Σε ανάρτησή της αναφορικά με το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και τις ομιλίες των υποψηφίων προέδρων του κόμματος η βουλευτής Αχαΐας , τομεάρχης Πολιτισμού , Σία Αναγνωστοπούλου ανέφερε:
Το Διαρκές Συνέδριο του ΣΎΡΙΖΑ- ΠΣ ολοκληρώθηκε, με μεγάλη συμμετοχή, ήθος και συντροφικότητα.
Οι ομιλίες των υποψηφίων έγιναν με αλφαβητική σειρά και, τουλάχιστον δύο από αυτές, ήταν ομιλίες με έμπνευση, αριστερό πολιτικό λόγο, δυναμισμό και συγκίνηση.
Πρώτη άνοιξε τον κύκλο των ομιλητών/τριών η Έφη Αχτσιόγλου. Κατά γενική ομολογία που φάνηκε και στα χεοροκροτήματα, η Έφη απέδειξε ότι διαθέτει, εκτός από σοβαρότητα και συγκρότηση αριστερή, δυναμισμό, ηγετική ικανότητα και ψυχή. Θεωρώ ότι ήταν από τις καλύτερες ομιλίες της και η μία από τις 2 καλύτερες του συνεδρίου.
Ακολούθησε η ομιλία του Στέφανου Κασσελάκη. Του οφείλουμε ότι κέντρισε το ενδιαφέρον ενός ευρύτερου κοινού, κυρίως τηλεοπτικού και σοσιαλμηντιακού για την προεδρική διαδικασία. Για την ομιλία του δεν έχω να σχολιάσω κάτι, όχι από αδιαφορία αλλά επειδή στο δικό μου αριστερό σύμπαν τα πράγματα παίζονται στο συλλογικό και όχι στο ατομικό επίπεδο. Και αυτό το αριστερό συλλογικό δεν κατακτιέται με ατομική έφοδο στον ουρανό.
Ο Νίκος Παππάς στην ομιλία του παρουσίασε το δικό του πολιτικό σχέδιο για τον ΣΎΡΙΖΑ- ΠΣ. Ο Νίκος και πολιτική συγκρότηση και οργανωτική αντίληψη διαθέτει. Το ότι δεν συμφωνώ μαζί του σε πολλά σημεία δεν σημαίνει ότι δεν είναι ένα άξιο στέλεχος με ικανότητες σε αυτή τη συλλογική διαδρομή.
Ο Στέφανος Τζουμάκας έκανε μια ομιλία ποταμό. Δεν έχω να σχολιάσω κάτι γιατί τον Στέφανο τον σέβομαι αλλά δεν μπορώ να τον δω για πρόεδρο του ΣΎΡΙΖΑ- ΠΣ.
Τέλος, η ομιλία του Ευκλείδη Τσακαλώτου ήταν εξαιρετική για αυτό άλλωστε χειροκροτήθηκε τόσο έντονα από το συνέδριο. Με λίγα λόγια, ο Ευκλείδης έδωσε όλους τους λόγους του τι σημαίνει αριστερή υπερηφάνεια, τι σημαίνει ταυτότητα και συνείδηση ΣΎΡΙΖΑ.
Λέγοντας τα παραπάνω, προσωπικά στηρίζω την Έφη για πολλούς λόγους. Ενας από αυτούς είναι ότι σε αυτή την Αριστερά και μετά από τόσους αγώνες των γυναικών του χώρου μας, πιστεύω ότι ήρθε η ώρα για μια γυναίκα. Με τσαγανό, με ηγετικές ικανότητες, με αριστερό λόγο και πράξη. Με σοβαρότητα και με αυτή την "δειλία " των σοβαρών γυναικών που ενώ διαθέτουν τσαγανό πρέπει μονίμως να αποδεικνύουν ότι αξίζουν όσο και οι άντρες.
Σε μια εποχή γυναικοκτονιών, έμφυλης βίας και καταπίεσης, μια γυναίκα πρόεδρος της Αριστεράς συνιστά κατά τη γνώμη μου δυναμική, κοινωνική και πολιτική παρέμβαση. Σχεδόν κινηματική παρέμβαση.
Όμως, όποιος/α από τους τρεις πιο πιθανούς διεκδικητές της προεδρίας και αν εκλεγεί (Έφη, Νίκος, Ευκλείδης), και παρά την προσωπική μου τοποθέτηση υπέρ της Εφης ή την εγγύτητα μου με τον Ευκλείδη σε σχέση μετον Νίκο, θα έχει τη στήριξη και την αφοσίωση μου.
Πάνω από όλους και όλες είναι η Αριστερά, είναι ο ΣΎΡΙΖΑ. Είναι αυτοί και αυτές που εκπροσωπεί η σύγχρονη Αριστερά.
Ο ΣΎΡΙΖΑ-ΠΣ ενιαίος, δυνατός, αριστερός με ενδιαφέρει, και σε αυτόν ανήκω.
