Στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ έλαβε μέρος ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών που βρίσκεται στην έδρα του Οργανισμού. Ο Γιώργος Γεραπετρίτης συναντήθηκε με τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες.
Ο ΥΠΕΞ προωθεί την υποψηφιότητα της Ελλάδας ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας. Στην ατζέντα είναι και το Κυπριακό και η επανέναρξη των συνομιλιών.
Αναλυτικά η ομιλία του Γεραπετρίτη
«Κύριε Πρόεδρε, αγαπητά μέλη του Συμβουλίου, θα ήθελα πρώτα απ΄ όλα να ευχαριστήσω τη μόνιμη αποστολή της Γουιάνας, τον ΟΗΕ για την πρόσκληση προς συμμετοχή στον αποψινό διάλογο, καθώς και όλους τους εισηγητές για τις αξιοθαύμαστες παρατηρήσεις τους.
Κυρίες και κύριοι, στον σύγχρονο κόσμο δεν υπάρχει ούτε μία πρόκληση που δεν σχετίζεται με άλλες, η κλιματική κρίση αποτελεί μία απειλή για την τροφική ασφάλεια και αμφότερες είναι απειλή για την κοινωνική συνοχή και σταθερότητα.
Δεν υπάρχει καμία πρόκληση, η οποία επηρεάζει μόνο μία χώρα ή περιοχή.
Η κατάρρευση της πρωτοβουλίας στην Ουκρανία απειλεί τα σιτηρά εν συνόλω και φυσικά το λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική επηρεάζει την υφήλιο, ενώ πάνω από 600 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως θα αντιμετωπίσουν συνθήκες πείνας το 2030.
Η Μεσόγειος Θάλασσα, το σταυροδρόμι τριών ηπείρων, είναι ένα παράδειγμα διάδρασης αλλά και εξάπλωσης αυτού του φαινομένου.
Η μέση θερμοκρασία της θάλασσας είναι 1,54 βαθμούς πιο υψηλή σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και 0,5 βαθμούς Κελσίου από την παγκόσμια θέρμανση η αύξηση της θερμοκρασίας έχει προκαλέσει μεγάλη ποιοτική ζημιά.
Η λεκάνη της Μεσογείου το τελευταίο έτος έχει γίνει το hot spot της κλιματικής κρίσης με εκτεταμένες πυρκαγιές αλλά και καταστροφικές πλημμύρες. Επιπροσθέτως, η άνοδος του επιπέδου της θάλασσας θέτει σε κίνδυνο την ποιότητα και την ποσότητα των αλιευμάτων, αλλά και ταυτόχρονα θέτει σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων.
Η άμβλυνση της παγκόσμιας θέρμανσης,η πρόοδος του βιώσιμου τουρισμού αλλά και η πράσινη ναυτιλία, όπως και η μείωση της μόλυνσης από μικροπλαστικά, θα βρίσκονται στην ατζέντα της 9ης Διάσκεψης των Ωκεανών που θα λάβει χώρα στην Αθήνα την 16η και 17η Απριλίου.
Το συνέδριο θα αποτελέσει τη γέφυρα μεταξύ του COP 28 και της Συνθήκης του ΟΗΕ των Ωκεανών το επόμενο έτος, με φιλοδοξία να παράξει ορόσημα αλλά και συγκεκριμένες δεσμεύσεις.
Ταυτόχρονα, η Ελλάδα θα αναλάβει την πρωτοβουλία ενός δικτύου μεταξύ της κλιματικής ειρήνης και της ασφάλειας, θέτοντας αυτά, ως μια προτεραιότητα για την υποψηφιότητά της ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας για την περίοδο 2025-2026.
Ωστόσο, κανένα συνέδριο ή κανένα μεμονωμένο κράτος ή η παρέμβαση αυτών δεν μπορούν να φέρουν συγκλονιστικά αποτελέσματα. Αυτό είναι κάτι που προσομοιάζει τον Σίσυφο στο ότι κουβαλούσε μια τεράστια πέτρα. Για παράδειγμα, οι προκλήσεις προϋποθέτουν κοινές απαντήσεις όλων των κρατών και ανθρώπων και πολιτών του κόσμου εν όψη του μέλλοντος.
Χρειαζόμαστε μια διαφορετική νοοτροπία σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος και τη διατροφική ασφάλεια.
Μια τέτοια πολιτική είναι φυσικά το «One health» project του ΠΟΥ, όπως και η ολοκληρωμένη προσέγγιση ότι υπάρχει μια εξισορρόπηση και βελτιστοποίηση ολιστικά της υγείας των ανθρώπων, των ζώων αλλά και του περιβάλλοντος. Χρειαζόμαστε αυτού του είδους το παγκόσμιο όραμα, την παγκόσμια αλληλεγγύη, έτσι ώστε να υπάρχει μια βιωσιμότητα μέσω παγκόσμιας διακυβέρνησης, αλλά και μια κοινή πρωτοβουλία μέσω μιας κοινής ανάκτησης των βαρών.
Για αυτό εμείς θέλουμε μια κοινή πρωτοβουλία και υιοθετούμε την πρόταση για έναν ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ για ένα βιώσιμο μέλλον. Το οφείλουμε στις μελλοντικές γενιές, από τις οποίες προφανώς έχουμε αποκτήσει ένα κομμάτι του δικού τους μερίσματος. Δεν θα πρέπει να λησμονούμε σαφώς ότι δεν είμαστε οι ιδιοκτήτες, αλλά είμαστε εκείνοι που φροντίζουν τη Γη. Ευχαριστώ θερμά».
Η δήλωση για την Ερυθρά Θάλασσα
«Η Ελλάδα είναι μια ναυτική χώρα και έχει χρέος όχι μόνο απέναντι στη θέση της αυτή, ως ηγέτιδα δύναμη στο χώρο του θαλάσσιου ναυτικού εμπορίου, αλλά και απέναντι στα πληρώματα των σκαφών, τα οποία υπηρετούν συχνά υπό αντίξοες συνθήκες, να παρέχει την προστασία.
Αυτός ο συμβολισμός βρίσκεται και στην επιλογή της χώρας μας, να είναι παρούσα στις ειρηνευτικές δυνάμεις. Τόσο στην ειρηνευτική δύναμη, η οποία έχει συγκροτηθεί από ομάδα χωρών, με την καθηγεσία των ΗΠΑ, όσο και από την ευρωπαϊκή δύναμη, η οποία θα ενταχθεί στην Ερυθρά Θάλασσα. Για εμάς είναι ένα ζήτημα αρκετά κομβικό, η προστασία της θαλάσσιας κίνησης και για τις ζωές των ανθρώπων και για το εμπόριο και για να μην υπάρξει επισιτιστική κρίση στον πλανήτη».
