Μια σύγκριση για κατάθλιψη

του δημητρη αβραμιδη

Κοιτάζω αυτήν την φωτογραφία από την ανάπλαση της παραλιακής ζώνης στη Θεσσαλονίκη.

Σκέπτομαι την μακροχρόνια και άγονη διαμάχη για το παραλιακό μέτωπο της Πάτρας. Η σύγκριση είναι καταθλιπτική.

Πως οι Θεσσαλονικείς βρήκαν χρήματα και ανάπλασαν την παραλία τους; Με πόρους από τις αστικές αναπλάσεις του ΕΣΠΑ, αν δεν κάνω λάθος.

Τι κατάλαβαν εκείνοι που δεν το καταλαβαίνουμε εμείς; Ότι το μείζον είναι η ανάπλαση και όχι το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Εκεί πρέπει να ρίξει κανείς το βάρος και την ενέργειά του κι όχι σε λάθος κατευθύνσεις.

Για τον απλούστατο λόγο ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν σημαίνει αυτόματα και αληθινή ανάπλαση. Ενίοτε μπορεί να συμβεί και το αντίθετο, ξέρουμε δα πολύ καλά τι κάνει με τις ιδιοκτησίες του ο Δήμος Πατρέων.

Έχει κανείς κάποια ιδέα πραγματικής και χρηματοδοτήσιμης ανάπλασης της παραλιακής ζώνης στην Πάτρα; Αν ναι, ας το παλέψουμε από κοινού. Διαφορετικά ας πάψουμε να τα φορτώνουμε στους εκάστοτε κόκορες.

Διαβάστε επίσης

ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ