Πέθανε χθες, Τρίτη 14 Φεβρουαρίου, στη Ρώμη ο κορυφαίος νεοελληνιστής και συγγραφέας Μάριο Βίττι σε ηλικία 96 ετών. Ο Βίττι διετέλεσε ερευνητής της νέας ελληνικής φιλολογίας και ομότιμος Καθηγητής της ελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Tuscia στο Βιτέρμπο της Ιταλίας.
Κορυφαίος μελετητής της γλώσσας μας, στενός φίλος του Οδυσσέα Ελύτη, του Μίκη Θεοδωράκη και πολλών άλλων λογοτεχνών και καλλιτεχνών, είχε δημοσιεύσει στην Ιταλία το πολυμεταφρασμένο έργο του Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας.
Πρόσφατα, η έδρα νεοελληνικών σπουδών του Πανεπιστημίου της Ρώμης τού είχε αφιερώσει το Παρατηρητήριο του Εργαστηρίου για την Ελληνική Γλώσσα.
Ο Μάριο Βίττι γεννήθηκε το 1926 στην Κωνσταντινούπολη. Από την πλευρά της μητέρας του ο Βίττι είναι ελληνικής καταγωγής. Μεγάλωσε μέσα στην ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης και μιλάει και γράφει εξίσου καλά στα ελληνικά και στα ιταλικά.
Λίγο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η οικογένεια μετακόμισε από την Κωνσταντινούπολη στην Ιταλία. Σπούδασε στη Ρώμη όπου ξεκίνησε το έργο του ως ερευνητής της νέας ελληνικής λογοτεχνίας. Από το 1957 εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Νάπολης “L’Orientale”.
Το 1968 διορίστηκε μόνιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο. Υπήρξε επίσης επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Παρισιού, Γενεύης και Θεσσαλονίκης. Πρόσφατα δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Τοσκάνης. Ο Βίττι ζούσε στη Ρώμη και ήταν ο πρόεδρος της Ιταλικής Ένωσης των Νέων Ελληνικών Σπουδών (Associazione Nazionale di Studi Neogreci).
Ήταν ένας από τους κορυφαίους εμπειρογνώμονες της Ιταλίας σχετικά με το πλήρες φάσμα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Η Ελληνική λογοτεχνία χρωστά στον Βίττι τη δεύτερη γέννηση του παλαιότερου κειμένου του σύγχρονου Ελληνικού Θεάτρου (ο διάλογος του Νικολάου Σοφιανού), του θρησκευτικού δράματος Ευγένα – (Βενετία 1646) του Θεόδωρου Μοντσελέζε από τη Ζάκυνθο και 2 τόμων κειμένων του Ανδρέα Κάλβου. Ο Βίττι ανακάλυψε και έκανε γνωστό το βιβλίο ενός ανώνυμου Έλληνα συγγραφέα, που δημοσιεύθηκε στη Βραΐλα της Ρουμανίας το 1870, με τίτλο “Η Στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι”).
Ο Βίττι μελέτησε τα έργα των Ελύτη και Σεφέρη. Είχε λάβει τιμητικά διδακτορικούς τίτλους από τα πανεπιστήμια Παρισιού, Θεσσαλονίκης και Κύπρου και βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών.
Συλλυπητήριο μήνυμα της ηγεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού
Πληροφορούμενη την απώλεια του ελληνιστή Μάριο Βίττι, η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Ο Μάριο Βίττι ήταν ένας άνθρωπος που αγάπησε με πάθος την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Με μητέρα Ελληνίδα, μεγαλωμένος στην ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης, στη νέα του πατρίδα του, στην Ιταλία, πήρε ως αποσκευή του την Ελλάδα και αναδείχθηκε ο κορυφαίος ερευνητής της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Στον Βίττι χρωστάμε το παλαιότερο κειμένου του σύγχρονου Ελληνικού Θεάτρου, το θρησκευτικό δράμα «Ευγένα», αλλά και το βιβλίου του ανώνυμου Ελληνα συγγραφέα «Η Στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι». Χρωστάμε, επίσης, τις σπουδαίες μελέτες του για το έργο του Κάλβου αλλά και της γενιάς του ’30.
Ακάματος και εξαίρετος μελετητής της ελληνικής γλώσσας, φίλος του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη έγινε ο κορυφαίος πρεσβευτής της ιστορίας της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, στο εξωτερικό. Κέρδιζε τον συνομιλητή του, από την πρώτη στιγμή, με την ευγένεια, την οξύνοια και την διαύγεια του πνεύματος του, αρετή που διατήρησε μέχρι το τέλος του βίου του. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω προσωπικά και τη χαρά να μιλήσω πολλές φορές μαζί του για σημαντικές πτυχές του έργου του, για το μέγεθος της πολύπλευρης συνεισφοράς του στα νεοελληνικά γράμματα. Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του».
Ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Κορυφαίος νεοελληνιστής, αφοσιωμένος μελετητής σε βάθος της νεοελληνικής γλώσσας και σε όλο το εύρος της ελληνικής γραμματείας. Ο Μάριο Βίττι ήταν αγαπημένος φίλος του Ελύτη, του Θεοδωράκη και πολλών πνευματικών ανθρώπων της χώρας μας ενώ λειτούργησε ως συστηματικός πρεσβευτής των ελληνικών γραμμάτων όχι μόνο στην Ιταλία όπου δίδαξε για πολλά χρόνια στα πιο σημαντικά πανεπιστήμια αλλά και σε όλο τον κόσμο καθώς το έργο του «η Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» αποτέλεσε το βασικό κείμενο αναφοράς για το σύνολο της νεοελληνικής γραμματείας, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και διδάσκεται σε πανεπιστημιακές έδρες νεοελληνικών σπουδών ανά τον κόσμο.
Η προσφορά του υπήρξε ανεκτίμητη, και η μνήμη του θα μείνει πάντα ζωντανή όχι μόνο μέσα από το έργο του αλλά και μέσα από το έργο δεκάδων φοιτητών του που ανέδειξαν και αναδεικνύουν τα ελληνικά γράμματα .
Είχα την τύχη να τον γνωρίσω ενώ ήμουν ακόμα παιδί και θα θυμάμαι για πάντα τις ατελείωτες συζητήσεις που στήνονταν γύρω από τραπέζια και βεγγέρες.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του, τους φίλους του και τους πολυάριθμους μαθητές του».
