Με μοναδικό θέμα συζήτησης: «Ανεργία και διεκδίκηση μέτρων προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους» και παρουσία εκπροσώπων φορέων και δημοτών, συνεδρίασε σήμερα το πρωί το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πατρέων στο Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων».
Θέμα που έφερε η Δημοτική Αρχή και εγκρίθηκε με ευρεία πλειοψηφία από το Σώμα (29 ψήφοι υπέρ και 4 κατά).
Σημαντική ήταν η παρουσία και η συμβολή στην ουσία της συνεδρίασης, των πολλών φορέων πόλης και νομού που παρέστησαν στη συνεδρίαση.
Οι περισσότεροι τοποθετήθηκαν στη συνεδρίαση και στο σύνολό τους, ανεξαρτήτως αν κατέθεσαν τις δικές τους απόψεις και θέσεις, ανακοίνωσαν ότι θα θέσουν το θέμα της ανεργίας, έτσι όπως το εισηγήθηκε ο Δήμαρχος Πατρέων, στα Δ.Σ. των φορέων που εκπροσωπούσαν.
Το θέμα εισηγήθηκε ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης, παραθέτοντας τα ανησυχητικά για τον Δήμο μας στοιχεία της ανεργίας και τονίζοντας: «Ο εργαζόμενος δεν είναι σκυλάκι που χοροπηδάει και του δίνεις το κόκαλο για συγχαρητήρια. Δεν είναι λύση να τον αφήνεις άνεργο και να του δίνεις συσσίτιο. Είναι ντροπή να στέκονται μπροστά σου νέοι άνθρωποι και να ζητάνε συσσίτιο γιατί δεν έχουν δουλειά. Να σου λένε θέλω να μου δώσεις να φάω, αλλά να μην το μάθει κανένας. Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πατρέων δεν μπορεί να παρακολουθεί αδιάφορα χιλιάδες νέους ανθρώπους να θέλουν να ανοίξουν τα φτερά τους, να ολοκληρωθούν ως προσωπικότητες, να γευτούν τη ζωή τους και να εμποδίζονται απ’ αυτούς που κάνουν κουμάντο στον τόπο μας».
Στην ειδική αυτή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, τοποθετήθηκαν οι εξής (κατά σειρά που μίλησαν) εκπρόσωποι φορέων: Η Πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Πάτρας Σταυρούλα Παναγοπούλου - Νικολάου, ο Πρόεδρος της ΟΕΒΕΣΝΑ Παναγιώτης Σκέντζος, ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Τμ. Δυτικής Ελλάδας Θανάσης Γιανναδάκης, ο Αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου Αχαΐας Αριστείδης Τηλιγάδας, η Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πάτρας Άννα Μαστοράκου, ο Πρόεδρος του ΕΣΠ Γιώργος Ρώρος, η Πρόεδρος Συλλόγου Υπαλλήλων Δήμου Πατρέων Δήμητρα Φουσέκη, ο Πρόεδρος της Α’ ΕΛΜΕ Αχαΐας Χρήστος Σιάχος, ο Νίκος Διαμαντόπουλος εκ μέρους της Ομοσπονδίας Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Αχαΐας, ο Πρόεδρος του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ Ηλίας Σκεπετάρης, ο Πρόεδρος του Σωματείου Οικοδόμων Πάτρας Δημήτρης Αγγελόπουλος, η Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδος Παράρτημα Πάτρας Μαρίζα Ξιούρα, ο Βασίλης Βασιλείου από το Συνδικάτο Επισιτισμού Τουρισμού και Συναφών Επαγγελμάτων Αχαΐας, ο γραμματέας της Συντεχνίας Αρτοποιών Πάτρας Κώστας Τηλιγάδης, ο Στέλιος Παλαρμάς από τον Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας και ο Παναγιώτης Σκιαδάς Πρόεδρος του Κλαδικού Συνδικάτου των ΟΤΑ.
Αναλυτικά την εισήγηση του Δημάρχου ψήφισαν η παράταξη της πλειοψηφίας «Λαϊκή Συσπείρωση», η παράταξη «Ανυπότακτη Πολιτεία», η παράταξη «Κοινοτικόν» και η παράταξη «Όλοι μαζί για την Πάτρα».
Τις δικές τους προτάσεις, ψήφισαν οι παρατάξεις «Νέα Πόλη», «ΡΑΠ - Πάτρα Ανθρώπινη Πόλη», «Τώρα για την Πάτρα» και «Πάτρα Δική μας Πόλη».
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΘΗΚΕ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ:
Συνεδριάζουμε σήμερα με μοναδικό θέμα το ζήτημα της ανεργίας. Το πρόβλημα αυτό δεν αφορά μόνο το Δήμο Πατρέων, αν και στην περιοχή μας είναι ιδιαίτερα οξυμμένο. Η ανεργία μαστίζει σήμερα τη λαϊκή οικογένεια, πλήττει ιδιαίτερα την νεολαία και τις γυναίκες, δεν είναι ένα πρόσκαιρο και προσωρινό φαινόμενο, αφού η αιτία του εδράζεται στον τρόπο οργάνωσης της καπιταλιστικής οικονομίας και χρησιμοποιείται σαν μοχλός για την εκμετάλλευση γενικότερα των εργαζομένων.
Σήμερα δεν υπάρχει λαϊκή οικογένεια που να μην έχει τουλάχιστον έναν άνεργο. Στο Δήμο μας είναι καταγεγραμμένοι 15.638 μακροχρόνια άνεργοι, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ για το 2015. 10.721 άνεργοι δεν εντάσσονται στους μακροχρόνια ανέργους. Συνολικά 29.230.
Χιλιάδες είναι οι άνεργοι που δεν εντάσσονται σε αυτές τις λίστες, καθώς δουλεύουν λίγες ώρες κάθε βδομάδα ή συγκεκριμένους μήνες το χρόνο. Τα ποσοστά της ανεργίας είναι της τάξης του 28% στην Δυτική Ελλάδα και του 38 – 39% στην Αχαΐα. Χιλιάδες είναι και οι επαγγελματίες, οι επιστήμονες, οι αγρότες, αυτοί που δουλεύουν ‘’με το κομμάτι’’, οι αγρότες που ξεκληρίζονται, οι μικρομεσαίοι που καταστρέφονται, αυτοί που δουλεύουν με θέσεις μερικής απασχόλησης και ως εκ τούτου και μερικής ζωής.
Η ανεργία οδηγεί στην εξαθλίωση, στη δυσκολία να ικανοποιηθούν ακόμα και οι βασικές ανάγκες ενός ανθρώπου, μιας οικογένειας, όπως είναι η διατροφή του. Ο εργαζόμενος που οδηγείται στην ανεργία, βρίσκεται πλέον αντιμέτωπος, χωρίς τη θέλησή του, με τη φτώχεια και με ότι αυτό συνεπάγεται. Δεν πρέπει το Δημοτικό Συμβούλιο, το σύνολο των φορέων της πόλης μας και ο κάθε συμπολίτης μας να ανέχεται την αδιαφορία των κυβερνώντων στην εξυπηρέτηση στοιχειωδών αναγκών τους, να στερούνται το φαγητό για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, να μην έχουν νερό, ρεύμα, περίθαλψη. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε πως 1600 οικογένειες στο Δήμο μας λαμβάνουν τρόφιμα από την Τράπεζα Τροφίμων, ενώ 6000 είναι οι αιτήσεις στο Ταμείου Ευρωπαϊκής Βοήθειας για τους Απόρους (ΤΕΒΑ). 321 αιτήσεις κατατέθηκαν στο Τμήμα Κοινωνικής Πρόνοιας για χορήγηση του έκτακτου επιδόματος ένδειας , εκ των οποίων 109 έχουν ικανοποιηθεί, με κριτήριο τις έκτακτες και επείγουσες ανάγκες που έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή και τη διαβίωση των πολιτών. Στα σχολεία παρέχουμε δεκατιανό σε 1800 παιδιά που οι οικογένειές τους είναι στα όρια της φτώχειας. Στα κοινωνικά φροντιστήρια, συμμετέχουν 313 παιδιά.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πατρέων δεν μπορεί να παρακολουθεί αδιάφορα χιλιάδες εργαζόμενους να έχουν στερηθεί το βασικό όπλο τους ζωής, την εργασία και να μην μπορούν να ικανοποιήσουν στοιχειωδώς τους ατομικές και οικογενειακές τους ανάγκες, να μην μπορούν να διαμορφώσουν τους προϋποθέσεις για να πάρουν κάποια στιγμή την σύνταξή τους.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πατρέων δεν μπορεί να παρακολουθεί αδιάφορα χιλιάδες νέους ανθρώπους να θέλουν να ανοίξουν τα φτερά τους, να ολοκληρωθούν ως προσωπικότητες, να γευτούν τη ζωή τους και να εμποδίζονται απ’ αυτούς που κάνουν κουμάντο στον τόπο μας.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πατρέων δεν μπορεί να παρακολουθεί αδιάφορα τους χιλιάδες επαγγελματίες και αγρότες του Δήμου τους να καταστρέφονται, να μην μπορούν να βρουν δουλειά και να βρίσκονται στο περιθώριο.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πατρέων δεν μπορεί να παρακολουθεί αδιάφορα τους χθεσινούς και σημερινούς κυβερνώντες να μοιράζουν απλόχερα προγράμματα ανακύκλωσης τους ανεργίας, που ούτε προσωρινή ανακούφιση δεν προσφέρουν, για να διαχειριστούν τους ανέργους, να χρησιμοποιούν τα προγράμματα για να διαλύσουν παραπέρα τους εργασιακές σχέσεις. Πρόσφατο παράδειγμα, το νέο πρόγραμμα με τίτλο «Ευκαιρίες κατάρτισης και πιστοποίησης για ανέργους νέους ηλικίας 18-24 ετών σε επιχειρήσεις του Ιδιωτικού τομέα σε κλάδους αιχμής της ελληνικής οικονομίας» του ΟΑΕΔ, , το οποίο προβλέπει αμοιβή 293,5 ευρώ το μήνα.
Μέχρι εδώ και μην παρέκει. Κανείς δεν πρέπει, δεν μπορεί να μείνει παρατηρητής μπροστά σ’ αυτό το τεράστιο πρόβλημα. Το μέλλον της νεολαίας, των εργαζομένων, των επαγγελματιών δεν είναι η ανεργία.
Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που ‘’αγωνιούν’’ για την ανεργία και προτείνουν μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου , αναπτυξιακούς νόμους, επιδοτήσεις, μείωση του μη μισθολογικού κόστους, (βλέπε ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό), μείωση τους φορολογίας τους, ώστε να ‘’γίνουν επενδύσεις’’ και να ‘’δημιουργηθούν θέσεις εργασίας’’.
Αυτή η πολιτική εφαρμόστηκε και εφαρμόζεται, από τις μέχρι σήμερα αστικές κυβερνήσεις και δισεκατομμύρια γέμισαν τα σεντούκια των τραπεζιτών, μεγαλοξενοδόχων, μεγαλοκατασκευαστών, μεγαλοεξαγωγέων, βιομηχάνων, εφοπλιστών.
Τι εμποδίζει το μεγάλο κεφάλαιο, τους βιομηχάνους να επιδείξουν τον «φιλεργατισμό» τους; Τι τους έλειψε, τι τους λείπει; Όλα τα εργαλεία του συστήματος ΕΕ, κυβερνήσεις γι’ αυτούς δουλεύουν. Παρ’ όλα αυτά, φεύγουν και πηγαίνουν σε άλλες χώρες γιατί εκεί βρίσκουν καλύτερους δούλους, μεγαλύτερα κέρδη. Την ίδια στιγμή αναζητούν τον υπεύθυνο στους εργαζόμενους και στο κίνημά τους, γιατί διεκδικούν μεροκάματο, συλλογικές συμβάσεις εργασίας δηλαδή στοιχειώδη δικαιώματα. Αναζητούν τον υπεύθυνο στη Δημοτική Αρχή, γιατί κάναμε το αυτονόητο, και αποφασίσαμε στα ανταποδοτικά τέλη να πληρώνουν παραπάνω. Δε μπορεί τα συνήθη υποζύγια και στο ζήτημα τους λειτουργίας και χρηματοδότησης του Δήμου, να είναι οι εργαζόμενοι, που τα τελευταία χρόνια έχουν δει να μειώνονται δραματικά οι μισθοί και οι αποδοχές τους, ενώ οι επιχειρήσεις που πλουτίζουν με τη δουλειά των εργαζομένων, να απαιτούν να μην πληρώνουν φόρους και μονίμως να απαλλάσσονται από τους υποχρεώσεις και τα χρέη τους. Αλήθεια, στους άλλους Δήμους της Ελλάδας, που τους τα δίνουν όλα, λύσανε το θέμα της ανεργίας;
Ισχυρίζονται, όσοι στηρίζουν τα ‘’κίνητρα για επενδύσεις’’ ότι ο Δήμος μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, πρωτοστατώντας στην έλευση του φυσικού αερίου, στα μέσα μεταφοράς εμπορευμάτων σύγχρονα, με σύγχρονες οδικές αρτηρίες, με εμπορευματοποιημένο καρναβάλι μοχλό ανάπτυξης, να συρρέει στην Πάτρα όλη η Ελλάδα και άλλα πολλά.. Για αυτά τα επιχειρήματα, απαντήσεις δίνει η ίδια η ζωή, χθες και σήμερα. Και εκεί που υπήρχαν οι προϋποθέσεις, φυσικού αερίου, μέσων μεταφοράς εμπορευμάτων, οδικές αρτηρίες, δεν υπάρχει ανάπτυξη προς όφελος των εργαζομένων και η ανεργία καλά κρατεί. Ανάπτυξη προς όφελος του κεφαλαίου δεν σημαίνει και καλύτερη ζωή και δουλειά με δικαιώματα για τους εργαζομένους.
Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τον κλάδο του τουρισμού που για το 2015 παρουσίασε σημαντική ανάπτυξη με πάνω από 810.000 διεθνείς αφίξεις μέχρι τέλος Μάρτη, γεγονός που συνεπάγεται αύξηση κατά περίπου 29% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2014. Πρόκειται για νούμερα εντυπωσιακά αν σκεφτεί κανείς ότι έρχονται μετά από δυο συνεχόμενες χρονιές – ρεκόρ σε έσοδα και αφίξεις. Το «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον», που απαιτούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου, διασφαλίζεται πρώτα απ’ όλα από τους μειωμένους κατά 15% μισθούς, από τον Ιούλη του 2012, για τους ελάχιστους που αμείβονται ακόμη με τη Συλλογική Σύμβαση. Η συντριπτική πλειοψηφία των ξενοδοχειακών μονάδων, σε όλη τη χώρα, εφαρμόζει τα 586 ευρώ μεικτά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πληρώνουν τελικά τα δεδουλευμένα, τα επιδόματα, τους άδειες και τα Δώρα Χριστουγέννων.
Ξεκινούμε, μπαίνουμε μπροστά στην οργάνωση του αγώνα για την προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους, για το δικαίωμά τους στη δουλειά.
Διεκδικούμε άμεσα θέσεις εργασίας μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα και αμοιβές, που να καλύπτουν ανάγκες τους λαϊκής οικογένειας, με κάλυψη των κενών θέσεων στα σχολεία, τα νοσοκομεία, τους Δήμους, σε έργα υποδομής τους η αντισεισμική αντιπλημμυρική θωράκιση. Παράλληλα ζητούμε να ληφθούν μέτρα για την ουσιαστική στήριξη και προστασία των ανέργων.
Είναι γνωστό ότι ο Δήμος μας είναι ξεδοντιασμένος από εργατοτεχνικό και επιστημονικό προσωπικό. Εκτός των νομικών προσώπων του Δήμου από το 2011 – 2015 έχουν αποχωρήσει με συνταξιοδοτήσεις 596 εργαζόμενοι, μαζί με τις διαθεσιμότητες. Λόγω των μνημονιακών νόμων της ΕΕ που εφαρμόζουν οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και που απαγορεύουν τις προσλήψεις δεν έχει γίνει αναπλήρωση με νέους υπαλλήλους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλές από τις υπηρεσίες μας να λειτουργούν ‘’στα όρια’’ από την υποστελέχωση. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τον τομέα της καθαριότητας, όπου οι εργαζόμενοι μειώθηκαν από 412 σε 328, τον τομέα της συντήρησης, αυτεπιστασίας έργων υποδομής και αρχιτεκτονικού, όπου είχαμε 205 εργαζομένους και έχουμε 149, τις διοικητικές , οικονομικές , εξυπηρέτησης πολιτών υπηρεσίες που ουσιαστικά κόπηκαν στη μέση, αφού από 373 εργαζόμενους έχουμε 186 . Στις υπηρεσίες Πρασίνου είχαμε 87 εργαζόμενους και έχουμε 57 με μόνο 6 ταφείς από 12, με κίνδυνο την μη πραγματοποίηση τελετών. Στις υπηρεσίες οδοποιίας, και συγκεκριμένα στο συνεργείο ασφαλτικών είχαμε 14 εργαζόμενους και έχουμε 4 για τις τεράστιες ανάγκες του οδικού δικτύου του Καλλικρατικού Δήμου. Οι παραπάνω ελλείψεις πρέπει να καλυφθούν. Αυτό αποτελεί ομόφωνη απόφαση και αίτημα διεκδίκησης του Δημοτικού Συμβουλίου.
Αυτή τη στιγμή σημαντικές υπηρεσίες του Δήμου μας, που αφορούν τη ζωή της λαϊκής οικογένειας λειτουργούν μέσω προγραμμάτων και με εργαζομένους με ελαστικές σχέσεις εργασίας. Οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, λειτουργούν με προσωπικό μέσω προγραμμάτων του ΕΣΠΑ, και συγκεκριμένα από τους 220 εργαζόμενους στον ΚΟΔΗΠ οι 116 είναι μέσω προγραμμάτων. Οι 22 εργαζόμενοι μέσω ΜΚΟ στις δομές για την αντιμετώπιση τους φτώχειας(Κοινωνικό παντοπωλείο, συσσίτια) είναι απλήρωτοι εδώ και 5 μήνες, ενώ δεν υπάρχει καμία διασφάλιση για τη συνέχιση του προγράμματος. Οι 167 καθαρίστριες των σχολικών κτιρίων βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας, αφού δεν ξέρουν αν του χρόνου θα ανανεωθούν οι συμβάσεις τους, ενώ ο μισθός τους ανέρχεται σε 200 με 300 ευρώ, ανάλογα με τον αριθμό αιθουσών.
Για να μπορέσει ο Δήμος με τα νομικά του πρόσωπα να λύσει τις τεράστιες ανάγκες που έχει, χρειάζεται τουλάχιστον 700 θέσεις μόνιμων εργαζόμενων τις οποίες διεκδικούμε. Εργαζόμενους που θα πληρώνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι με δεύτερη φορολόγηση των ανέργων και εργαζομένων τους πόλης μας, μέσω ανταποδοτικών τελών. Δεν συμφωνούμε δηλαδή να γενικευτεί η ανταποδοτικά στους Δήμους, δηλαδή για να προσλάβουμε προσωπικό να χαρατσώνουμε δύο και τρείς φορές με τέλη τη λαϊκή οικογένεια.
Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στο νομό μας στο Δημόσιο σύστημα Υγείας και στην Παιδείας. Τα σωματεία των εργαζομένων αναφέρουν τουλάχιστον 470 κενές θέσεις στο Νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα και 800 στο Νοσοκομείο του Ρίου. Στην εκπαίδευση υπάρχουν τουλάχιστον 96 κενά σε δασκάλους και καθηγητές στα σχολεία του δήμου τους. Σε πολλά τμήματα του πανεπιστημίου και του Α.Τ.Ε.Ι. δεν υπάρχουν καθηγητές. Την ίδια στιγμή 63 άνεργοι εκπαιδευτικοί βοηθούν και στηρίζουν τα κοινωνικά φροντιστήρια του Δήμου.
Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στον τομέα των αναγκαίων για την πόλη μας έργων.
Η πρόσληψη εργαζομένων θα έλυνε σοβαρά προβλήματα λειτουργίας τους πόλης μας, μιας και όλοι ξέρουμε ότι οι δρόμοι είναι βομβαρδισμένοι, για να ασφαλτοστρωθούν χρειάζονται δεκάδες εργαζόμενοι με μηχανολογικό εξοπλισμό. Τα σχολεία, τα γυμναστήρια, οι αυλές χρειάζονται άμεσα και συνεχώς επισκευές και συντήρηση. Χρειαζόμαστε νέους κρατικούς παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια, σύγχρονα όπου θα μπορούν να βρουν δουλειά χιλιάδες οικοδόμοι. Κατασκευή εργατικών κατοικιών μετά από αντισεισμικό έλεγχο, επιδιόρθωση - κατασκευή των παλιών εργατικών κατοικιών, όλων των δημόσιων κτιρίων.
Χρειαζόμαστε έργα αντιπλημμυρικά, υποδομών στην ύδρευση και την αποχέτευση, μέσα μαζικής μεταφοράς (προαστιακός, τραμ, αστικά) σύγχρονα που να ικανοποιούν τους ανάγκες μετακίνησης των κατοίκων τους πόλης μας. Χώροι αναψυχής (κατασκηνώσεις, παραλιακή ζώνη). Αθλητικές εγκαταστάσεις σύγχρονες, στελεχωμένες σ’ όλα τα επίπεδα. Ανάγκη για εργασία υπάρχει. Δεν αποτελεί όμως προτεραιότητα σήμερα η εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών. Αυτά τα έργα θα έδιναν ανάσα στον κλάδο των κατασκευών και σε όλες τις ειδικότητες, από το επιστημονικό προσωπικό (πολιτικοί μηχανικοί, γεωλόγοι, αρχιτέκτονες) μέχρι τους εργάτες, που σήμερα μαστίζεται από την ανεργία.
Επείγουσα και επιτακτική είναι η ουσιαστική προστασία των ανέργων.
Στο Δήμο μας μέχρι σήμερα έχουμε πάρει ορισμένα μέτρα όπως την απόφαση οι μακροχρόνια άνεργοι να πληρώνουν τα 50% των ανταποδοτικών τελών και του τιμολογίου του νερού. Να μην πληρώνουν τροφεία στους Δημοτικούς παιδικούς σταθμούς και στο Δημοτικό Βρεφοκομείο. Τους εξασφαλίζεται 50% μείωση στην τιμή του εισιτηρίου στο θέατρο ή σε άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Έχουμε διευρύνει το κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΥΑΠ. Γνωρίζουμε ότι τα μέτρα που έχουμε πάρει είναι αναντίστοιχα των αναγκών, και θεωρούμε εντελώς αναγκαία την διεκδίκηση συνολικών μέτρων ανακούφισης. Διεκδικούμε τη λήψη των παρακάτω μέτρων:
• Το επίδομα ανεργίας να παρέχεται σε όλους τους άνεργους χωρίς όρους, προϋποθέσεις και περιορισμούς τους ισχύουσας σήμερα νομοθεσίας που έχουν σαν αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος των ανέργων να στερείται επιδόματος. Το ύψος του μηνιαίου επιδόματος τους ανεργίας να καθορίζεται σε ποσοστό 80% του βασικού μισθού.
Θεωρούμε ότι ως πρώτο βήμα ο κατώτερος μισθός πρέπει να επανέλθει στα 751 ευρώ ως βάση για παραπέρα αύξηση, παράλληλα με την κατάργηση όλων των νόμων που ακύρωσαν τους συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Με βάση τα παραπάνω το επίδομα ανεργίας πρέπει να ανέρχεται στα 600 ευρώ.
• Επίδομα ανεργίας να δικαιούται και αυτός που αναζητεί εργασία μέσω ΟΑΕΔ και δεν βρίσκει ανάλογη με τα προσόντα του και δεν ασκεί άλλη επαγγελματική δραστηριότητα.
Έτσι δίνεται η δυνατότητα να δικαιούται επίδομα ανεργίας και κάθε νέος και νέα που αναζητεί εργασία και δεν βρίσκει σύμφωνα με τις παραπάνω προϋποθέσεις.
• Το διάστημα τους ανεργίας να αναγνωρίζεται, χωρίς καμία επιβάρυνση των ανέργων, σαν συντάξιμος χρόνος.
• Kαθ’ όλη την διάρκεια της ανεργίας οι άνεργοι και τα προστατευόμενα μέλη τους οικογένειάς τους να δικαιούνται πλήρους και δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
• Κατά το διάστημα της ανεργίας οι άνεργοι να καταβάλλουν κατά 30% μειωμένα τα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος και των σταθερών τηλεφώνων.
• Να απαγορεύεται η διακοπή παροχής ύδρευσης, ηλεκτρικού ρεύματος και σταθερού τηλεφώνου για το διάστημα της ανεργίας.
• Να καθιερωθεί για τους ανέργους δωρεάν κάρτα απεριορίστων διαδρομών για τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
• Οι άνεργοι να ενταχθούν στα προγράμματα δωρεάν διανομής τροφίμων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
• Οι φοιτητές και σπουδαστές που οι γονείς τους είναι άνεργοι να δικαιούνται πλήρη κάλυψη των σπουδών τους, επίδομα στέγασης και δωρεάν σίτισης, εφόσον δεν τους παρέχεται δωρεάν στέγαση και σίτιση σε φοιτητική εστία.
• Καθ’ όλο το διάστημα που διαρκεί η ανεργία να επέρχεται αναστολή κάθε είδους υποχρέωσης που έχει αναλάβει από δάνειο ο άνεργος ως δανειολήπτης από οποιαδήποτε δανειακή σύμβαση. Επί πλέον να απαγορεύεται ο ανατοκισμός και η κεφαλαιοποίηση των συμβατικών τόκων που θα γεννηθούν κατά το πιο πάνω διάστημα της αναστολής.
• Κατά το διάστημα της ανεργίας οι άνεργοι να δικαιούνται επιδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό του ενοικίου που καταβάλλουν για τη κύρια κατοικία αυτών και της οικογένειάς τους στο 100% του ύψους του ενοικίου.
• Να απαγορεύεται κάθε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της κύριας και δευτερεύουσας κατοικίας που ανήκει κατά κυριότητα στον άνεργο και τους ότι ακυρώνεται κάθε διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης που έχει ξεκινήσει, σε όποιο στάδιο και αν βρίσκεται.
• Επίδομα ανεργίας να δικαιούνται και όσοι αυτοαπασχολούμενοι λόγω οικονομικής δυσπραγίας αναγκάστηκαν να σταματήσουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, από την στιγμή της δήλωσης της διακοπής αυτής στη αρμόδια ΤΟΥΣ και για όσο διαρκεί η ανεργία. Το επίδομα αυτό ανέρχεται στο 80% του βασικού μισθού.
Για να υιοθετηθούν τα παραπάνω αιτήματά, που αφορούν τη στήριξη των ανέργων και των οικογενειών τους, την κάλυψη των κενών θέσεων και τη εκτέλεση των απαραίτητων έργων, χρειάζεται αγώνας, άσκηση πίεσης τους την κυβέρνηση. Ξεκινούμε με ενημέρωση, καμπάνια γύρω από το θέμα τους ανεργίας. Αξιοποιούμε όλα τα μέσα που διαθέτουμε ως Δήμος, τις υπηρεσίες μας, το γραφείο τύπου, το site του Δήμου, τις πολιτιστικές τους ομάδες, για να αναδείξουμε το διεκδικητικό μας πλαίσιο και τις πρωτοβουλίες που παίρνουμε. Λειτουργούμε τηλεφωνική γραμμή ανέργων στο Δήμο. Ενημερώνουμε πλατιά τους εργαζόμενους, τους φορείς τους, τα σωματεία, το σύνολο του πατραϊκού λαού. Οργανώνουμε συνελεύσεις στις γειτονιές της Πάτρας. Προγραμματίζουμε συνάντηση με τον υπουργό Εργασίας από τον οποίο απαιτούμε την ικανοποίηση των αιτημάτων μας. Αν έχουμε αρνητική απάντηση κλιμακώνουμε την πάλη βήμα το βήμα. Καλούμε τη νεολαία, τον πατραϊκό λαό και τους φορείς του σε συστράτευση, και κινητοποίηση με πορεία έως το Σύνταγμα στην Αθήνα, το πρώτο δεκαήμερο του Απρίλη. Η διαδρομή των 220 χιλιομέτρων θα είναι διαδρομή αγώνα, θα καλέσουμε σε συμπαράσταση, σε από κοινού διεκδίκηση και τους δημάρχους και τα δημοτικά συμβούλια τους χώρας, και ιδιαίτερα τους Δήμους από τα όρια των οποίων θα περνά η πορεία. Θα ζητηθεί από τους Δημοτικές Αρχές και φορείς να ενισχύσουν, να βοηθήσουν, να διευκολύνουν την πορεία στα ζητήματα διαμονής, διατροφής. Στους ενδιάμεσους σταθμούς θα γίνονται συναντήσεις, εκδηλώσεις σε συνεργασία με Δήμους, φορείς κ.λ.π..
Ο πατραϊκός λαός βγαίνει τους δρόμους για να αγωνιστεί για την επιβίωσή του, αντιπαλεύει την πολιτική που θέλει να τον πετάξει στον Καιάδα της φτώχειας και της εξαθλίωσης .Το κάθε σωματείο, φορέας, ο κάθε εργαζόμενος, έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει στην κινητοποίηση.
Κανείς να μην λείψει απ’ αυτήν την κινητοποίηση, πλήρης απομόνωση αυτών που σε κάθε αγώνα για την προκοπή του λαού βρίσκουν διχαστικά διλλήματα, χίλιους τρόπους για να βάλλουν εμπόδια στην ενότητα του λαού μας υπερασπίζονται το κυρίαρχο σύστημα.
Οι άνεργοι, ανεξάρτητα με ποια πολιτική συντάσσονται, δεν πρέπει να μείνουν θεατές. Ξεπερνώντας προκαταλήψεις, την χρόνια προπαγάνδα που τους διαιρεί και δεν επιτρέπει την κοινή δράση, πρέπει να προχωρήσουν σε κοινό αγώνα για προσλήψεις, για διεκδίκηση μέτρων ανακούφισης των ανέργων.
