του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Η μετανάστευση, για την Δύση είναι αναπόφευκτη. Υπαγορεύεται δε από πολλούς λόγους. Οι χώρες του δυτικού κόσμου, για την ώρα, είναι οι πιο πλούσιες και δημοκρατικές, που υπάρχουν στον πλανήτη. Είναι όμως και χώρες με φθίνουσα δημογραφία και με σοβαρές ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό χαμηλού επαγγελματικού επιπέδου. Προσφέρονται κατά συνέπεια για τη μετανάστευση σε αυτές ανθρώπινου δυναμικού από πιο φτωχές χώρες, με χαμηλή εξειδίκευση.
Την ίδια στιγμή τα συστήματα δικαίου που λειτουργούν στη Δύση και ειδικά στην Ευρώπη, είναι ανοικτά, ανεκτικά και ευαίσθητα σε ανθρώπους που διώκονται για πολιτικούς λόγους στις αυταρχικές χώρες του πλανήτη. Υπό αυτές τις συνθήκες, η Δύση είναι ευάλωτη στην παράνομη μετανάστευση. Όμως, η τελευταία είναι μια δραστηριότητα η οποία αποτελεί «δώρο» για χώρες που τον άνθρωπο τον έχουν γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.
Υπό αυτές τις συνθήκες η παράνομη μετανάστευση αποτελεί σημαντικό όπλο για διεφθαρμένες χώρες της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας.
Τα τρία τελευταία χρόνια έτσι, πάνω από 10 εκατομμύρια νόμιμοι και παράνομοι μετανάστες μετακινήθηκαν από χώρες όπως το Πακιστάν, η Ινδία, το Αφγανιστάν, η Υποσαχάρια Αφρική, η Συρία και η Ουκρανία, προς τη Δύση, με τους μισούς να πηγαίνουν στην Αμερική, τον Καναδά, το Ην. Βασίλειο, τη Γερμανία, την Ιταλία και τη Γαλλία. Την ίδια περίοδο χώρες όπως η Τουρκία, η Λιβύη, το Μαρόκο, η Νιγηρία κ.α. ενθυλάκωσαν περί τα 4 δις δολάρια, για να περιορίσουν το μεταναστευτικό ρεύμα, το οποίο ο ΟΗΕ είχε εκτιμήσει πριν μία τριετία σε 100 εκατομμύρια ανθρώπους έως το 2035.
Η προοπτική αυτή, όπως ήδη γράψαμε, αποτελεί σημαντικό «όπλο» για ορισμένα καθεστώτα, που στόχο έχουν την αποσταθεροποίηση συγκεκριμένων χωρών. Ιράν, Τουρκία, Σουδάν, Συρία, Αφγανιστάν, Λιβύη, Αλγερία, Βενεζουέλα κ.α. είναι χώρες που προωθούν προς την Δύση κακοποιούς, ψυχοπαθείς, και ακτιβιστές τους με σκοπό την προώθηση της εμπορίας ναρκωτικών και την υπονόμευση του «Κράτους Δικαίου», προς όφελος ακραίων πολιτικών παρατάξεων.
Στο πλαίσιο αυτό, σε χώρες όπως η Γαλλία, η Σουηδία, η Ολλανδία κ.α. η εγκληματικότητα καλπάζει και τα πολιτικά άκρα κόβουν εισιτήρια. Σπουδαίο ρόλο από την άποψη αυτή παίζει πλέον και η έκρηξη στη Μέση Ανατολή, η οποία έφερε στο προσκήνιο και τον «προοδευτικό» αντισημιτισμό.
Πρόκειται για την συνταύτιση της άκρας αριστεράς με την παραδοσιακή αντισημιτική ακροδεξιά, στο όνομα των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, τα οποία αυτοί που τα εκπροσωπούν τα χλευάζουν κάθε μέρα.