Κακόγουστο αστείο διαρκείας οι φοιτητικές εκλογές
Θα μπει κάποτε ένα τέλος στην παρωδία των φοιτητικών εκλογών;
Την αποκαλώ παρωδία για τους εξής λόγους:
Πρώτον, γιατί δεν εκδίδονται αποτελέσματα κοινά για όλους. Η κάθε παράταξη ανακοινώνει τα δικά της που είναι διαφορετικά. Αυτό και μόνο αρκεί για την παρωδία.
Δεύτερον, επειδή η αποχή μάλλον ξεπερνά τα δύο τρίτα του συνόλου των φοιτητών.
Τρίτον, δεν είναι δυνατή η συγκρότηση ΕΦΕΕ και ΕΣΕΕ, δηλαδή της δευτεροβάθμιας έκφρασης. Το τελευταίο πανσπουδαστικό συνέδριο έγινε το 1995 και από το 1996 δεν υπάρχει ΕΦΕΕ.
Τέταρτον, τα Διοικητικά Συμβούλια που εκλέγονται δεν αναπτύσσουν καμιά δραστηριότητα. Το μόνο που υπάρχει είναι οι (κομματικές) παρατάξεις που κατά κανόνα δρουν διαλυτικά μέσα στα πανεπιστήμια.
Πέμπτον, οι φοιτητικές εκλογές συνοδεύονται από ξυλοδαρμούς και τραμπουκισμούς καθώς και από επινίκιες ανακοινώσεις παρατάξεων αλλά και κομμάτων!
Είναι αλήθεια ότι οι σημερινές γενιές των φοιτητών κληρονόμησαν αυτήν την αθλιότητα από τη δική μας γενιά, την του Πολυτεχνείου, αφού από εκεί ξεκίνησε το κακό. Αλλά αν εξακολουθεί να έχει νόημα ο φοιτητικός συνδικαλισμός, τότε οι φοιτητές οφείλουν να τον επανεφεύρουν και είναι βέβαιο ότι θα τον βρουν στους αντίποδες της παρωδίας.
Υ.Γ. Γιατί οι φοιτητές στην Πάτρα δεν ψηφίζουν στο Πανεπιστήμιο και κάνουν τις εκλογές τους σε σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Πάτρα;
