Οι μεγάλες αλλαγές που πάντα προσδοκούμε και στρατευόμαστε για να συμβούν, δε συνιστούν εύκολες διαδικασίες ούτε αυτονόητες μεταβολές μιας συγκυρίας. Χρειάζονται πάθος, όραμα και μεράκι. Αλλά και τους κατάλληλους ανθρώπους, με γνώση, τεχνοκρατική επάρκεια και φρέσκες ιδέες. Κουραστήκαμε και μας κούρασαν.
Η απελθούσα δημοτική αρχή 9 χρόνια τώρα κρύβει επιμελώς το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Μια δημοτική αρχή που στα ξεκινήματά της το 2014 είχε κάνει σημαία της πολιτικής της το κλείσιμο της Ξερόλακκας και την λύση του κυκλοφοριακού. Κι όμως ουδέν πραγματοποίησε. Το μόνο που αφήνει πίσω της αυτή την στιγμή, είναι το περιώνυμο «Νότιο Πάρκο» να αποσιωπά επιμελώς την έλλειψη από μεριάς της οράματος, στόχων και αποτελεσματικότητας, μιας και κανείς δε την αντιπολιτεύτηκε σθεναρά.
Ο Βασίλης Αϊβαλής, με καθαρό και τεκμηριωμένο λόγο, με προτάσεις και θέσεις για το σύνολο των ζητημάτων που απασχολούν την πόλη, περιόδευσε σε κάθε περιοχή και σε κάθε γειτονιά, αναλύοντας το όραμά του στους πολίτες για την αλλαγή που έχει ανάγκη η πόλη. Μια πόλη που η κατάσταση της δεν ευχαριστεί κανέναν. Και κανείς δεν θέλει να την ξαναδεί για άλλα 5 χρόνια να λειτουργεί με τους ίδιους όρους.
Η «εποχή της στασιμότητας» στην Πάτρα, έχει φαρδιά πλατιά την υπογραφή της παράταξης του Κώστα Πελετίδη.
Που σαν καταγγέλλων επαίτης αναθεματίζει το κεντρικό κράτος για τα χρήματα που στερεί από τον Πατραϊκό λαό την στιγμή που εκείνος ουδέν πράττει για την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των Πατρινών.
Πόλη άσχημη, ελάχιστα καθαρή και με κακή εικόνα είναι το κατόρθωμα της 9ετίας 2014-2023. Με την Λαϊκή Συσπείρωση να καυχιέται ότι η πόλη πρέπει να μείνει στα χέρια των πολλών.
Αλήθεια «οι πολλοί» τι γνώμη έχουν για την εικόνα της Πάτρας σήμερα 9 χρόνια μετά;
Αλήθεια, μετά από σχεδόν δέκα χρόνια τι άραγε προσδοκά ο μέσος Πατρινός από την απερχόμενη δημοτική αρχή;
Η αλλαγή νοοτροπίας είναι μια επιβεβλημένη απόφαση. Κόντρα στην κατευθυνόμενη προπαγάνδα και τα επιλεκτικά ψέματα της δημοτικής αρχής. Που ανά την Ελλάδα επιδίδεται σε ένα «χαρτοπόλεμο» ανακοινώσεων εναντίον των ελαστικών σχέσεων εργασίας αλλά στην Πάτρα τις εφαρμόζει σαν να μην συμβαίνει τίποτα! Εκμεταλλευόμενη το γεγονός πως ο κάθε πολίτης απορροφημένος στις καθημερινές του ανάγκες, δεν θα «πάρει μυρωδιά» την υποκρισία της και την επιλεκτική της στάση απέναντι στους δικαστικούς αγώνες των συμβασιούχων. Δεν το φωνάζει αλλά αποδέχεται ασμένως την λογική των κομματαρχών της δεκαετίας του ’50 περί «δικών μας παιδιών»…
Η λογική του «ψηφίζουμε χωρίς προσδοκία» οφείλει να λάβει τέλος.
Και στη βάση αυτής της λογικής έχουμε χρέος να αναζητήσουμε εναλλακτικές.
Στα χέρια της δημοτικής αρχής Πελετίδη, η Πάτρα θα συνεχίσει να οπισθοχωρεί και να χάνει ευκαιρίες. Την ίδια ώρα που θα βλέπει «τα τρένα να περνούν» θα αναθεματίζει τους πλουτοκράτες, το αστικό κεφάλαιο και το κεντρικό κράτος (με το οποίο έχει αγαστή συνεργασία κατά τα άλλα) επαναπαυόμενη στις δάφνες της λαϊκής της ευαισθησίας. Και του ηθικού της πλεονεκτήματος(; )…
Τότε όμως θα είναι αργά για όλους.
Είναι σαφές πως η απόφαση της 8ης Οκτωβρίου είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την Πάτρα και τους Πατρινούς. Ο Βασίλης Αϊβαλής εγγυάται μια νέα πορεία ευημερίας και ανάπτυξης για όλους, μέσα από διαβούλευση, κοινωνική λογοδοσία και συμμετοχικότητα.
Ήρθε η ώρα να αντισταθούμε σε αυτό που εύστοχα προειδοποιούσε ο Κορνήλιος Καστοριάδης χρόνια πριν «Θα μπορέσει ο σημερινός άνθρωπος να υπερβεί τη φυσική του ροπή προς την αδράνεια, την ησυχία και την ανευθυνότητα;»
Στις 8 Οκτωβρίου η επιλογή μας είναι αυτονόητη: Να ξανακάνουμε την Πάτρα σπουδαία και πάλι!
