Η έντονη καταρροή, η φαγούρα στα μάτια και η σωματική εξάντληση είναι μερικά από τα συμπτώματα των αλλεργιών της άνοιξης. Οι τρέχουσες θεραπείες επικεντρώνονται στην καταπράυνση των συμπτωμάτων, ωστόσο, μια νέα ελπιδοφόρα προσέγγιση φαίνεται ότι αποτρέπει την εμφάνισή τους.
Η νέα προσέγγιση που αναπτύσσουν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κεντρικής Φλόριντα θα μπορούσε να συμβάλλει στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών θεραπειών. Μέχρι τώρα, η έρευνα και οι θεραπείες για το αλλεργικό άσθμα έχουν επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στη στόχευση των φλεγμονωδών κυτταροκινών που αντιδρούν στα αλλεργιογόνα και προκαλούν υπερπαραγωγή βλέννας, συριγμό και δυσκολία στην αναπνοή. Από την άλλη, τα σχετικά φάρμακα αρχίζουν να δρουν αφού εμφανιστεί η φλεγμονή των αεραγωγών.
Για αυτό το λόγο, η δρ Τζαστίν Τίνιο-Αράνχουεζ από το Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Φλόριντα, σκέφτηκε να αναπτύξει μια νέα μέθοδο ώστε να μην αντιδρούν καθόλου οι υποδοχείς των αλλεργιογόνων. Η ερευνήτρια χρησιμοποίησε μια τεχνική που ονομάζεται LRC-TriCEPS– η οποία προσδιορίζει τους υποδοχείς στα κύτταρα- σε ένα κοινό αλλεργιογόνο, τα ακάρεα της οικιακής σκόνης. Αυτή η τεχνική αποκάλυψε μια συγκεκριμένη κυτταρική πρωτεΐνη, την LMAN1, η οποία δεν θεωρείτο ότι παίζει ρόλο στην απόκριση των αλλεργιογόνων του σώματος.
«Όταν το ανακαλύψαμε αυτό θέλαμε να μάθουμε τι είναι αυτή η πρωτεΐνη και τι είναι ήδη γνωστό για την LMAN1 ως υποδοχέας αλλεργιογόνου. Το ενδιαφέρον ήταν ότι δεν είχε δοθεί μεγάλη προσοχή στον ρόλο της πρωτεΐνης στις αλλεργίες ή το αλλεργικό άσθμα», δήλωσε η ερευνήτρια.
Πριν από αυτή την ανακάλυψη, η LMAN1 ήταν γνωστή ως υποδοχέας φορτίου, μια πρωτεΐνη, δηλαδή, που είναι υπεύθυνη για τη μετακίνηση άλλων πρωτεϊνών εντός και εκτός του κυττάρου. Η δρ Τίνιο-Αράνχουεζ απέδειξε ότι τα αλλεργιογόνα των ακάρεων και η LMAN1 δεσμεύτηκαν στην επιφάνεια του κυττάρου προκειμένου να υποκινήσουν μια φλεγμονώδη ή αλλεργική αντίδραση. Τα ευρήματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι αυτή η δέσμευση εξαρτάται από συγκεκριμένες δομές σακχάρων μαννόζης στα αλλεργιογόνα των ακάρεων της οικιακής σκόνης. Δεδομένου ότι πολλά άλλα κοινά αλλεργιογόνα, συμπεριλαμβανομένης της γύρης και των μυκήτων, περιέχουν ή έχουν τροποποιηθεί με την προσθήκη σακχάρων μαννόζης, η μελέτη αυτή ενέχει μεγάλες δυνατότητες.
«Η LMAN 1 ήταν σε μεγάλο βαθμό γνωστή ως μια πρωτεΐνη που εμπλέκεται στη μεταφορά άλλων πρωτεϊνών από το εσωτερικό των κυττάρων στο εξωτερικό τους», εξήγησε ο δρ Μπιν Ζανγκ, αναπληρωτής καθηγητής στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Lerner.
«Αυτή η έρευνα είναι η πρώτη που δείχνει μια εντελώς νέα λειτουργία της LMAN1, ως υποδοχέας που φέρνει πρωτεΐνες όπως τα αλλεργιογόνα, από το εξωτερικό των κυττάρων στο εσωτερικό. Αυτό θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για νέες θεραπείες», σημείωσε.
Η δρ Τίνιο- Αράνχουεζ και η ομάδα της διεξάγουν τώρα περαιτέρω έρευνα με στόχο την επιβεβαίωση της θεωρίας τους.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Cell Reports».
ΠΗΓΗ: Studyfinds
