Ίσως σκέφτεστε ότι η ποδηλατάδα είναι μια δραστηριότητα που μπορεί να συνδυάσει τη δική σας ψυχαγωγία με τη σωματική εκτόνωση του σκύλου σας.
Και η αλήθεια είναι ότι «μία από τις πιο ζωτικές ανάγκες του σκύλου είναι η εκτόνωση. Μία ανάγκη, που κάθε κηδεμόνας οφείλει να σέβεται και να ικανοποιεί, ώστε ο τετράποδος φίλος του να είναι ισορροπημένος σωματικά και ψυχικά», επισημαίνει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη.
Ωστόσο, όπως αναφέρει, για πολλούς είναι μια διαδικασία πληκτική, την οποία βλέπουν σχεδόν σαν αγγαρεία.
Ποδηλατάδα με τον σκύλο. Τι μπορεί να συμβεί
Ορισμένοι κηδεμόνες, λοιπόν, προκειμένου να εκτονώσουν επαρκώς τον σκύλο τους, ή και να τον γυμνάσουν, καταφεύγουν στην εύκολη –αλλά πολύ επικίνδυνη– λύση: να τον δέσουν με ένα λουρί και να τον αναγκάσουν να τρέχει δίπλα τους, ενώ εκείνοι κάνουν ποδήλατο.
Το να τραβάμε τον σκύλο με το λουρί, ενώ εμείς κινούμαστε με ταχύτητα μεγαλύτερη από τη δική του, ενέχει τον κίνδυνο τραυματισμού του
Είναι, σίγουρα, μια εύκολη λύση, όπως αναφέρει η κα Γρυπάρη, διότι ο κηδεμόνας δεν κουράζεται, ενώ ταυτόχρονα εκτονώνει τον σκύλο του.
Και σε αυτό το σημείο θέτει το εξής ερώτημα: «Είναι, όμως, σωστό; Και, κυρίως, είναι ασφαλές, να κάνουμε ποδηλατάδα με τον σκύλο μας;».
Απαντά ότι η μέθοδος αυτή είναι πολύ επικίνδυνη, γιατί τους εξής λόγους:
Τραυματισμός κηδεμόνα
Στην περίπτωση που ο σκύλος σταματήσει ή τραβήξει το λουρί του απότομα, ο κηδεμόνας, ο οποίος κρατά το τιμόνι και με το ένα χέρι το λουρί, κατά πάσα πιθανότητα θα αιφνιδιαστεί. Με αποτέλεσμα, να χάσει τον έλεγχο του οχήματος και να χτυπήσει.
Τραυματισμός σκύλου
Το να τραβάμε τον σκύλο με το λουρί, ενώ εμείς κινούμαστε με ταχύτητα μεγαλύτερη από τη δική του, ενέχει τον κίνδυνο τραυματισμού του. Διότι εάν εκείνος θελήσει να ξυστεί, για παράδειγμα, ή εάν πατήσει κάτι αιχμηρό και πονέσει, ή τον τσιμπήσει κάτι, θα σταματήσει απότομα. Με αποτέλεσμα, να συρθεί από εμάς για κάποια μέτρα.
Επιπλέον, μπορεί να τραβήξει απότομα προς μια κατεύθυνση, με αποτέλεσμα να φύγει το λουρί από το χέρι μας, και ο σκύλος να τραυματιστεί από κάποιο άλλο όχημα.
Τραυματισμός τρίτου ατόμου
Στην περίπτωση που δεν περπατάμε με τον σκύλο μας, ώστε να είμαστε ορατοί, αλλά τον τρέχουμε με το λουρί, ενώ εμείς βρισκόμαστε σε ένα όχημα, εάν κάποιος τον δει ξαφνικά και τρομάξει, είναι πιθανό να τραυματιστεί, είτε από τον σκύλο, είτε πέφτοντας.
Εάν, δε, πρόκειται για παιδάκι, ο κίνδυνος ατυχήματος είναι ακόμη μεγαλύτερος.
Βόλτα χωρίς ουσία
Όταν βγάζουμε τον σκύλο μας βόλτα, δεν το κάνουμε μόνο για την τουαλέτα του ή για τη σωματική του εκτόνωση.
Η βόλτα θα πρέπει να είναι μια ευκαιρία για δημιουργική διάδραση με το περιβάλλον και τον έξω κόσμο. Τόσο εμείς όσο και ο σκύλος μας, κοινωνικοποιούμαστε, παίζουμε, κάνουμε γνωριμίες, έχουμε ανοιχτές τις «κεραίες» μας για τα ερεθίσματα που θα δεχθούμε.
Η βόλτα με τον σκύλο μας θα πρέπει να είναι μια καλή ευκαιρία, ώστε να «αδειάσουμε το μυαλό μας» και να «γεμίσουμε τις μπαταρίες μας».
Όλα αυτά, όμως, ακυρώνονται, εάν έχουμε δέσει τον σκύλο μας σε ένα λουρί και απλώς τον αναγκάζουμε να τρέχει.
Πώς μπορούμε να εκτονώσουμε έναν σκύλο που είναι αστείρευτη πηγή ενέργειας
Σύμφωνα με την κα Γρυπάρη, μπορούμε να τρέξουμε για λίγη ώρα μαζί του, ή να τον πάμε σε ένα σκυλο-πάρκο για να τρέξει με τους φίλους του. Ή να παίξουμε μαζί του στο σπίτι παιχνίδια που απαιτούν σωματική και πνευματική προσπάθεια.
Τονίζει ότι, αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε, είναι ότι ο σκύλος δεν είναι ρομπότ.
Είναι ζωντανός οργανισμός, που έχει διάδραση με το περιβάλλον και αντιδρά στα διάφορα ερεθίσματα.
Αυτό σημαίνει ότι το να τον έχεις δεμένο με λουρί, αναγκάζοντάς τον να ακολουθεί μια σταθερή ταχύτητα, είναι σαν καταναγκαστικό έργο για εκείνον. Καθώς δεν έχει τη δυνατότητα να σταματήσει όποτε θέλει, να κατευθυνθεί προς τα εκεί που θέλει και -το πιο σημαντικό- δεν μπορεί να δείξει σημάδια κόπωσης.
Επιλέγουμε για τον σκύλο μας δημιουργικές δραστηριότητες
Τέλος, η κα Γρυπάρη επισημαίνει: «Γίνεται κατανοητό, λοιπόν, ότι είναι καλύτερο να διαλέξουμε δημιουργικές δραστηριότητες. Δραστηριότητες στις οποίες θα συμμετέχουμε κι εμείς, οι κηδεμόνες, με έναν λιγότερο αυταρχικό τρόπο. Έτσι, ώστε να μην στρεσάρουμε τον σκύλο μας, να μην τον τραυματίσουμε, και να απολαύσουμε και οι δύο τη βόλτα».