Με περισσότερες συμμετοχές και τη μεγαλύτερη προσέλευση από κάθε άλλη χρονιά, ολοκληρώθηκε το Σάββατο 23 Ιανουαρίου στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών το ΕΝΔΟΡΑΜΑ ’16. Υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας–Πανελλήνιας Ένωσης Ενδοκρινολόγων, σε συνεργασία με το Ενδοκρινολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών, και κυρίως με τη φροντίδα της Οργανωτικής Επιτροπής που αποτελείται από τους Α. Γ. Βαγενάκη, Ν. Α. Γεωργόπουλο και Κ. Β. Μάρκου, το ΕΝΔΟΡΑΜΑ διανύει ήδη τον όγδοο χρόνο του. Πρόκειται για μια επιτυχημένη ετήσια διημερίδα, που, κατά γενική ομολογία των συνέδρων, έχει καταξιωθεί ως μια από τις ουσιαστικότερες και περιεκτικότερες επιστημονικές διοργανώσεις.
Το Πολιτιστικό Ενδόραμα, το συντονισμό του οποίου έχει η ιστορικός-αρχαιολόγος Ανδρονίκη Χρυσάφη και που πλαισιώνει κάθε χρόνο την επιστημονική διημερίδα Ενδόραμα, φέτος επιχειρεί να ταξιδέψει μέχρι τη Συρία, δίνοντάς μας την ευκαιρία να ξανασκεφτούμε την ανείπωτη αυτή τραγωδία μιας χώρας που καταστρέφεται ολοκληρωτικά μέσα στις οθόνες μας κι ενός λαού που, αβοήθητος, ξεκληρίζεται διαβαίνοντας καθημερινά μπροστά απ’ τα μάτια μας. Έτσι, την Παρασκευή που μας πέρασε, προσκεκλημένη ομιλήτρια του πολιτιστικού μέρους του Ενδοράματος ήταν η ιστορικός και συγγραφέας Μαριάννα Κορομηλά, που έδωσε διάλεξη με θέμα «Η Συρία που αγάπησα».
Οι 500 και πλέον ακροατές που το βράδυ της Παρασκευής συγκεντρώθηκαν στο μεγάλο αμφιθέατρο του ΣΚΠ είχαν την τύχη να ταξιδέψουν τόσο στο χώρο όσο και στο χρόνο, καθώς η Μαριάννα Κορομηλά, έχοντας πραγματοποιήσει σαράντα πέντε και πλέον ταξίδια από το 1972 μέχρι και το 2009, μοιράστηκε μαζί τους και την προσωπική της εμπειρία και τη βαθιά της γνώση και την ευαισθησία του βλέμματός της. Στη συνέχεια εγκαινιάστηκε στον εκθεσιακό χώρο του ΣΚΠ έκθεση με εικονογραφικό και χαρτογραφικό υλικό από αυτά τα ταξίδια στη Συρία, όλα από το Αρχείο της Πολιτιστικής Εταιρείας Πανόραμα (www.apan.gr).
Οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν με την ιστορική Συρία, έναν τόπο ειρηνικής συνύπαρξης και ζύμωσης αρχαίων πολιτισμών, έναν πολιτισμό που θεμελιώθηκε από τους Μακεδόνες βασιλείς και που εξελίχθηκε στο πέρασμα των χρόνων χωρίς ποτέ να απαρνηθεί τις ρίζες του. Έναν τόπο αυτογνωσίας και μνήμης, το τελευταίο ζωντανό μνημείο του ελληνιστικού κόσμου και πάνω απ’ όλα μια χώρα που δεν υπάρχει πια.
Τόσο στη διάλεξη όσο και στις δύο ξεναγήσεις που πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή το πρωί, η Μαριάννα Κορομηλά επέμεινε πολύ στο γεγονός πως σκοπός της έκθεσης είναι κυρίως η Μνήμη, ενώ ο πόλεμος μόνο υπαινικτικά παρουσιάζεται, καθώς η καταστροφή και ο πόνος δεν πρέπει να έχουν ανάγκη την οποιαδήποτε «φωτογραφική εκπόρνευση». Για του λόγου το αληθές, όταν ο επισκέπτης ολοκληρώνει τη διαδρομή του στον εκθεσιακό χώρο, έχοντας περιηγηθεί από τη Δαμασκό μέχρι το κατεστραμμένο πια Χαλέπι, και αντικρίζει τη συγκλονιστική φωτογραφία του Γιάννη Μπεχράκη με ένα χέρι που απλώνεται για να τραβήξει στη στεριά έναν πρόσφυγα, ή διαβάζει μια φράση γραμμένη σε έναν τοίχο «Συρία, να ξέρεις πως πριν φύγω έκανα ό,τι μπορούσα για να μείνω»· η συγκίνηση ήδη περισσεύει.
Στην έκθεση περιλαμβάνονται φωτογραφίες από τα «πανοραμικά» αυτά ταξίδια στη Συρία (1999, 2008 και 2009) των Δούκα Δούκα, Γιώργου Κωστόπουλου και Παναγιώτη Παναγιώτου. Με φωτογραφίες από το Χαλέπι συμμετέχει και ο Θεόφιλος Προδρόμου, η δε ιστορική επιμέλεια και τα κείμενα είναι της Μαριάννας Κορομηλά και του Γιώργου Κωστόπουλου.
Η έκθεση, στο φουαγιέ του ΣΚΠ, παραμένει ανοιχτή όλη την εβδομάδα (10.00 έως 16.00 καθημερινά) έως και την Κυριακή 31 Ιανουαρίου. Το Σάββατο (29.1.2016) θα μείνει ανοιχτή από το πρωί μέχρι το βράδυ.