«Τα μεσογειακά δάση είναι επιρρεπή στις πυρκαγιές», γνωστοποίησε προχθές ο πρωθυπουργός στη Βουλή, όπου και παρατόνισε δις το επίρρημα «ένδον».
Συμβαίνουν αυτά. Δεν υπάρχει, λοιπόν, λόγος να σπεύσουν οι πρωθυπουργικοί φτιασιδωτές να κόψουν το στιγμιότυπο από το σχετικό βίντεο, για να μην απαθανατιστεί το λαθάκι. Αλλωστε το θέμα δεν είναι το «ένδον» που έγινε «ενδόν», ίσως επειδή είχε προηγηθεί το οξύτονο «εντός», αλλά το γεγονός ότι η φράση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη «τα μεσογειακά δάση είναι επιρρεπή στις πυρκαγιές» είναι άλλη μία εκδοχή ενός δόγματος που εισάγεται σαν πραγματιστικό, αποδεικνύεται όμως μοιρολατρικό. Το έχουμε ακούσει και στις μορφές «τα δάση καίγονται και θα καίγονται», και «αφού θα καεί που θα καεί το δάσος, καλό είναι και το τσιμέντο». Η κυνικότερη εκδοχή του δόγματος αυτού ξέφυγε από το έρκος των πρωθυπουργικών χειλέων στις 22.7, στην επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη στην αεροπορική βάση της Ελευσίνας. Τα χείλη αυτά, ανάρμοστα χαμογελαστά και για την ειδική περίσταση (επίσημη ενημέρωση για την προγραμματισμένη δράση των αεροσκαφών) αλλά και για τη γενική εικόνα (η Ελλάδα κατακαιόμενη), συλλάβισαν δίχως να κομπιάσουν μια φράση δραματικά άπρεπη: «Εκεί στη δυτική Πελοπόννησο μονίμως μάς βγάζει δουλίτσα, ε;». Σχεδόν αμέσως έπιασαν δουλειά οι εξωραϊστές του Μαξίμου: έκοψαν τις λέξεις αυτές «κι όλα καλά». Ολα καλά;
Ναι. Θα μπορούσαμε να δεχτούμε ότι ο πρωθυπουργός δοκίμασε να αλαφρώσει μιαν ατμόσφαιρα βαριά από την ευθύνη και τον κάματο και να εγκαρδιώσει, χαριτολογώντας, τους πιλότους, που διακινδυνεύουν συνεχώς τη ζωή τους, ενόσω οι «πυροσβέστες του πληκτρολογίου» δίνουμε εξ αποστάσεως τις συμβουλές μας. Μέχρι πού έφτανε, όμως, η μνήμη του κ. Μητσοτάκη όταν αναφερόταν στη «δουλίτσα» της Ηλείας; Εως το 2022, οπότε ο νομός αυτός αναδείχθηκε πρωταθλητής Πελοποννήσου σε δασικές πυρκαγιές; Εως το 2015, οπότε αναδείχθηκε δευτεραθλητής Ελλάδος, μετά τη Λάρισα, σε μελέτη του αντιστρατήγου ε.α. Ανδρ. Γκουρμπάτση;
Μακάρι να μην πηγαίνει πιο πίσω η μνήμη του κ. Μητσοτάκη. Καλύτερα να μη θυμάται το φονικότατο 2007 παρά να το θυμάται και να του ξεφεύγει η απερίσκεπτη «δουλίτσα», καθαρή ύβρις. Ναι, μάλλον δεν θυμάται τον όλεθρο εκείνον. Αλλιώς τι; Θ’ άνοιγε την αγκαλιά του για να ξαναδεχτεί τον δι’ ολίγον φαρσικώς αποπεμφθέντα κ. Πέτρο Δούκα; Που καυχιόταν για τις «σακούλες με τα ευρώ» της εξαγοράς ψήφων στην αποτεφρωμένη Ηλεία;
