Αναρωτιέται κανείς πόσον καιρό ακόμα η ΝΔ (και από πίσω της το ΠΑΣΟΚ) θα επιμένει να παίζει το ίδιο έργο που δεν προσελκύει θεατές αλλά απλώς και μόνο ικανοποιεί τους ίδιους τους ηθοποιούς που παίζουν στη σκηνή του παραλόγου.
Αυτοί που φώναζαν πανικόβλητοι:
«ψηφίστε με κλειστά μάτια ό,τι σας φέρουν»,
«πούλα το να ξεμπερδεύουμε»,
«απολύστε να τελειώνουμε»,
«κλείστε κοινωνικές δομές και στείλτε τον κόσμο στα αζήτητα»,
«κόψτε οριζόντια τις συντάξεις (άλλο ένα 30-40%;)»
έρχονται και καταψηφίζουν τους όρους υλοποίησης μιας συμφωνίας την οποία είχαν και οι ίδιοι υπερψηφίσει ένα χρόνο πριν, χωρίς να προτείνουν ποτέ διαφορετικούς όρους.
Ίσως επειδή οι όροι υλοποίησης προκύψανε όχι με οριζόντια μέτρα, με έγνοια για τους φτωχούς και τους ανέργους, που έφθασαν επί των ημερών τους, το ένα τρίτο του πληθυσμού και το ενάμιση εκατομμύριο αντίστοιχα.
Ίσως επειδή αποδείχθηκε ότι ακόμα και στις δραματικές καταστάσεις που οδήγησαν της ελληνική κοινωνία, υπήρχαν δυνατότητες δίκαιης κατανομής των βαρών, η οποία δε τους ενδιέφερε ούτε και την επεδίωξαν ποτέ.
Με μεγαλύτερη ένταση όμως, καταφέρονται οι θιασώτες της κρατικοδίαιτης ιδιωτικής οικονομίας απέναντι στην ένταξη των ΔΕΚΟ στην ΕΔΗΣ (Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών).
Από ότι φαίνεται όσες φορές και να το επαναλάβουν οι αρμόδιοι Υπουργοί προσποιούνται πως δεν καταλαβαίνουν, τις διαφορές ανάμεσα στο ΤΑΙΠΕΔ και την ΕΔΗΣ.
Ο νόμος σύστασης της ΕΔΗΣ, όπου εντάσσονται οι ΔΕΚΟ αναφέρει ρητά πως η Ε.ΔΗ.Σ λαμβάνει υπόψη της τις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος (κοινοτική ορολογία για τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας). Οι Ελληνικές Αρχές επιδίωξαν –και πέτυχαν- την ενσωμάτωση στον νόμο ρητής αναφοράς στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία για το θέμα και ειδικότερα, στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που κατοχυρώνει τη δυνατότητα και ανάγκη παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και κοινωνικών αγαθών. Συγκεκριμένα, ο Νόμος αναφέρεται στις «κοινές αξίες» της Ε.Ε. για τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος. Πέτυχαν επίσης και τη διατήρηση στο ακέραιο των θέσεων εργασίας.
Το ίδιο μοτίβο και για τα ενεργειακά ζητήματα. Και πάλι η Κυβέρνηση νομοθετεί για να προλάβει τα πρόστιμα, που είναι προ των πυλών, λόγω του ότι από το 2012 θα έπρεπε να είχαμε προσαρμοστεί στις νεες συνθήκες της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Όμως μέσα στο διάστημα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ειδικότερα μετά το Σεπτέμβριο του 2015, το υπ. Ενέργειας κατάφερε να δώσει λύσεις σε πολύ σημαντικά θέματα, μετά από δύσκολες διαπραγματεύσεις:
Να παρουσιάσει εναλλακτική απέναντι στη «μικρή ΔΕΗ» – πλάνο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για ξεπούλημα της επιχείρησης.
Να διατηρήσει τον ΑΔΜΗΕ υπό δημόσιο έλεγχο – πλάνο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για απώλεια μιας σημαντικότατης εθνικής υποδομής.
Να ρυθμίσει ένα νέο καθεστώς, πολύ πιο ορθολογικό για την αποζημίωση των ΑΠΕ, σε όφελος του πολίτη.
Να ετοιμάσει με τον τελευταίο νόμο που ψηφίστηκε από τη Βουλή, το θεσμικό πλαίσιο για την ενιαία αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία θα επιτρέψει φθηνότερη ενέργεια για τον τελικό καταναλωτή και διασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας.
Ίσως τελικά το μεγάλο πρόβλημα για την αντιπολίτευση να μην είναι η ένταξη της ΔΕΗ και των άλλων ΔΕΚΟ στην ΕΔΗΣ, αλλά το ότι δεν εντάχθηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ, όπως αυτή θα είχε κάνει.
Η 1η αξιολόγηση κλείνει, η 2η θα ολοκληρωθεί και αυτή με την ίδια ένταση στις διαπραγματεύσεις και στη συνέχεια θα ανοίξει η συζήτηση για το χρέος. Η οικονομία μπορεί και θα ανακάμψει, η κοινωνία θα αρχίσει να ανατάσσεται. Το σχέδιο της «αριστερής παρένθεσης» ναυαγεί ακόμα και ως επικοινωνιακό πυροτέχνημα και για αυτό σήμερα έχουν επιστρατευθεί στη Μητέρα των Μαχών όλοι οι παράγοντες του αντιδραστικού, διαπλεκόμενου και νεοφιλελευθερου κατεστημένου.
Γιατί συνειδητοποιούν ότι σύντομα το πουλάκι θα έχει πετάξει οριστικά…
