Ένα κουτάβι, για να χαίρεται και να περνάει όμορφα, με τους ομοίους του, θα πρέπει να του διδάξουμε τρόπους καλής συμπεριφοράς. Έτσι, ώστε να καταγράψει με θετικό τρόπο στη μνήμη του την συνάντηση/παρέα άλλων σκύλων.
Αυτό που δεν επιθυμούμε, είναι, κατά τη γνωριμία του με άλλους σκύλους, να αποκτήσει κάποια άσχημη εμπειρία. Κι αυτό γιατί όταν ενηλικιωθεί, μπορεί να νιώθει φόβο ή να εκδηλώνει επιθετικές τάσεις, αντικρίζοντας τους.
Η κοινωνικοποίηση του κουταβιού είναι καθοριστική για τη μετέπειτα ζωή του
Προτού μάς δώσει τα φώτα της –για την γνωριμία-, η ενεργειακή
εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη, δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην κοινωνικοποίηση του κουταβιού.
Είναι ένα από τα βασικότερα κεφάλαια στη ζωή ενός σκύλου, καθώς έρχεται σε επαφή με διάφορα ερεθίσματα και ιδιαίτερα με ανθρώπους και ζώα.
Η κοινωνικοποίηση του κουταβιού, όπως λέει, είναι το πιο διασκεδαστικό κομμάτι της εκπαίδευσής του. Και, παράλληλα, το πιο σημαντικό, γιατί συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του.
Είναι πολύ σημαντικό, να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στη βόλτα και να μην υποβιβαστεί σε μια ολιγόλεπτη έξοδο μόνο για τουαλέτα
Αναφέρει ότι η κοινωνικοποίηση ενός κουταβιού μπορεί να γίνει σε πολλούς χώρους. Κυρίως, όμως, γίνεται στη βόλτα, όπου συναντά άλλους σκύλους.
Οι πρώτες συναντήσεις θέλουν μεγάλη προσοχή, για να μην υπάρξουν τραυματικά βιώματα για το κουταβάκι, που μπορεί να πυροδοτήσουν, είτε φοβικές, είτε επιθετικές συμπεριφορές.
Οι πρώτες επαφές με άλλους σκύλους
«Αυτό που θα βοηθήσει το κουτάβι μας ως προς την επαφή του με τους άλλους σκύλους, είναι να γνωρίζουμε πώς να το καθοδηγούμε κάθε φορά, και να μην το αφήνουμε να συμπεριφέρεται ανεξέλεγκτα.
Για να έχουμε πάντα επιτυχημένες επαφές με άλλους σκύλους, που θα βοηθήσουν το κουτάβι να μάθει τη σκυλίσια «γλώσσα του σώματος», να ενσωματωθεί σωστά στον κόσμο των σκύλων και να έχει αυτοπεποίθηση», επισημαίνει η κα Γρυπάρη.
Τι πρέπει να γνωρίζουμε, λοιπόν, για τις «συστάσεις» και για την προφύλαξη του κουταβιού, έτσι, ώστε να μην αποκτήσει τραυματικές εμπειρίες;
Προσέχουμε το κουτάβι να μην ενοχλεί τους άλλους σκύλους
«Η πιο συχνή και φυσιολογική συμπεριφορά ενός κουταβιού είναι να ενοχλεί συνεχώς τον άλλον σκύλο, καθώς εισχωρεί στον χώρο του: πηδά αδιάκοπα πάνω του, πηγαίνει συνέχεια πολύ κοντά του. Ή επιμένει να τον μυρίζει σε σημεία που ο άλλος σκύλος δεν θέλει.
Η κουταβίσια αυτή συμπεριφορά μπορεί να φοβίσει έναν σκύλο που δεν έχει αυτοπεποίθηση – και να τον κάνει να υποχωρεί συνεχώς. Ή να εκνευρίσει έναν σκύλο και να πυροδοτήσει επιθετικότητα.
Την παραβίαση του προσωπικού του χώρου κάθε σκύλου πρέπει να την αποφεύγουμε», τονίζει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων.
Όπως αναφέρει η κα Γρυπάρη, σε μια γνωριμία σκύλων, ή στο παιχνίδι, πρέπει η ενέργεια και των δύο σκύλων να είναι, περίπου, η ίδια.
Εξηγεί ότι πρέπει να έχουν τον ίδιο βαθμό δύναμης, αυτοπεποίθησης και όρεξης για παιχνίδι.
Για παράδειγμα, εάν βάλουμε να παίξουν, έναν ανασφαλή σκύλο με έναν δυναμικό, ξέρετε τι θα συμβεί; Ο δεύτερος θα παραβιάζει συνεχώς την προσωπική ζώνη του πρώτου, με αποτέλεσμα να μην καταλήγουμε σε παιχνίδι, αλλά σε μια διαρκή προσπάθεια του ανασφαλούς σκύλου να αποφύγει τον άλλο. Κάτι, που είναι αρκετά στρεσογόνο για εκείνον.
«Ποτέ δεν αφήνουμε τον σκύλο μας να εισβάλει στον χώρο ενός άλλου σκύλου. Να τον πλησιάζει όλο και πιο κοντά, ενώ ο άλλος σκύλος δείχνει ότι ενοχλείται ή φοβάται, και οπισθοχωρεί.
Επίσης, δεν αφήνουμε, έναν άλλο σκύλο να ενοχλεί τον δικό μας. Όταν δούμε ότι δύο σκύλοι δεν παίζουν με τον ίδιο τρόπο, απλώς σταματάμε το «παιχνίδι» και τους χωρίζουμε», υπογραμμίζει η κα Γρυπάρη.
Το κουτάβι μας το κρατάμε πάντα με λουρί
Το λουρί είναι το μέσο, σύμφωνα με την κα Γρυπάρη, που μας επιτρέπει να προστατεύουμε τον σκύλο μας αποτελεσματικά από διάφορους κινδύνους. Και να τον κρατάμε ασφαλή.
Η πρώτη γνωριμία του κουταβιού μας με έναν σκύλο θα πρέπει να γίνεται πάντα με το λουρί. Έτσι, ώστε να μπορέσουμε, και να διορθώσουμε τον σκύλο μας, εάν χρειαστεί. Αλλά και να τον απομακρύνουμε από τον άλλο σκύλο, στην περίπτωση που αυτός παρουσιάσει μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά προς το κουτάβι.
Παίρνουμε το κουτάβι μας και το πηγαίνουμε στο σκυλο – πάρκο
Σύμφωνα με την κα Γρυπάρη, οι χώροι αυτοί είναι ιδανικοί για την εξοικείωση ενός σκύλου με διάφορα ερεθίσματα. Στο πάρκο οι σκύλοι τρέχουν ελεύθεροι, επικοινωνούν μεταξύ τους χωρίς ανθρώπινες παρεμβάσεις (εκτός και αν κριθεί απαραίτητο). Και, γενικά, λειτουργούν ως σκύλοι!
Για το κουτάβι μας, απαραίτητη προϋπόθεση είναι, να έχει γνωριστεί με τους σκύλους του πάρκου όσο είναι ακόμα με λουρί. Ώστε να είμαστε σίγουροι ότι η διάδραση είναι η κατάλληλη.
Τότε αφήνουμε το κουταβάκι ελεύθερο και προσπαθούμε να μην επεμβαίνουμε πολύ, και το αφήνουμε να απομακρύνεται σταδιακά από εμάς, όσο ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει και να παίξει με τους άλλους σκύλους.
«Εκεί, φυσικά, θα υπάρξουν και περιστατικά λίγο πιο έντονα. Εάν, όμως, εκδηλωθούν σε ένα φυσιολογικό πλαίσιο, είναι χρήσιμα, καθώς θα διδάξουν στο κουτάβι πότε να υποχωρεί και πότε να σταματάει μια ενοχλητική συμπεριφορά.
Καταλήγοντας, η κα Γρυπάρη επισημαίνει: «Είναι πολύ σημαντικό, να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στη βόλτα και να μην υποβιβαστεί σε μια ολιγόλεπτη έξοδο μόνο για τουαλέτα. Ή, ακόμη χειρότερα, να εξαλειφθεί τελείως από τη ρουτίνα του σκύλου μας. Κι αυτό γιατί η κοινωνικοποίηση ενός κουταβιού είναι αυτή που θα διαμορφώσει τον χαρακτήρα του. Και θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό όλη τη μετέπειτα ζωή του».