Η σημερινή ημέρα, 26 Αυγούστου, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα του Σκύλου. Μία ημέρα που είναι αφιερωμένη σε αυτό το ξεχωριστό, μοναδικό και αξιαγάπητο πλάσμα.
Ένα πλάσμα που συνηθίζουμε να λέμε ότι είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι (;) που ενώ έχουν σκύλο του συμπεριφέρονται με τον χειρότερο τρόπο. Και θα σταθούμε εδώ. Στην κακομεταχείριση αυτών των ζώων που βιώνουν από τον άνθρωπο που είχαν την ατυχία να πέσουν στα χέρια του.
Δύο εθελόντριες μιλούν στο in για αυτούς τους δυστυχισμένους σκύλους.
Εύη Μαργαρώνη, εθελόντρια της Ομάδας emptythecages_athens: «Μην δείχνετε ανοχή στην κακοποίηση. Προστατεύστε τα ζώα και το περιβάλλον»
«Ο σκύλος είναι καθαρά ζώο συντροφιάς και αποδεδειγμένα ένα πλάσμα με συναισθήματα και με νοημοσύνη ενός μωρού σχεδόν δύο χρονών. Η απόκτηση ενός σκύλου έχει μόνο πλεονεκτήματα για τον άνθρωπο. Του προσφέρει ανιδιοτελής αγάπη, εμπιστοσύνη και αφοσίωση. Αλλά δεν συμβαίνει πάντα το ίδιο και για τον σκύλο.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που κακοποιείται από τον άνθρωπο, κάτι που συμβαίνει όλο και πιο συχνά και πιο άγρια», επισημαίνει η κα Εύη Μαργαρώνη.
Αγάπη δεν είναι ένα ξεροκόμματο, δεν είναι σιδερένιο βαρέλι, δεν είναι ο ξυλοδαρμός
Η κακοποίηση του σκύλου παρατηρείται στα αστικά κέντρα, στην επαρχία και σε απομακρυσμένα μέρη.
Θλιβερές εικόνες βλέπουμε με το ζώο παρατημένο, όπως λέει η εθελόντρια, σε ταράτσες, μπαλκόνια, αλυσοδεμένο να φυλάει μαντριά, κοτέτσια. Να ζει στο απόλυτο σκοτάδι.
Στη χώρα μας, αναφέρει η κα Μαργαρώνη, έχουν διαπραχθεί τα πιο βασανιστικά, σαδιστικά εγκλήματα των ημερών μας.
Οι άνθρωποι αντλούν ευχαρίστηση από τον σαδισμό-βασανισμό ενός ζώου κι αυτό είναι τρομακτικό.
Είναι ασύλληπτο για έναν άνθρωπο που έχει λογική και έστω ελάχιστη ενσυναίσθηση, να το δεχτεί.
Τρομάζει η σκέψη πως αυτός ο άνθρωπος που σκοτώνει, αντλεί ευχαρίστηση από τον θάνατο και μπορεί να είναι κάποιος που συναναστρέφεσαι κάθε μέρα.
Αυτοί οι άνθρωποι, σύμφωνα με την εθελόντρια, ισχυρίζονται πως τα αγαπούν και είναι φιλόζωοι. Γι΄ αυτό και έχουν σκυλιά.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν πρέπει να έχουν σκυλιά στην κατοχή τους.
Τι δεν είναι αγάπη
«Αγάπη δεν είναι ένα ξεροκόμματο, δεν είναι σιδερένιο βαρέλι, δεν είναι ο ξυλοδαρμός. Ούτε ο εγκλεισμός σε κλουβί, ούτε το «παρκάρισμα» στο μπαλκόνι ή στην ταράτσα. Όπως και η εγκατάλειψη στο βουνό, στον δρόμο, στη θάλασσα.
Άρα, δεν τα αγαπούν. Τα χρησιμοποιούν για να βγάλουν πάνω τους τα πιο άγρια ένστικτα», τονίζει η εθελόντρια και συμπληρώνει: «Όπως και η παράνομη εκτροφή που βρίσκει έδαφος στη χώρα μας».
Ο σκύλος είναι αδύναμος μπροστά στον άνθρωπο.
Κάποιος που βάζει το μαχαίρι στο λαιμό ενός ζώου, όπως χαρακτηριστικά λέει η εθελόντρια, και δεν λυγίζει στον σπαραγμό του, δεν θα διστάσει να κάνει το ίδιο και σε άνθρωπο.
Το δυσάρεστο είναι, ότι γι΄αυτά τα εγκλήματα δεν λογοδοτεί κανένας.
Κυνηγοί και κτηνοτρόφοι σπέρνουν τον θάνατο και παραμένουν χωρίς τιμωρία.
«Να μην γίνει συνήθεια η βία και κανονικότητα ο βασανισμός»
Καλούμε κάθε άνθρωπο που τον σοκάρουν ακόμα οι εικόνες ενός τεμαχισμένου ζώου, δεμένου πίσω από αυτοκίνητο, σκοτωμένου από άγριο ξυλοδαρμό, κτλ, να μιλήσει. Να καταγγείλει. Να επικαλεστεί τον νόμο 4830/21 και να επιμείνει να εφαρμοστεί. Μιλήστε για να τιμωρηθούν οι ένοχοι», παροτρύνει η εθελόντρια.
Και καταλήγει: «Απευθυνθείτε στην αστυνομία και τον εισαγγελέα.
Μην δείχνετε ανοχή στην κακοποίηση. Προστατεύστε τα ζώα και το περιβάλλον».
«Όλοι όσοι συμβιώνουμε με σκύλο, ξέρουμε πόσο σπουδαία και πολύτιμη είναι η συντροφιά του.
Πόσο ανεκτίμητα είναι όλα όσα μας προσφέρει τόσο πρόθυμα και δεν ζητάει τίποτα. Ζει μόνο για μας, είναι ο προσωπικός μας γιατρός και δάσκαλος. Αστείρευτη πηγή χαράς και πάντα παρών», αναφέρει η θετική εκπαιδεύτρια σκύλων, Ελένη Κασπίρη η οποία προσφέρει φροντίδα στα αδέσποτα ζώα, επί 28 χρόνια.
Μπορούμε να μετράμε χωρίς τελειωμό τα καλά του σκύλου και τα πλεονεκτήματα από τη συμβίωση μαζί του. Δεν γίνεται όμως, να μην σταθούμε στην κακή συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντί του.
Πόσο άδικα και απάνθρωπα φερόμαστε στον καλύτερό μας φίλο
Δυστυχώς, όπως λέει η κα Κασπίρη, υπάρχουν πολλοί που δεν μπορούν να κατανοήσουν και να εκτιμήσουν πόσο ευεργετική είναι η συμβίωση μαζί του.
Δεν τον αποκτούν για σύντροφο, του στερούν την αγάπη και δεν καλύπτουν τις ανάγκες του.
Πολλοί τον παίρνουν για δώρο-παιχνίδι στα παιδιά τους, ενώ οι ίδιοι πραγματικά δεν τον θέλουν.
Επίσης, υπάρχουν και εκείνοι που τον θέλουν για να κάνουν εντύπωση, αγοράζοντας ένα σκύλο ράτσας, αδιαφορώντας για τις ανάγκες του.
Είναι και αυτοί, που τον έχουν για να διακοσμεί τον κήπο ή τον απομονώνουν σε μπαλκόνια, ταράτσες και αυλές.
«Άνθρωποι που τον εκπαιδεύουν βάναυσα γιατί τον θέλουν «στρατιώτη – ρομπότ», ή ψάχνουν ένα «εύκολο θύμα» για να βγάζουν τα απωθημένα τους.
Άλλοι το έχουν ως εργάτη (φύλαξη, κυνήγι κλπ) και τον αφήνουν σε μια αυλή ή κλεισμένο σ’ ένα κλουβί.
Δυστυχώς, υπάρχουν και οι «φιλόζωοι», που τον εκμεταλλεύονται για να εξοικονομήσουν χρήματα. Τον χρησιμοποιούν σε κυνομαχίες, ζευγαρώματα κλπ. Ο σκύλος ζει σε άθλιες συνθήκες και δέχεται άγρια κακοποίηση», αναφέρει η κα Κασπίρη.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις και άλλες πολλές, η κακομεταχείριση-κακοποίηση βασιλεύει, οι σκύλοι ταλαιπωρούνται και περνούν μια άθλια ζωή κοντά στους ανθρώπους.
Πολλοί απ΄ αυτούς τους σκύλους, όπως επισημαίνει η κα Κασπίρη, εγκαταλείπονται, όταν δεν τους είναι πια χρήσιμοι.
Δεν είναι απλά ένας σκύλος
«Όλοι εμείς, που αποκαλούμε τον σκύλο μας παιδί και συντροφάκι μας, ή το καλύτερο φιλαράκι μας, πόσο έχουμε εκτιμήσει την προσφορά του στη ζωή μας;
Πόσο τον σεβόμαστε; Πόσο ηθικά του συμπεριφερόμαστε; Πόσο έχουμε προσπαθήσει να είμαστε αντάξιοι μιας τέτοιας αγάπης», διερωτάται η κα Κασπίρη και προσθέτει: «Θα μπορέσει ποτέ ο άνθρωπος, να πάρει έναν ανάλογο τίτλο και να γίνει «ο καλύτερος φίλος του σκύλου; Ίσως κάποτε …».
Πότε ο σκύλος θα είναι ευτυχισμένος
Σύμφωνα με την κα. Κασπίρη, αυτό θα γίνει όταν ο άνθρωπος παραμερίσει τον εγωισμό του, νικήσει την υπεροψία του και πάψει να πιστεύει ότι: «Είναι απλά ένας σκύλος».
Όταν με γενναιοδωρία του φέρεται δίκαια, με σεβασμό, καλοσύνη και κατανοεί τις ανάγκες και τα συναισθήματα του, θα τον κάνει χαρούμενο.
Να τον αγαπήσει έτσι απλά, άνευ όρων, να είναι πάντα κοντά του στα εύκολα και στα δύσκολα και να μην τον εγκαταλείψει για κανέναν λόγο. Μαζί μέχρι το τέλος.
Κλείνοντας, η κα Κασπίρη λέει: «Ίσως τότε, να μπορέσει και ο άνθρωπος να πει πως είναι ο καλύτερος φίλος αυτού του μοναδικού, υπέροχου και ξεχωριστού πλάσματος που λέγεται σκύλος.
Υ.Γ Δεν περνάει μέρα, που να μην πω ευχαριστώ στους σκύλους μου».