Μετά τη ΔΕΘ του 2023, η κυβέρνηση θέσπισε νόμο δίνοντας τη δυνατότητα 13ωρης ημερήσιας εργασίας σε διαφορετικό εργοδότη. Φέτος, λίγο πριν τη ΔΕΘ του 2025, έρχεται νέο εργασιακό νομοσχέδιο για να επεκτείνει το 13ωρο στον ίδιο εργοδότη, αλλά και την τετραήμερη 10ωρη εργασία. Το Ολλανδικό μοντέλο, όμως, δείχνει γιατί όλα αυτά καθιστούν την αγορά εργασίας στην Ελλάδα το χειρότερο εργασιακό περιβάλλον της Ευρώπης.
Μεταξύ άλλων, νομοθετείται ως δυνατότητα ο εργαζόμενος και ο εργοδότης να μπορούν με ατομική συμφωνία να «συμπιέσουν» το 40ωρο σε λιγότερες μέρες, δουλεύοντας έτσι ο πρώτος περισσότερες ώρες την ημέρα (10–13).
Ήδη, όμως, όπως φαίνεται και στο γράφημα του Politikometro, η Ελλάδα έχει δημιουργήσει από το 2023 το πιο απαιτητικό περιβάλλον εργατοωρών σε όλη την ήπειρο, δίνοντας τη δυνατότητα εργασίας ακόμα και για 78 ώρες.
Συχνά, οι υπέρμαχοι των αλλαγών που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ διατείνονται ότι έτσι ενισχύεται η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Έτσι, έρχεται η οικονομική ανάπτυξη.
Ανάλυση, όμως των Financial Times έχει να πει μια διαφορετική ιστορία, εξετάζοντας τι πρόοδο έχουν καταφέρει οι Ολλανδοί, δουλεύοντας λιγότερες μέρες και ώρες.
Η Ολλανδία έχει το υψηλότερο ποσοστό μερικής απασχόλησης στον ΟΟΣΑ. Οι μέσες εβδομαδιαίες ώρες εργασίας για άτομα ηλικίας 20 έως 64 ετών στην κύρια εργασία τους είναι μόλις 32,1, οι λιγότερες στην ΕΕ, σύμφωνα με τη Eurostat.
Σε αντίθεση με το επερχόμενο 4ημερο της κυβέρνησης της ΝΔ, το ολλανδικό 4ημερο δεν συμπιέζει το 40ώρο, αλλά το κατανείμει πιο σοφά για να δουλεύει ο κόσμος λιγότερες ώρες. Έτσι οι Ολλανδοί σε 4 ημέρες δουλεύουν περίπου 8 ώρες ή 5 ημέρες με μειωμένο ημερήσιο ωράριο και… «πετάνε».
Έχει επίσης γίνει όλο και πιο συνηθισμένο οι εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης να συμπιέζουν τις ώρες τους σε τέσσερις ημέρες αντί να τις κατανέμουν σε πέντε, λέει ο Μπέρτ Κολάιν,, οικονομολόγος της ολλανδικής τράπεζας ING.
«Η τετραήμερη εργασία έχει γίνει πάρα πολύ συνηθισμένη» είπε. «Εγώ δουλεύω πέντε μέρες, και μερικές φορές με κριτικάρουν γι’ αυτό!».
«Δεν θα γίνουμε δυστοπικοί για χάρη του ΑΕΠ»
Η κυβέρνηση ελπίζει ότι με αυτά τα ωράρια να ενισχυθεί η παραγωγικότητα, όπως ειπώθηκε παραπάνω.
Εάν, όμως για την κυβέρνηση τα επιχειρήματα «περί πλήρους εξουθένωσης των εργαζομένων» της ΑΔΕΔΥ, του Συλλόγου Επιθεωρητών Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία και των Υπαλλήλων Επιθεώρησης Εργασίας ακούγονται αντι-αναπτυξιακά, τότε υπάρχει μια αποστομωτική απάντηση.
Ο Μπέρτ Κολάιν, ενώ λέει ότι θεωρητικά μπορεί το 4ημερο/8ωρο στην Ολλναδία να περιορίζει τη χώρα, ωστόσο από την άλλη, προσθέτει: «Δεν θα ήθελα όμως να προτείνω καμία δυστοπική κοινωνία όπου όλοι δουλεύουν περισσότερες ώρες κι από τους Κορεάτες, μόνο και μόνο επειδή αυτό αυξάνει το ΑΕΠ».
Ωστόσο, και πάλι συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Όπως σημειώνουν οι Financial Times, καταρχάς, το ολλανδικό μοντέλο δείχνει ότι οι προβλέψεις περί «οικονομικής αυτοκαταστροφής» είναι υπερβολικές. «Παρά τις λιγότερες ώρες εργασίας ανά άτομο, η Ολλανδία είναι μία από τις πλουσιότερες οικονομίες στην ΕΕ σε όρους ΑΕΠ ανά κάτοικο».
Αυτό συμβαίνει επειδή οι λιγότερες ώρες συνδυάζονται με σχετικά υψηλή παραγωγικότητα ανά ώρα και υψηλό ποσοστό απασχόλησης: το 82% των ατόμων σε ηλικία εργασίας στην Ολλανδία ήταν σε απασχόληση στο τέλος του 2024, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, έναντι 75% στο Ηνωμένο Βασίλειο, 72% στις ΗΠΑ και 69% στη Γαλλία.
Οι γυναίκες, ειδικότερα, έχουν υψηλά ποσοστά απασχόλησης στην Ολλανδία, ιδίως σε σύγκριση με χώρες όπως οι ΗΠΑ, όπου οι μέσες ώρες εργασίας είναι περισσότερες. Επιπλέον, οι Ολλανδοί τείνουν να συνταξιοδοτούνται αρκετά αργά.
«Δεν είναι λοιπόν ότι ο πληθυσμός δεν είναι εργατικός, είναι μάλλον ότι η εργασία κατανέμεται πιο ισόρροπα στον πληθυσμό και στη διάρκεια της ζωής» καταλήγει το δημοσίευμα.
Κερασάκι στην τούρτα όλων αυτών είναι ότι χάρη και στην 4ημερη εργασία -όχι όμως με 10ωρο- τα παιδιά στην Ολλανδία κατατάσσονται ως τα πιο ευτυχισμένα στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Αναρωτιέται όμως κανείς: Με 13ωρα και 10ωρα, δικαιούται μια κυβέρνηση να λέει ότι θα αντιμετωπίσει το δημογραφικό;
