφορούν τον καθένα μας: τον έρωτα, την απώλεια, την εγκατάλειψη, την απομόνωση, τη ματαίωση και την αγάπη. Οι τίτλοι των έργων ενισχύουν αυτήν την ατμόσφαιρα, ισορροπώντας ανάμεσα στο ονειρικό, το παραμυθένιο και την σκληρή πραγματικότητα, λειτουργώντας σαν οδηγοί σε μια ανοιχτή αφήγηση και αλληλεπίδραση με τον θεατή.
Το Once Upon A Time, σίγουρα λειτουργεί σαν πρόσκληση όπου ο επισκέπτης καλείται να ξεκινήσει ένα δικό του προσωπικό ταξίδι, ανακαλύπτοντας νέους ή παράλληλους δρόμους με τα δικά του προσωπικά βιώματα, τη μνήμη, τα συναισθήματα και τις εμπειρίες.”.
Η εικαστικός Τίνα Κόντογλη, γράφει για το Once Upon A Time: “ Το μεγαλύτερο μέρος των έργων μου επικεντρώνεται σε ανθρώπους και στοιχεία της καθημερινής ζωής (όπως μπορεί να είναι ένα λουλούδι, ένα κτίριο, ζώο, δέντρο ή και άλλα). Αυτό που με ενδιαφέρει στην απεικόνιση των ανθρώπων είναι η αποτύπωση των εκφράσεών τους ως μέρος του είναι, ‘σκάβοντας’ μέσα στα πρόσωπα και ενσωματώνοντας χρώματα άλλοτε προσθέτοντας και άλλοτε αφαιρώντας καθόλη τη διάρκεια.
Η ζωγραφική διαδικασία που ακολουθώ περιλαμβάνει και τυχαία στοιχεία τα οποία τις περισσότερες φορές μπορεί να είναι καθοριστικά ως προς την εξέλιξη του έργου. Ένα σημαντικό ζήτημα που καλούμαι να διαχειριστώ είναι η γραμμή, την οποία θεωρώ και το όριο ανάμεσα στην ύπαρξη και την ανυπαρξία ενός έργου. Αυτός ήταν και ο λόγος που επέλεξα να χρησιμοποιώ τα τελευταία χρόνια ως υλικά στυλό και μαρκαδόρους κατά κύριο λόγο, καθώς ενίσχυαν τη χρήση του στοιχείου της γραμμής από την αρχή έως το τέλος ενός έργου.
Η σειρά αυτή των έργων αποτελεί ένα οδοιπορικό σε σκέψεις, συναισθήματα και καταστάσεις με αυτοαναφορικά στοιχεία. Τα αυτοαναφορικά στοιχεία είναι ευκρινή στα περισσότερα έργα ενώ συνοδεύονται συχνά από συμβολισμούς που μπορούν να ερμηνευτούν ελεύθερα από τον θεατή. Σκοπός δεν ήταν η αυτοαναφορικότητα να καταλήξει σε ένα κλειστό σχήμα με αρχή και τέλος τον εκτελεστή του έργου. Τα θέματα των έργων πραγματεύονται ζητήματα που αφορούν κάθε άνθρωπο κατά τη διάρκεια της ζωής του, όπως ο έρωτας, η απώλεια, η εγκατάλειψη, η απομόνωση, η ματαίωση, η αγάπη.
Με βάση τα παραπάνω και με αφετηρία τα έργα, το κάθε άτομο ξεχωριστά καλείται να ξεκινήσει το δικό του ταξίδι στο χρόνο του εαυτού και να ανακαλύψει παράλληλους δρόμους που συνθέτουν τη δική του ζωή. Οι τίτλοι των έργων επιλέχηκαν με στόχο να ενισχύσουν την ονειρική / παραμυθένια / σκληρή ενίοτε διάσταση των έργων σε μία προσωπική προσπάθεια καταγραφής του χρόνου.”.
Εγκαίνια: Παρασκευή, 3 Οκτωβρίου 2025, 20.00 – 22.00
Διάρκεια έκθεσης: 3 Οκτωβρίου – 1 Νοεμβρίου 2025
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα ▪ Τετάρτη ▪ 10.00 – 14.00
Τρίτη ▪ Πέμπτη ▪ Παρασκευή ▪ 10.00 – 14.00 & 18.00 – 21.00
Σάββατο ▪ 11.00 – 14.00
Κυριακή ▪ κλειστά
