Mε την ανάδυση όλο και περισσότερων περιστατικών κατάθλιψης παγκοσμίως, και ειδικότερα στις νεότερες γενιές, ερευνητές ανά τον κόσμο διερευνούν τόσο τρόπους πρόληψης όσο και θεραπείας. Σε μια τέτοια προσπάθεια ανακούφισης από την κατάθλιψη, συμπεριλαμβάνεται και η ανακάλυψη περισσότερων στοιχείων για τους παράγοντες που οδηγούν σε αυτή τη διαταραχή.
Προηγούμενες μελέτες έχουν συμπεράνει ότι η ένταση και η βαρύτητα των συμπτωμάτων μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο και κατά τη διάρκεια διαφορετικών σταδίων της ζωής. Σε αυτό το πλαίσιο, μια νεότερη ερευνητική προσπάθεια μιας μικρής ομάδας ψυχιάτρων και ψυχολόγων από το Ινστιτούτο Ψυχιατρικών Ερευνών Nathan S. Kline, το Πανεπιστήμιο του Cambridge, το Albert Einstein College of Medicine και το Πανεπιστήμιο της Virginia συμπέραναν ότι ορισμένα προσωπικά χαρακτηριστικά ενδεχομένως να προδιαθέτουν ορισμένα άτομα σε μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της κατάθλιψης. H έρευνά τους δημοσιεύτηκε στο Journal of Affective Disorders.
Οι ερευνητές αναρωτήθηκαν εάν ορισμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας μπορεί να σχετίζονται με την πιθανότητα εμφάνισης της ψυχικής διαταραχής. Για να το διαπιστώσουν, δημιούργησαν ένα ερωτηματολόγιο που θα μπορούσε να βοηθήσει στην ταξινόμηση των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας. Οι ερωτήσεις αφορούσαν την εμφάνιση της κατάθλιψης στο παρελθόν και εάν ναι, το πότε σε ποιο βαθμό.
Διερευνώντας ένα μεγάλο φάσμα ηλικιών, η ερευνητική ομάδα ανέλυσε δεδομένα από σχεδόν 1.500 ερωτηματολόγια που απάντησαν άτομα ηλικίας 6 έως 85 ετών. Πολλοί από τους συμμετέχοντες είχαν βιώσει περιόδους κατάθλιψης και ορισμένοι από αυτούς είχαν χρόνια κατάθλιψη. Στη συνέχεια, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν διάφορες τεχνικές για να εντοπίσουν συγκεκριμένα μοτίβα από τα δεδομένα, μια εκ των οποίων περιλάμβανε μια εφαρμογή μηχανικής μάθησης.
Όπως συμπέραναν, οι άνθρωποι με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προσωπικότητας, όπως η εσωστρέφεια ή ο νευρωτισμός (συναισθήματα όπως άγχος, ανησυχία, φόβος, θυμός, απογοήτευση, φθόνος, ζήλια, ενοχή και μοναξιά), είχαν περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν περιόδους κατάθλιψης. Διαπίστωσαν επίσης ότι τα σχετικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας άλλαζαν κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου. Μάλιστα, οι συσχετίσεις ήταν ισχυρότερες κατά την εφηβεία, κάτι που, όπως σημειώνουν, είναι λογικό, καθώς ο προμετωπιαίος φλοιός, ο οποίος έχει συνδεθεί με πολλά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, δεν αναπτύσσεται πλήρως μέχρι την ενηλικίωση.
