Σύμφωνα με πληροφορίες, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ξ. Δημητρίου, προχώρησε στην άσκηση πειθαρχικής δίωξης κατά τριών εισαγγελέων, κρίνοντας ότι υπέπεσαν σε παραβάσεις που σχετίζονται με την απονομή της δικαιοσύνης στο προπαρασκευαστικό της στάδιο, ύστερα από σχετική έρευνα που διενήργησε με παραγγελία της η αντεισαγγελέας ΑΠ, Αν. Ζαΐρη.
Ετσι στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του ΑΠ αναμένεται να οδηγηθούν, κατά τις ίδιες πληροφορίες, οι δύο εισαγγελείς (Αθ. Θεοδωροπούλου, Γ. Γεράκης) που είχαν κρίνει ότι δεν χρειάζεται να μεταφραστεί το παραπεμπτικό βούλευμα για τους αλλοδαπούς κατηγορουμένους που το ζήτησαν, καθώς και ο διευθύνων την Εισαγγελία Εφετών Αθηνών, Ισ. Ντογιάκος, που ως εποπτεύων όλων των ενεργειών δεν φρόντισε να αποτραπούν τα λάθη που οδήγησαν σε αναβολή της δίκης.
Το Συμβούλιο
Το Πειθαρχικό Συμβούλιο μετά τον ορισμό αρεοπαγίτη-εισηγητή θα καλέσει τους εισαγγελικούς λειτουργούς σε εξηγήσεις, για να κρίνει αν υπέπεσαν ή όχι στα παραπτώματα που τους καταλογίζουν το πόρισμα και η πειθαρχική δίωξη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η έρευνα διαπίστωσε ότι η αντεισαγγελέας Εφετών, Αθ. Θεοδωροπούλου, στις 19-11-15 απέρριψε αίτημα των κατηγορουμένων για μετάφραση του παραπεμπτικού βουλεύματος, κρίνοντας ότι δεν ήταν αναγκαίο, αφού είχαν λάβει γνώση της κατηγορίας που τους βαρύνει και είχαν απολογηθεί γι’ αυτήν, ενώ το βούλευμα επιδόθηκε στον εκπρόσωπό τους δικηγόρο (επικαλούμενη σχετική νομολογία του ΑΠ).
Την απόρριψη του αιτήματος μετάφρασης επικύρωσε ο εισαγγελέας Εφετών, Γ. Γεράκης, ενώ αίτηση αλλοδαπών κατηγορουμένων για αναίρεση της παραπομπής τους, λόγω της έλλειψης μετάφρασης, απορρίφθηκε από την Εισαγγελία ΑΠ προ μηνών.
Το Εφετείο, αντίθετα, ανέβαλε τη δίκη, κρίνοντας αναγκαία τη μετάφραση και άκυρες κάποιες επιδόσεις σε κατηγορουμένους.
Η προκαταρκτική έρευνα έδειξε ότι η μετάφραση μέρους του βουλεύματος (1.580 σελίδων έναντι 4.500) δεν αφορούσε τους διαμαρτυρόμενους κατηγορουμένους, αλλά είχε ζητηθεί (από τη μεταφραστική υπηρεσία του ΥΠΕΞ) για άλλον Γερμανό κατηγορούμενο (τον Χ. Γιάγκεμαν), τον οποίο δεν είχαν καταφέρει να εντοπίσουν οι ελληνικές και γερμανικές Αρχές (ούτε τον εκπρόσωπό του δικηγόρο) και έτσι δεν είχε απολογηθεί, ούτε είχε λάβει γνώση της κατηγορίας, με συνέπεια να κριθεί απαράδεκτη η κλήση του.
Κατόπιν αυτού κρίθηκαν αντιφατικές οι εξηγήσεις που δόθηκαν σχετικά με το ποιους αφορούσε η μετάφραση και ότι η διαδικασία κινήθηκε επιλεκτικά για έναν μόνο (που δεν σχετιζόταν άμεσα με τη δίκη, αφού δεν είχε εντοπιστεί και θα χωριζόταν η δικογραφία), ενώ είχε ήδη απορριφθεί το αίτημα μετάφρασης των υπόλοιπων αλλοδαπών κατηγορουμένων.
Κλήση
Παράλληλα διαπιστώθηκε ότι για τον κατηγορούμενο τραπεζικό, Φ. Λυγινό, το βούλευμα επιδόθηκε εσφαλμένα σε πρόσωπο («αντίκλητό του») που είχε πάψει να τον εκπροσωπεί (όπως δηλώθηκε έγκαιρα στις Αρχές), με συνέπεια να κηρυχθεί η κλήση του απαράδεκτη.
Η πειθαρχική αγωγή καταλογίζει, σύμφωνα με πληροφορίες, ευθύνες στον Ισ. Ντογιάκο, γιατί ότι ως εποπτεύων έπρεπε να είχε φροντίσει να γίνει πιο προσεκτική προετοιμασία, να αποφευχθούν τυχόν λάθη, ώστε να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη διεξαγωγή της δίκης, ιδίως σε μια τόσο σοβαρή υπόθεση που ερευνάται από το 2006 από τρεις εφέτες ανακριτές και η οποία οδηγήθηκε ύστερα από πολλά χρόνια και δυσκολίες στο ακροατήριο.
