«Μίλησα δύο φορές με τον Άγιο Παΐσιο, δεν περιγράφεται με λόγια το τι αισθάνθηκα», είπε ο Γιώργος Σαλαμπάσης.
Ο Γιώργος Σαλαμπάσης έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα On Time και τη Σίσσυ Μενεγάτου. Ο γνωστός τραγουδιστής μίλησε για τη σχέση του με την πίστη, αλλά και τη συνάντησή του με τον Γέροντα Παϊσιο.
Μιλήστε μου για τον πνευματικό σας, που σας συμβουλεύει.
Όταν επισκέφτηκα τον Όσιο Δαβίδ στην Εύβοια, γνώρισα το γέροντα Ιάκωβο και εκείνος με έστειλε στον πατέρα Κωνσταντίνο Στρατηγόπουλο, μια αγία μορφή, που στάθηκε μεγάλο στήριγμα στη ζωή μου. Αυτός ο άνθρωπος μας έκανε να βλέπουμε τον αόρατο Θεό σαν ορατό. Με βοήθησε πολύ όταν έκανα τη μεγάλη μου επιτυχία. Επίσης, πήγαινα στο μοναστήρι στην Καμάριζα και είχαμε γίνει φίλοι με το γέροντα Νεκτάριο, άλλη σπουδαία μορφή. Έχω επισκεφτεί πολλά μοναστήρια. Τώρα, έφυγε από τη ζωή και έχω έναν άλλο πνευματικό, τον πατέρα Κωνσταντίνο, που είναι μέσα στο νοσοκομείο της Βούλας. Σπουδαίος γέροντας κι αυτός.
Γι’ αυτό θεωρείτε τον εαυτό σας ευλογημένο;
Ναι, και γιατί γνώρισα στο Άγιο Όρος το γέροντα -μετέπειτα άγιο- Παΐσιο. Μίλησα δύο φορές μαζί του και μου χάρισε κι ένα βιβλίο. Δεν περιγράφεται με λόγια το τι αισθάνθηκα. Θυμάμαι, όταν γνωριστήκαμε, είχα πάει με τον ανιψιό μου, που σήμερα είναι γιατρός. Του μίλησα πρώτα εγώ, μου υπέδειξε τι να κάνω σε ένα πρόβλημά μου και στη συνέχεια είπε στον ανιψιό μου, που τότε ήταν φοιτητής Ιατρικής στη Γιουγκοσλαβία: «Εσύ, παιδί μου, θα δυσκολευτείς πολύ».
Πράγματι, ο ανιψιός μου δυσκολεύτηκε πολύ τότε με τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, γιατί έχασε δύο χρόνια από τις σπουδές του και άλλον ένα χρόνο που δεν τον πέρασαν στη Βιολογία, εξαιτίας της ιδεολογίας του. Επίσης, να σας πω για ένα θαύμα, που το άκουσα από επισκέπτη στο Άγιο Όρος, ο οποίος μου το διηγήθηκε με συγκίνηση. Όταν βρισκόμουν μέσα στο πλοίο για να πάω στο Άγιο Όρος, στη Μονή της Αγίας Άννας, ένας κύριος που ξαναπήγαινε να δει τον Άγιο Παΐσιο μου διηγήθηκε τη δική του ιστορία: «Πήγαμε στο κελί του Αγίου Παϊσίου και απ’ έξω στην αυλή είχε ένα μπακιράκι με λουκούμια. Και παίρναμε το λουκουμάκι με λίγο νεράκι και μπαίναμε στο κελί του.
Εκείνη τη μέρα δεν είχε λουκούμια και μας κέρασε σοκολατάκια. Τους κερνάει όλους κι εμένα με άφησε τελευταίο, πήρε το σοκολατάκι, το έβαλε στη λάσπη και μου το έδωσε. “Γιατί, γέροντα, με κερνάς σοκολατάκι με λάσπη;”, τον ρώτησα. “Γιατί κι εσύ κερνάς τον κόσμο λάσπη”, μου απάντησε. Κι αυτό γιατί είχα βιντεοκλάμπ στη Θεσσαλονίκη και νοίκιαζα ή πουλούσα ταινίες πορνό στον κόσμο. Επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη, έκλεισα το βιντεοκλάμπ και τώρα κάνω αμμοβολές σε κτίρια».
