Στην Ελλάδα, σήμερα, παραμένουν και διαβιώνουν σε άθλιες συνθήκες περισσότεροι από 50.000 πρόσφυγες. Ένας μεγάλος αριθμός εξ αυτών έχουν ζητήσει άσυλο στη χώρα μας.
Σαν να μη φτάνει αυτό, την επαναπροώθηση των προσφύγων στην Ελλάδα, βάσει της Συνθήκης του Δουβλίνου, συνιστά ως λύση στο νέο προσφυγικό κύμα στην Ευρώπη ο γερμανός υπουργός Εσωτερικών. Ένα χρόνο αφότου η Γερμανία άνοιξε τα σύνορά της σε περίπου ένα εκατομμύριο ανθρώπους, ο γερμανός υπουργός Εσωτερικών ζητεί άμεσα μία κοινή ευρωπαϊκή στάση και επιρρίπτει ευθύνες στην Ελλάδα για την προσφυγική ροή.
Στις περιορισμένες πλέον δυνατότητες υποδοχής προσφύγων στην Ευρώπη αναφέρθηκαν και οι πρόεδροι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Σε ανάλογο ύφος με τον Ντε Μεζιέρ, ο Ντόναλντ Τουσκ τόνισε ότι: “…οι δυνατότητες της Ευρώπης να υποδεχθεί νέα κύματα προσφύγων, χωρίς να ξεχνάμε τους παράτυπους μετανάστες, πλησιάζουν τα όριά τους”.
Ο γερμανός υπουργός Εσωτερικών κατηγόρησε, επίσης την Ελλάδα για τον μεγάλο αριθμό προσφύγων τα περασμένα χρόνια. Μόλις πριν από λίγες μέρες ωστόσο, ο γερμανός υπουργός καλούσε όλες τις χώρες “…να βοηθήσουν στο να ξεπερασθούν οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στο προσφυγικό…”, προσθέτοντας ότι η Γερμανία, με την κίνησή της υπέρ της επανεγκατάστασης προσέφερε ένα θετικό παράδειγμα και σε άλλες χώρες της Ένωσης.
Από την άλλη μεριά, με τις εξελίξεις στην Τουρκία πολλοί στην Ευρώπη ανησυχούν μήπως καταρρεύσει η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας για τον έλεγχο των προσφυγικών ροών από την Τουρκία προς την Δύση, με πρώτο σταθμό φυσικά την Ελλάδα.
Ο συνολικός αριθμός των προσφύγων μόνο από την Συρία που βρίσκονται στην Τουρκία, είναι συγκεχυμένος καθώς για άλλους είναι 4 εκατομμύρια, για άλλους 2,5 και το νούμερα ανεβοκατεβαίνουν, ενώ δεν υπολογίζονται οι παράνομοι μετανάτες από πολλές χώρες της Ασίας και της Αφρικής, που προσδοκούν να έρθουν την Ελλάδα.
Ο συνολικός αριθμός μόνο των Σύριων προσφύγων σε όλη την Τουρκία φτάνει σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία τους 2.749.140. Από αυτούς, οι 574.479 περίπου βρίσκονται σε περιοχές δίπλα ακριβώς από τα σύνορα με την Ελλάδα και είναι πιο πιθανοί να αποπειραθούν είτε τώρα, είτε στο εγγύς μέλλον, να περάσουν στην ελληνική επικράτεια.
Στον αριθμό αυτό φυσικά δεν υπολογίζονται οι παράνομοι μετανάστες από άλλες χώρες της Ασίας και της Αφρικής.
Απέναντι στις παραπάνω προκλήσεις, η χώρα μας παρουσιάζει μια μεταναστευτική πολιτική που στερείται τεχνογνωσίας, φιλοσοφίας, έμπνευσης και αποτελεσματικότητας.
Η χώρα μας διαχειρίζεται το μεταναστευτικό με την ίδια προχειρότητα και τον ερασιτεχνισμό που τη διακρίνει και στους άλλους τομείς.
Αρκεί να αναλογιστεί κάποιος ότι η χώρα μας, ακόμη και σήμερα, δεν γνωρίζει πόσοι μετανάστες ζουν -νόμιμα ή παράνομα- στην Ελλάδα!
Τις συνέπειες της προχειρότητας αυτής, η κοινωνία τις βιώνει με τρόπο δραματικό.
