Ο χρόνος με την αμείλικτη ταχύτητα του, σημαδεύει φέτος την 25η επέτειο της δολοφονίας του Νίκου Τεμπονέρα.
Ήταν τότε, στις αρχές της δεκαετίας του 90,που η νεοφιλελεύθερη αντεπίθεση υιοθετούσε όλες τις μορφές βίας, όλο το αντιδραστικό οπλοστάσιο που κληρονόμησε από τις προκάτοχες της παρατάξεις των προηγούμενων μαύρων δεκαετιών.
Εχθρός τους, ήταν πρώτα από όλα η εξεγερμένη μαθητική νεολαία που αμφισβητούσε συνολικά τα δεδομένα τους. Που κινδύνευαν να την χάσουν δια μιας, από οπαδό του συστήματος και των αξιών του. Στο στόχο τους, επιστρατεύτηκαν οι πιο ακροδεξιές και παρακρατικές δυνάμεις, που η εμπροσθοφυλακή τους ανέλαβε την υλοποίηση του σχεδίου της βίαιης καταστολής των μαθητικών κινητοποιήσεων, στις οποίες να σημειωθεί είχαν ήδη προσχωρήσει και οι γονείς των μαθητών.
Στην πορεία αυτή, όπως άλλωστε γίνεται πάντα στις ιστορικές αντιστοιχίες, εχθρός τους έγινε ο δάσκαλος.
Ο δάσκαλος με την ευαισθησία και την κοινωνική αφοσίωση, που υπερασπίζεται με αρχές την αποστολή και το καθήκον του, που υπερασπίζεται τους μαθητές του, που αυτό το κάνει πάντα χωρίς υστεροβουλία, με αυτοθυσία και αυταπάρνηση, ο δάσκαλος που με την στάση της ζωής του, δημιουργεί πρότυπα, δημιουργεί την αναλλοίωτη αφοσίωση στις αρχές της κοινωνικότητας, της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της αγωνιστικότητας, του κοινού καλού.
Ο δάσκαλος αυτός πλήρωσε με την ζωή του για την στάση του και τις αρχές του. Για αυτό έγινε σύμβολο της νεολαίας και των αγώνων της. Έγινε σύμβολο της αγωνιστικής ιστορίας του λαού μας, έγινε σύνθημα των διαδηλωτών σε όλες τις πορείες, τοποθετήθηκε μαζί με άλλους πρωτοπόρους των λαϊκών αγώνων. Τον Πέτρουλα και τον Λαμπράκη, τον Μπελογιάννη και τον Αντύπα.
Σήμερα, 25 χρόνια μετά, το μήνυμα της θυσίας του Νίκου Τεμπονέρα είναι εξαιρετικά επίκαιρο.
Οι ίδιες δυνάμεις, που πάντοτε αποτελούσαν τους εχθρούς του λαού και των αγώνων του, έχουν συνταχθεί σε μια ανελέητη προσπάθεια εξόντωσης του.
Κοινωνικά και Δημοκρατικά δικαιώματα και κατακτήσεις αφαιρούνται, περισσότερος από τον μισό πληθυσμό, έχει καταδικαστεί στην πείνα και την ανέχεια, ο Εθνικός πλούτος εκποιείται και η Χώρα υποθηκεύεται, η Εθνική ανεξαρτησία έχει φτάσει στο χειρότερο σημείο καταστρατήγησης της από την Γερμανική κατοχή και εντεύθεν.
Η νεολαία, το μέλλον της χώρας μας, καταδυναστεύεται από το 70% της ανεργίας και όσα σχεδιάζονται και πραγματοποιούνται σε βάρος των δικαιωμάτων της.
Μετά από πέντε χρόνια συνεχούς κρίσης και διαρκούς συντριβής του, ο λαός μας, έδωσε ευκαιρία στην Αριστερά να διαχειριστεί την βελτίωση της κατάστασης του.
Διαψεύστηκε.
Έδωσε μια συντριπτική νίκη τον Ιούλιο με το Δημοψήφισμα. Διαψεύστηκε ακόμα πιο οικτρά.
Γιατί η Αριστερά; που κυβερνά, έχει την ίδια πολιτική, την ίδια στρατηγική με τους προκατόχους της, με τους εχθρούς του λαού. Την, με κάθε θυσία, παραμονή στον λάκκο των λεόντων, στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη.
Όχι! Το μήνυμα της θυσίας του Νίκου Τεμπονέρα, δεν δίνει τέτοια εντολή! Ας το έχουν όλοι στο μυαλό τους αυτό.
Δίνει εντολή αγώνα για δικαιώματα στην εργασία, στην δημοκρατία και την ζωή. Αγώνα για ανατροπές, για ριζικές αλλαγές στην κοινωνία, για Αριστερά που θα δημιουργεί την καινούρια ζωή, που δεν θα συμμετέχει στην ντροπή της εξάρτησης, της υποταγής και των μνημονίων.
Καλούμε όλους τους φίλους της Ανυπότακτης Πολιτείας, καλούμε την νεολαία και όλους τους συνδημότες μας, να πάρουν μαχητικά μέρος, στις εκδηλώσεις τιμής της μνήμης του Νίκου Τεμπονέρα, το Σάββατο 9 Ιανουαρίου, στον τόπο της θυσίας του.
Ο ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ ΖΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ!
