Κι ενώ γνωρίζαμε ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση που σχετίζεται με την κυκλοφορία στους δρόμους είναι επικίνδυνη για την υγεία των πνευμόνων, τώρα, μια νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε από την Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας λέει ότι μπορεί να βλάψει και τον εγκέφαλο.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό τεύχος του ιατρικού περιοδικού Neurology, τα άτομα με μεγαλύτερη έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση είχαν και περισσότερες πλάκες αμυλοειδούς στον εγκέφαλό τους.
Η συσσώρευση της πρωτεΐνης βήτα αμυλοειδές (πλάκες) αποτελεί χαρακτηριστική ένδειξη της νόσου Αλτσχάιμερ.
Πώς βλάπτει η ατμοσφαιρική ρύπανση την υγεία
Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι μια από τις σοβαρότερες απειλές για την ανθρώπινη υγεία παγκοσμίως. Είναι πιο επικίνδυνη από ό,τι το κάπνισμα ή η κατανάλωση αλκοόλ.
Άτομα με υποκείμενες παθήσεις όπως άσθμα, καρδιαγγειακά προβλήματα και διαβήτη, ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας και άτομα που ζουν κοντά σε πηγές ρύπανσης είναι οι ομάδες πληθυσμού που κινδυνεύουν περισσότερο.
Μελέτες έχουν επανειλημμένα δείξει ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση, ειδικά από την οδική κυκλοφορία, μπορεί να προκαλέσει καρδιακή προσβολή.
Αυτό συμβαίνει επειδή η εισπνοή ρύπων – που μπορεί να είναι τόσο μικροί που ταξιδεύουν βαθιά στους πνεύμονες και στην κυκλοφορία του αίματος – μπορεί να περιορίσει τη ροή του αίματος στην καρδιά, αναγκάζοντάς την να εργαστεί πιο σκληρά από το κανονικό.
O Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εκτιμά ότι, σε παγκόσμιο επίπεδο, η ατμοσφαιρική ρύπανση ευθύνεται για περίπου 7 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους ετησίως από ισχαιμική καρδιακή νόσο, εγκεφαλικό επεισόδιο, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και καρκίνο του πνεύμονα, αλλά και από οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις όπως η πνευμονία.
Μεταξύ 2000 και 2016, τα ποσοστά θνησιμότητας αυξήθηκαν από 6% έως 8% για κάθε σταδιακή αύξηση των επιβλαβών σωματιδίων του μολυσμένου αέρα ενώ ένα πολύ μεγάλο ποσοστό θανάτων σημειώθηκε ακόμη και σε χαμηλά επίπεδα έκθεσης σε επιβλαβή σωματίδια.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι ακόμα και ένα πολύ μικρό ποσοστό βελτίωσης της ποιότητας του αέρα, θα μπορούσε μελλοντικά να σώσει περισσότερες από 143.000 ζωές σε διάστημα 10 ετών.
Αν η παγκόσμια κοινότητα μείωνε δια παντός αυτούς τους ρύπους ώστε να επιτύχει το όριο που θέτουν οι οδηγίες του ΠΟΥ, τότε ο μέσος άνθρωπος θα πρόσθετε 2,3 χρόνια στο προσδόκιμο ζωής του.
