Ζάκυνθος, Νάξος, Κυπαρισσία, Κρήτη. Τα καλά νέα που έρχονται από αυτές τις περιοχές για τα μικρά χελωνάκια που βγαίνουν δειλά από τις φωλιές τους και ξεκινούν τη ζωή τους γίνονται όλο και περισσότερα. Οι θαλάσσιες χελώνες χρειάζονται τη βοήθεια και την προστασία μας, ειδικά τώρα το καλοκαίρι που πολλοί από εμάς βρισκόμαστε πιο συχνά σε παραθαλάσσιες περιοχές.
Από τη χαρά μας που συναντάμε κάτι σπάνιο, κάτι πανέμορφο, κάτι μοναδικό, όπως οι θαλάσσιες χελώνες ή τα μωρά τους, μπορεί να αντιδράσουμε παρορμητικά. Εκτός από το να τις βγάλουμε φωτογραφία και βίντεο, μπαίνουμε στον πειρασμό να τις ταΐσουμε. Σίγουρα εκείνη τη στιγμή που το σκεφτόμαστε, δεν κρατάμε στο χέρι κάποια τροφή που είναι κατάλληλη για αυτές, αλλά κάτι που τρώμε και μας αρέσει. Είναι ακατάλληλο όμως για εκείνες. Από τυρόπιτες και σουβλάκια μέχρι παγωτά, όλα αυτά είναι βλαβερά για τα χαριτωμένα ερπετά, τα οποία δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι είναι άγρια ζώα.
Ο ΑΡΧΕΛΩΝ – Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας εξέδωσε ένα Δελτίο Τύπου με τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να ταΐζουμε τις χελώνες, αλλά και τους κινδύνους από τέτοιες κινήσεις.
Δείτε αναλυτικά το Δελτίο Τύπου:
Ο ΑΡΧΕΛΩΝ ενημερώνει ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται το φαινόμενο ταΐσματος θαλάσσιων χελωνών από ανθρώπους σε παραθαλάσσιες περιοχές, λιμάνια και τουριστικά σημεία. Παρά τις καλές προθέσεις, αυτή η πρακτική προκαλεί σοβαρά προβλήματα – για τις χελώνες και για τους ανθρώπους.
«Οι θαλάσσιες χελώνες δεν είναι σαν τα κατοικίδια ζώα, με τα οποία έχουμε όλοι εξοικειωθεί. Ζουν ελεύθερες στη θάλασσα, συνήθως ταξιδεύουν για μεγάλες αποστάσεις και σπάνια συναντούν τους ανθρώπους», λέει ο κ. Δημήτρης Φυτίλης, Υπεύθυνος του Κέντρου Διάσωσης Θαλάσσιων Χελωνών του ΑΡΧΕΛΩΝ στη Γλυφάδα Αττικής. «Όμως, στις περιοχές που μια θαλάσσια χελώνα συσχετίζει την ανθρώπινη παρουσία με τροφή, η συμπεριφορά της αλλάζει. Αντιμετωπίζει τους λουόμενους αλλά και άλλες χελώνες σαν ανταγωνιστές στην περιοχή διατροφής της και προσπαθεί με δαγκώματα να τους διώξει από κει», συνεχίζει ο ο κ. Φυτίλης.
Προσοχή λοιπόν! Μια χελώνα μπορεί να σε καταδιώξει στη θάλασσα για να σε απομακρύνει από τον ζωτικό της χώρο. Επίσης, αν έχει ταϊστεί στο σημείο αυτό από ανθρώπους, μπορεί να σε πλησιάσει και να σε δαγκώσει.
Γιατί ΔΕΝ πρέπει να ταΐζουμε τις χελώνες:
1. Αλλάζει τη φυσική τους συμπεριφορά. Η τακτική ανθρώπινη παρουσία και το τάισμα επηρεάζουν την άγρια συμπεριφορά των χελωνών. Μαθαίνουν να συνδέουν την ανθρώπινη παρουσία με τροφή, με αποτέλεσμα να πλησιάζουν σκάφη ή λουόμενους, αυξάνοντας τον κίνδυνο τραυματισμού ή ακόμα και θανάτου.
2. Εγκυμονεί κινδύνους για τη δημόσια ασφάλεια. Οι θαλάσσιες χελώνες είναι άγρια ζώα και μπορεί να αντιδράσουν απρόβλεπτα, ειδικά όταν αισθάνονται πίεση ή απειλή. Έχουν πολύ ισχυρά σαγόνια και δάγκωμα που μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό.
3. Η ανθρώπινη τροφή ΔΕΝ είναι κατάλληλη για τις χελώνες. Οι χελώνες τρέφονται φυσικά με οργανισμούς όπως οι τσούχτρες, προσφέροντας έτσι μια σημαντική οικοσυστημική υπηρεσία. Η παροχή ανθρώπινης τροφής (π.χ. ψάρια, κόκαλα, μαγειρεμένα φαγητά) διαταράσσει τη διατροφή και την υγεία τους.
4. Η εξημέρωση δεν βοηθά, επιβαρύνει. Η τακτική συνήθεια να ταΐζουμε ή να «χαϊδεύουμε» τις χελώνες τις καθιστά περισσότερο ευάλωτες και δυσκολεύει τη διαχείρισή τους, ειδικά όταν προκύψουν συγκρούσεις με ανθρώπινες δραστηριότητες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μεταφορά τους αλλού δεν είναι δυνατή ή επιλύσιμη.
Πώς μπορείτε πραγματικά να βοηθήσετε:
-Παρατηρείτε τις χελώνες από απόσταση, χωρίς να τις αγγίζετε ή να τις ακολουθείτε.
-Ενημερώνετε όσους βλέπετε να τις ταΐζουν.
-Μοιραστείτε την πληροφορία – η γνώση είναι δύναμη προστασίας.
Ο ΑΡΧΕΛΩΝ έχει αντιμετωπίσει παρόμοια περιστατικά σε περιοχές, όπως το Λιμένι της Μάνης, τη Ζάκυνθο και τα Χανιά. Η εμπειρία μας δείχνει ξεκάθαρα ότι το τάισμα των χελωνών δεν είναι ένδειξη φροντίδας – είναι σοβαρή διατάραξη της φυσικής ισορροπίας.
Ας σεβαστούμε τη θάλασσα και τις μορφές ζωής που κατοικούν εκεί. Οι θαλάσσιες χελώνες χρειάζονται προστασία από ανθρώπινες οχλήσεις.
