Της Κατερίνας Παναγοπούλου, δημοσιογράφου
«Ίσως το ασύλληπτο αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να απεικονιστεί στην σημερινή ημερίδα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Ο μεγαλύτερος ηττημένος εθνικών εκλογών στη διάρκεια της μεταπολίτευσης, που έχασε με διαφορά ρεκόρ 22,6 μονάδων (ΝΔ: 40,5%, ΣΥΡΙΖΑ: 17,8%) μόλις πριν 1 χρόνο και ο οποίος αποχώρησε από την προεδρία του κόμματός του αφού είχε χάσει σε πέντε εκλογικές αναμετρήσεις, εμφανίζεται από κάποιους ως ο σωτήρας της παράταξης που πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες ή και την προεδρία. Έναν και πλέον χρόνο μετά την πανηγυρική εκλογή Κασσελάκη στην ηγεσία, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αρνούνται πεισματικά να αναζητήσουν ή έστω να αναρωτηθούν για τις αιτίες που οι ψηφοφόροι τους εξέλεξαν ως αρχηγό κάποιον που δεν θυμίζει σε τίποτα τον μέσο συριζαίο πολιτικό. Δεν προβληματίστηκαν γιατί προβεβλημένα στελέχη του κόμματος (νυν και πρώην που μετακόμισαν στη Νέα Αριστερά) έχασαν από έναν 36χρονο με γραβάτα που εκθειάζει την αριστεία και την επιχειρηματικότητα, είπε κάτι μπερδεμένα για το βιογραφικό του που περιελάμβανε την θητεία του στην Goldman Sachs και μέχρι και σήμερα φοβούνται ότι εάν του επιτρέψουν να μπει υποψήφιος θα τους κερδίσει.
Πολεμούν λυσσαλέα τον Κασσελάκη αντιλαμβανόμενοι ότι τους χωρίζει άβυσσος, χωρίς να αναλογίζονται ότι ίσως εξαιτίας αυτής της αβύσσου τους κέρδισε τον Σεπτέμβρη του 2023 και ετοιμάζεται (εάν τον αφήσουν να είναι υποψήφιος) να τους ξανακερδίσει. Διότι, σε αντίθεση με τους ίδιους, η εποχή πια έχει αλλάξει. Πολλοί ήταν εκείνοι που ήδη από τον περσινό Σεπτέμβριο επεσήμαιναν ότι η πανηγυρική εκλογή Κασσελάκη υπό μία έννοια αποτέλεσε δεύτερη καταδίκη (μετά των εθνικών εκλογών) στο ίδιο το κόμμα και τον τρόπο που είχε επιλέξει να αντιπολιτευτεί. 1 χρόνο μετά ακόμα αρνούνται να διαβάσουν το αποτέλεσμα της κάλπης. Η λάμψη που έφερε στον ΣΥΡΙΖΑ το φωτογενές πρόσωπο του κ. Κασσελάκη έσβησε από την ακατανόητη εμμονή στον τρόπο άσκησης πολιτικής του προκατόχου του, μαζί με την ίδια ρητορική που είχε έτσι κι αλλιώς αποδοκιμαστεί στην κάλπη.
Όλη η κριτική που γίνεται στον Κασσελάκη δεν έχει καμία σχέση με τα δομικά προβλήματα του κόμματος που καταδίκασαν οι ψηφοφόροι. Τα ζητήματα της καθημερινότητας αναζητούν πρακτικές λύσεις που δεν μπορεί να προκύψουν από μία ρητορική που εξαντλείται σε επινόηση hashtag για #υπουργούς_δολοφόνους, #ΝΔ_παιδεραστες, και #Μητσοτάκη_γ@μ@@@». Η εποχή που η τοξικότητα λειτουργούσε ως αντιστάθμισμα της ανυπαρξίας πολιτικής πρότασης τελείωσε μαζί με την κρίση.
Το ίδιο και όσοι πολιτικοί αναδείχθηκαν μέσω ή και εξαιτίας αυτής.
ΤΑ ΝΕΑ