Του Θεόδωρου Ξούλου, οικονομολόγου
Ο πληθωρισμός εδώ και τρία έτη στα τρόφιμα προστίθεται κάθε μήνα σ’ αυτόν του προηγούμενου μήνα, ενώ πλέον καταγράφεται και σημαντική αύξηση του πληθωρισμού των υπηρεσιών, με αποτέλεσμα να συρρικνώνετε το εισόδημα των εργαζόμενων και των συνταξιούχων όλο και περισσότερο.
Από την μία, οι ονομαστικές αυξήσεις στους μισθούς της τελευταίας διετίας ήταν υποδεέστερες του πληθωρισμού, με αποτέλεσμα το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζομένων στην Ελλάδα να είναι στο 5ο χαμηλότερο επίπεδο στην Ευρώπη (μετά τη Βουλγαρία, τη Σλοβακία, τη Ρουμανία και την Ουγγαρία) και ταυτόχρονα ένας στους τέσσερις στην Ελλάδα σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ να ζει κάτω από τα όρια της φτώχιας. Από την άλλη, τα δημοσιονομικά πλεονάσματα επιτυγχάνονται μέσω της άμεσης φορολογίας δεδομένου ότι δεν υπάρχει τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, καθώς και της έμμεσης αφαίμαξης με τα υψηλά ποσοστά ΦΠΑ επί μεγαλύτερων ονομαστικών αξιών των αγαθών. Κι όλα αυτά ενώ έχει καταρρεύσει το βασικό εργαλείο αύξησης των μισθών που είναι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, καθώς ενδεικτικό είναι πως το 2023 υπεγράφησαν μόλις 22 κλαδικές συμβάσεις, εκ των οποίων αρκετές να είναι τοπικού χαρακτήρα για ξεναγούς και ξενοδοχοϋπαλλήλους, αλλά ακόμη και αυτές προβλέπουν αυξήσεις έως 5,5% ετησίως.
Παράλληλα οι συνταξιούχοι, ενώ έχουν λάβει σωρευτικές αυξήσεις 10,75% (7,75% πέρυσι και 3% φέτος) όχι μόνο δεν κάλυψαν τις απώλειες από τον πληθωρισμό, αλλά πληρώνουν και διπλή φορολογία (φόρο εισοδήματος και Εισφορά Αλληλεγγύης). Επίσης 950.000 συνταξιούχοι πέρυσι δεν πήραν αύξηση και άλλοι 770.000 φέτος, δεδομένης της προσωπικής διαφοράς που συνεχίζει να υφίσταται. Ταυτόχρονα βρίσκονται εν αναμονή (για ακόμη μία φορά) της απόφασης του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου για το 11μηνο (Ιούνιος 2015-Μάιος 2016), συν τις διαφορές επί των επικουρικών συντάξεων όπως έχει αποφανθεί το Συμβούλιο της Επικρατείας με τρεις διαδοχικές αποφάσεις και δεν τήρησε η κυβέρνηση (πλην τις αναπροσαρμογής των ποσοστών αναπλήρωσης για ασφάλιση άνω των 30 ετών, όπως αυτή υλοποιήθηκε με τον νόμο 4670/20).
Είναι επιτακτικό να υπάρξει ένα συνολικό πλαίσιο κοινωνικού κράτους που θα ενισχύει τις παραγωγικές δυνάμεις στην εργασία τους, επαναφέροντας τις συλλογικές συμβάσεις στη χώρα μας, ώστε να βελτιωθούν οι αποδοχές των εργαζομένων με μόνιμο και σταθερό μηχανισμός αύξησης των μισθών, που θα είναι συνδεδεμένος με τον πληθωρισμό. Ενώ, άμεσα θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί η εισφορά αλληλεγγύης των συνταξιούχων, καθώς επίσης να αποσυνδεθεί και η προσωπική διαφορά με τις αυξήσεις των συντάξεων.
