Οι λοιμώξεις της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να έχουν μόνιμες επιπτώσεις στη λειτουργία του εγκεφάλου των παιδιών τους, όπως διαπιστώνει έρευνα με επικεφαλής την Ακαδημία Επιστημών της Σλοβακίας, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Brain Medicine».
Οι ερευνητές διερεύνησαν την επίδραση της ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος της μητέρας στους πυραμιδικούς νευρώνες του ιπποκάμπου νεογέννητων αρουραίων και διαπίστωσαν ότι η προγεννητική φλεγμονή επηρεάζει σημαντικά την νευρωνική διεγερσιμότητα. Αυτές οι αλλαγές στη λειτουργία του εγκεφάλου μπορεί να υποκρύπτουν αυξημένο κίνδυνο νευροαναπτυξιακών διαταραχών.
«Οι μητρικές λοιμώξεις είναι ένας γνωστός παράγοντας κινδύνου για καταστάσεις όπως ο αυτισμός, η σχιζοφρένεια και η κατάθλιψη», επισημαίνει ο δρ. Ελιγιάχου Ντρεμένκοφ, κύριος συγγραφέας της μελέτης, και προσθέτει: «Η έρευνά μας δείχνει ότι οι αλλοιώσεις στη λειτουργία των νευρώνων του ιπποκάμπου στην πρώιμη ζωή θα μπορούσαν να είναι ένας βασικός μηχανισμός που συνδέει την προγεννητική φλεγμονή με αυτές τις διαταραχές».
Κατά τη μελέτη αποκαλύφθηκαν αρκετές σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία των νευρώνων του ιππόκαμπου στα νεογέννητα που εκτέθηκαν στη λοίμωξη των μητέρων τους. Μεταξύ άλλων οι νευρώνες απαιτούσαν ισχυρότερο ερέθισμα για να ενεργοποιηθούν και χρειάζονταν περισσότερο χρόνο για να ανταποκριθούν στο ερέθισμα. Το ανδρικό φύλο παρουσίασε μεγαλύτερη μείωση της αυθόρμητης νευρωνικής δραστηριότητας, γεγονός που μπορεί να συνδέεται με την υψηλότερη επικράτηση ορισμένων νευροαναπτυξιακών διαταραχών στους άνδρες.
Ο ιππόκαμπος είναι μια κρίσιμη περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται στη μνήμη, τα συναισθήματα και τη γνωστική λειτουργία και η δυσλειτουργία του έχει ενοχοποιηθεί για πολλαπλές νευροαναπτυξιακές διαταραχές. Τα αποτελέσματα της μελέτης υποστηρίζουν την υπόθεση ότι οι προγεννητικές ανοσολογικές προκλήσεις μπορούν να διαταράξουν την πρώιμη καλωδίωση του εγκεφάλου, οδηγώντας σε μακροχρόνιες γνωστικές και συμπεριφορικές διαταραχές.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η προγεννητική φλεγμονή αλλάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα σε νέες προληπτικές ή θεραπευτικές προσεγγίσεις, όπως αντιφλεγμονώδεις θεραπείες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, νευροπροστατευτικές θεραπείες με στόχευση διαταραγμένων νευροδιαβιβαστικών οδών για την αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας του εγκεφάλου, αλλά και παρεμβάσεις στην πρώιμη ζωή με τεχνικές, όπως η διακρανιακή μαγνητική διέγερση (TMS) για την ενίσχυση της νευρωνικής διεγερσιμότητας και συνδεσιμότητας.
