Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ενέκρινε νέα δωρεά προς το Μουσείο Μπενάκη για τη συντήρηση, την επισκευή και τον εξοπλισμό της οικίας του Πάτρικ Λι Φέρμορ και της συζύγου του Τζοάν στην Καρδαμύλη.
Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, είχε χρηματοδοτήσει με δωρεά του την εκπόνηση οικονομοτεχνικής μελέτης, η οποία βασίστηκε στην αρχική πρόταση του Μουσείου Μπενάκη για τη μελλοντική λειτουργία της οικίας Φέρμορ, στην περιοχή Καλαμίτσι, στην Καρδαμύλη Μεσσηνίας.
Το ακίνητο που εκτείνεται συνολικά σε εννέα στρέμματα, περιήλθε στην πλήρη κυριότητα του Μουσείου Μπενάκη το 2011, μετά τον θάνατο του δωρητή.
«Το μοναδικό αυτό ακίνητο προβλέπεται να λειτουργήσει ως χώρος φιλοξενίας σημαντικών προσωπικοτήτων των γραμμάτων και των τεχνών, αλλά και ως κέντρο εκπαιδευτικού χαρακτήρα με τη συνεργασία εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της Ελλάδας και του εξωτερικού» υπενθυμίζει η ανακοίνωση του Μουσείου Μπενάκη και επισημαίνει ότι «για τη λειτουργία του Κέντρου, προβλέπεται να συσταθεί με απόφαση της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη, μια διεθνής επιτροπή η οποία θα διαμορφώνει και θα εισηγείται το πρόγραμμα της λειτουργίας και τις σχετικές επιλογές. Η γνωμοδοτική αυτή επιτροπή θα είναι άμισθη, θα ελέγχει το έργο που συντελείται, και θα εισηγείται και την επιλογή των εκάστοτε φιλοξενούμενων».
Ο Patrick και η Joan Leigh Fermor ζούσαν για πολλά χρόνια στη Μεσσηνιακή Μάνη, στην Καρδαμύλη, στο σπίτι που σχεδίασαν με τον αρχιτέκτονα Νίκο Χατζημιχάλη.
To 1996, δώρισαν εν ζωή στο Μουσείο Μπενάκη το σπίτι τους στην Καρδαμύλη, με την προϋπόθεση ότι η κυριότητα του σπιτιού θα μεταβιβαζόταν στο Μουσείο μετά το θάνατο τους.
Η επιλογή αυτή προτάθηκε από τον στενό τους φίλο Τζαννή Τζαννετάκη και η δωρεά έγινε ανεπιφύλακτα αποδεκτή από το Μουσείο Μπενάκη, δεδομένης και της φιλικής σχέσης του Fermor με τον ιδρυτή Αντώνη Μπενάκη και την κόρη του Ειρήνη Καλλιγά.
Σύμφωνα με το Συμβόλαιο Δωρεάς, το ακίνητο πρέπει να χρησιμοποιείται για την ευόδωση του έργου του Μουσείου Μπενάκη, βάσει των αποφάσεων της Διοικητικής του Επιτροπής.
Μπορεί επίσης να χρησιμοποιείται για τη φιλοξενία ερευνητών, οι οποίοι αναζητούν έναν ήσυχο και φιλόξενο χώρο για να εργαστούν, ενώ προβλέπεται η δυνατότητα ενοικίασης του ακινήτου για τρεις μήνες κάθε χρόνο προκειμένου να εξασφαλίζονται τα έξοδα της λειτουργίας του.
Το Μουσείο, λόγω της προσωπικότητας και της ιδιότητας του δωρητή, διεύρυνε ορισμένες κατηγορίες φιλοξενούμενων για να συμπεριλάβει συγγραφείς, ποιητές, καλλιτέχνες κλπ.
