Από τους πιο παρεξηγημένους και ταλαιπωρημένους σκύλους στον κόσμο, τα πίτμπουλ έχουν μια μεγάλη και πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.
Υπέροχα ζώα συντροφιάς, απολύτως πιστά στον κηδεμόνα τους, ιδιαιτέρως αγαπησιάρικα και τρυφερά, τα ζώα αυτά δεν ήταν πάντα ο ”μπαμπούλας” όπως τα παρουσιάζουν σήμερα τα media, η κοινή γνώμη, πολλοί εκπαιδευτές και εκτροφείς. Ήταν η αγαπημένη φυλή της Αμερικής. Ένας σκύλος- σύμβολο.
Η ιστορία του πίτμπουλ
Όλα ξεκίνησαν όταν ένας σκύλος (Olde English Bulldog) που έμοιαζε πολύ με το σημερινό αμερικανικό μπουλντόγκ χρησιμοποιήθηκε αρχικά το 1800 στις Βρετανικές Νήσους για το άθλημα με τους ταύρους, το ”bull baiting”. Το σκληρό αυτό άθλημα γινόταν για ψυχαγωγικούς σκοπούς αλλά και για τα χρήματα. Οι σκύλοι έπρεπε να εξαντλήσουν τον ταύρο μέχρι αυτός να καταρρεύσει. Έμπαιναν σε ένα λάκκο με δεμένο και εξοργισμένο τον ταύρο και τον πολεμούσαν μέχρι θανάτου. Αυτά τα ζώα ονομάστηκαν “bull dogs”-οι πρόγονοι των πίτμπουλ- και έπαιζαν το ρόλο του δολώματος στους ταύρους. Το άθλημα θεωρήθηκε απάνθρωπο και τέθηκε εκτός νόμου στην Αγγλία το 1835.
Αλλά δεν ήταν μόνο οι ταύροι. Οι σκύλοι Olde English Bulldog έπαιρναν μέρος και σε άλλες βίαιες παραστάσεις. Οι θεατές έβρισκαν επίσης εξαιρετικά διασκεδαστικό να παρακολουθούν τα ζώα αυτά να αναμετρούνται εκτός από τους ταύρους και με αρκούδες αλλά και με άλλα μεγάλα ζώα. Σε αυτά τα βίαια θεάματα, ένα ή περισσότερα σκυλιά έκαναν επιθέσεις στα άλλα ζώα δαγκώνοντάς τα γύρω από το λαιμό και στο κεφάλι. Τα σκυλιά κρατούσαν το δάγκωμά τους ώσπου το ζώο να εξαντληθεί από την πάλη και την αιμορραγία.
Μετά την απαγόρευση αυτών των θεαμάτων οι υποστηρικτές τους άρχισαν να αναζητούν νέες πηγές κέρδους στρεφόμενοι στις γνωστές, επίσης απάνθρωπες, κυνομαχίες.
Σύντομα οι σκύλοι αυτοί διασταυρώθηκαν με τεριέ και δημιουργήθηκαν μικρότερα, πιο ευκίνητα σκυλιά.
Απόβαση στην Αμερική
Το αμερικανικό Pit Bull Terrier προέρχεται από τη μείξη αγγλικών και ιρλανδικών πίτμπουλ. Όταν αυτά τα ζώα πάτησαν το πόδι τους στη Βόρεια Αμερική, ερχόμενα μαζί με τους μετανάστες το 19ο αιώνα, χρησιμοποιήθηκαν για να εξυπηρετήσουν και άλλους σκοπούς, όπως φύλαξη ζώων, κυνήγι αλλά και προστασία των ανθρώπων. Τo πρώτο αμερικανικό εκτροφείο είναι το Corvinos, του ιδρυτή Joe Corvino, στα τέλη του 1800.
Η ευκολία της εκπαίδευσης αυτών των σκύλων και η προδιάθεση να αλληλεπιδρούν καλά με τους ανθρώπους ήταν και οι λόγοι που έκαναν όλες τις παραδοσιακές δουλειές. Έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μέχρι το 1900, το American Pit Bull Terrier απέκτησε τη φήμη του θαρραλέου, χρήσιμου και πιστού συντρόφου τόσο για ενήλικες όσο και για παιδιά. Η ιδιαίτερη μάλιστα αφοσίωση και η αγάπη αυτών των σκύλων για τα παιδιά τούς χάρισε το παρατσούκλι “σκύλος νταντά”.
Κομμάτι της αμερικανικής κουλτούρας
Έτσι οι σκύλοι αυτοί έγιναν μέρος της αμερικανικής κουλτούρας. Οι Αμερικανοί τα λάτρευαν γιατί θεωρούσαν ότι τους έμοιαζαν στο χαρακτήρα. Κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, το Pit Bull Terrier ήταν πλέον το εθνικό σκυλί. Φιλικό, γενναίο, εργατικό και άξιο σεβασμού, σύμφωνα με τους Αμερικανούς. Όπως πίστευαν ότι είναι και οι ίδιοι. Τα ζώα αυτά πλέον θεωρούνταν λιγότερο ως pit fighters και περισσότερο ως ”κανονικά σκυλιά”.
Στον Πρώτο και Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τα πίτμπουλ χρησιμοποιήθηκαν από τις ένοπλες δυνάμεις για να βοηθήσουν σε αποστολές μάχης. Το πιο γνωστό από όλα ήταν ο λοχίας Stubby. Ο λοχίας Stubby τιμήθηκε με πολλά μετάλλια για τη στρατιωτική του θητεία σαν ήρωας.
Έως το τέλος του αιώνα τα σκυλιά αυτά εμφανίζονταν σε εκατοντάδες φωτογραφίες πλαισιωμένα από όλη την οικογένεια. Oι πρώτες διαφημίσεις, οι αφίσες και τα περιοδικά άρχισαν να χρησιμοποιούν την εικόνα τους. Παράλληλα είχαν γίνει και τα αγαπημένα σκυλιά πολιτικών, συγγραφέων, ηθοποιών και γενικά διασημοτήτων. H Αμερικανίδα συγγραφέας και ακτιβίστρια Helen Keller, ο 26ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Theodore Roosevelt, ο Humphrey Bogart, ο Mark Twain, ο Fred Astaire και πολλοί άλλοι είχαν πίτμπουλ.
Η δεκαετία του ’80
Τη δεκαετία του ’80, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν και πάλι καθώς ο επικράτησε μύθος του επικίνδυνου σκύλου μάχης. Δεν είναι σίγουρο γιατί άλλαξε η φήμη της φυλής αυτής. Πολλοί κάνουν λόγο για την τεράστια επιρροή ενός άρθρου του περιοδικού ”Sports Illustrated”, στις 27 Ιουλίου 1987, που χαρακτήριζε τους σκύλους αυτούς ”φίλους και δολοφόνους”. Το περιοδικό είχε και το ανάλογο ”τρομακτικό” εξώφυλλο.
Όποιοι και αν είναι οι λόγοι για την αρνητική αυτή δημοσιότητα, το σίγουρο είναι ένα. Ότι προκάλεσαν προβλήματα στη συντριπτική πλειοψηφία των πίτμπουλ με καλή συμπεριφορά ενθαρρύνοντας κάποιους αδίστακτους να αγοράζουν και να εκτρέφουν σκόπιμα τους σκύλους αυτούς αλλά και παρόμοιους σκύλους για κυνομαχίες.
Σύντομα δε οι σκύλοι αυτοί συνδέθηκαν με τη φτώχεια, τους κακοποιούς και το έγκλημα. Και φυσικά δεν μπορούσαν να λείπουν από όλο αυτό τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του Sports Illustrated, που εκμεταλλεύτηκαν τους φόβους των ανθρώπων προωθώντας στερεοτυπικές εικόνες και αλλάζοντας τη φήμη ολόκληρης της φυλής.
Αμέτρητα δυστυχώς πίτμπουλ μετά από αυτά κακοποιήθηκαν, εγκαταλείφθηκαν και περιορίστηκαν σε καταφύγια όπου έζησαν όλη τους τη ζωή εκεί και έγιναν από τα πιο μισητά σκυλιά που όλοι φοβόντουσαν. Αμέτρητα οδηγήθηκαν χωρίς λόγο σε ευθανασία. Και οι παράνομες- κακούργημα από το 1978- κυνομαχίες έδιναν και έπαιρναν.
Είκοσι χρόνια μετά, το ”Sports Illustrated” επέστρεψε για να μας δείξει ένα διαφορετικό πρόσωπο του σκύλου αυτού, ένα πρόσωπο που προκαλεί συμπάθεια. Αυτό το νέο άρθρο προσέφερε πολλά σε ένα κοινό που ήδη είχε αρχίσει να επανεκπαιδεύεται. Αποκατέστησε- όσο αυτό ήταν δυνατόν- το όνομα της φυλής αυτής. Οι λάτρεις των πίτμπουλ γιόρτασαν αυτό το ”ιστορικό γεγονός” και το χαιρέτισαν ως σημάδι μιας ευπρόσδεκτης αλλαγής.
Είναι τα πίτμπουλ φυλή;
Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, το πίτμπουλ δεν είναι φυλή σκύλου. Κάτι που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι λέγοντας πίτμπουλ δεν αναφερόμαστε σε μία συγκεκριμένη φυλή σκύλων, αλλά σε ένα συγκεκριμένο τύπο σκύλων και τις διασταυρώσεις του, όπως:
-Bull Terrier
-American Staffordshire Terrier
-Staffordshire Bull Terrier
-American Pitbull Terrier
Τι γίνεται σήμερα
Παρόλο που σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει κατά πολύ για τη φυλή των πίτμπουλ, οι διακρίσεις δεν έχουν σταματήσει. Και αυτό λόγω της ιστορίας τους σαν σκυλιά μάχης, κάτι που τα έχει χαρακτηρίσει λανθασμένα ως επιθετικά και άγρια.
Δυστυχώς λόγω αυτής της φήμης έχουν θεσπιστεί σε κάποια μέρη νόμοι που είτε απαγορεύουν την αναπαραγωγή των σκύλων αυτών είτε απαγορεύουν εντελώς τη συγκεκριμένη φυλή είτε ορίζουν προϋποθέσεις και κανόνες για την κηδεμονία αυτών.
Η αλήθεια όμως είναι μία: Κάθε σκύλος είναι ικανός να δαγκώσει ανεξάρτητα από τη φυλή του. Όταν λοιπόν εκπαιδεύονται σωστά, τα πίτμπουλ γίνονται πραγματικά υπέροχα πλάσματα. Ένα οικογενειακό σκυλί και ένας αγαπημένος σύντροφος.
Η δύναμη, η εξυπνάδα, η αυτοπεποίθηση, η πίστη στον άνθρωπό τους, η πρόθεσή τους να τον ευχαριστούν, η όρεξη για ζωή είναι όλα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της φυλής. Επιπλέον τα σκυλιά αυτά είναι ευαίσθητα, στοργικά, παιχνιδιάρικα, ενθουσιώδη και δημιουργούν στενούς δεσμούς με τις οικογένειές τους.
Είτε το θέλουμε είτε όχι τα σκυλιά είναι προϊόντα του περιβάλλοντός τους. Η σωστή εκπαίδευση, η υγειονομική περίθαλψη και άλλοι παράγοντες επηρεάζουν την ιδιοσυγκρασία και τη συμπεριφορά τους. Πίσω από έναν επιθετικό σκύλο κρύβεται ένας ακατάλληλος και ανεύθυνος κηδεμόνας.
Τα πίτμπουλ δεν είναι τέρατα. Δεν γεννιούνται σε αυτόν τον κόσμο θέλοντας να μας σκοτώσουν. Είναι θύματα πολλών δύσκολων περιστάσεων και μας συγχωρούν. Μας συγχωρούν που τα έχουμε πληγώσει, μας συγχωρούν που τα φοβόμαστε και μας συγχωρούν που δεν καταλαβαίνουμε. Επειδή το μόνο που θέλουν πραγματικά είναι μια ευκαιρία να μας αποδείξουν πόσο γλυκά, γοητευτικά, πιστά, έξυπνα και στοργικά ζώα είναι.