Η μοίρα δεν είναι κάτι ανύπαρκτο

Του Φωκίωνα Ζαΐμη*

 

Λίγες ώρες πριν την ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη έφυγε με τραίνο από Πάτρα ο γιος μου με έναν φίλο του για την Αθήνα.

Επέλεξε το τραίνο ως ασφαλέστερο και φιλικότερο έναντι των οδικών μεταφορών, Όταν όμως άκουσα για την τραγωδία πραγματικά αισθάνθηκα ένα σκίρτημα στην καρδιά μου σκεπτόμενος ότι η μοίρα δεν είναι κάτι ανύπαρκτο γιατί πώς αλλιώς να δικαιολογήσεις τον θάνατο νέων παιδιών σε ένα ΄΄ασφαλές΄΄ μέσο όπως το τραίνο στους γονείς των άτυχων παιδιών. Οι ευθύνες προφανώς πολλές και σε πολλές κατευθύνσεις και η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από τον αρμόδιο υπουργό ήταν το ελάχιστο δυνατό καθότι η βασική ευθύνη βαρύνει τον δημόσιο τομέα και η δικαιοσύνη θα πρέπει να κινηθεί γρήγορα και με αυστηρότητα προς όλες τις κατευθύνσεις.

Αντίστοιχο δυστύχημα στον μεταφορικό κλάδο θα θυμηθώ αυτό του αεροπλάνου της εταιρείας των Κυπριακών αερογραμμών Helios Airways (Boeing 737-31S) που συνετρίβη στις 14 Αυγούστου 2005 σε λοφώδη περιοχή πλησίον του Γραμματικού Αττικής.

Συνολικά οι 115 επιβάτες και τα 6 μέλη του πληρώματος έχασαν τη ζωή τους αλλά σε αυτό η ευθύνη ήταν αποκλειστικά στην ίδια την ιδιωτική εταιρεία. Θα θυμηθώ επίσης πόσο γρήγορα, άρτια και ουσιαστικά συνέδραμαν επι τόπου τότε πολλές υπηρεσίες του δημοσίου για το δυστύχημα και την ηθική, ψυχολογική και πρακτική στήριξη των συγγενών των θυμάτων με τρόπο υποδειγματικό. Θα υπενθυμίσω επίσης τον ενδελεχή και ουσιαστικό τρόπο που ερευνώνται και αναλύονται τα αεροπορικά δυστυχήματα όσο δύσκολα κι αν είναι ώστε να βελτιωθεί η ασφάλεια πτήσεων των αεροπορικών μεταφορών στο μέγιστο δυνατό.

Δυστυχώς σήμερα το 2023 η χώρα μας έχει μείνει πίσω σε σχέση με όλες τις ευρωπαϊκές χώρες στην ανάπτυξη του τραίνου παρότι στις αρχές του 20ου αιώνα είχαμε ένα από τα αρτιότερα και πυκνότερα σιδηροδρομικά δίκτυα ελέω κυρίως Χαρίλαου Τρικούπη.

Έκτοτε επί δεκαετίες και με ευθύνη πολλών κυβερνήσεων είτε λόγω αδιαφορίας, είτε λόγω συμφερόντων είτε λόγω διαφθοράς κατάντησε η χώρα να μην έχει πλέον ουσιαστικά σοβαρό σιδηροδρομικό δίκτυο αλλά και εκεί που έχει να είναι υποδεέστερο των βασικών κοινωνικών και αναπτυξιακών αναγκών. Κρίμα και πάλι κρίμα.

 

*Aντιπεριφερειάρχης Επιχειρηματικότητας Έρευνας και Καινοτομίας

Διαβάστε επίσης