Η ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου στην εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ Αχαΐας

Αγαπητές Συντρόφισσες, Αγαπητοί Σύντροφοι, 

Φίλες και Φίλοι,

 

Θέλω να σας ευχαριστήσω για τη συγκινητική σας παρουσία σήμερα, στην πρώτη, για τη νέα χρονιά, συνάντησή μας, και να ευχηθώ σε όλους, υγεία και μια γεμάτη, δημιουργική χρονιά, που να είναι και ελπιδοφόρα για όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες, αφού είναι και μια εκλογική χρονιά.

 

Θα δώσουμε με αποφασιστικότητα αυτήν τη μάχη, για το καλό του Ελληνικού λαού και της Πατρίδας, που βιώνουν ένα ασφυκτικό αδιέξοδο.

 

Ψήφος Εμπιστοσύνης

 

Φίλες και φίλοι, 

 

Προχθές στη Βουλή, ζήτησε ο Πρωθυπουργός ψήφο εμπιστοσύνης. Η δική του πλειοψηφία, δηλαδή το κόμμα του, του την έδωσε. 

 

Σύντομα όμως, θα αναγκαστεί να ζητήσει την ψήφο εμπιστοσύνης του Ελληνικού λαού.

 

Τι σημαίνει ψήφος εμπιστοσύνης;

 

Η ψήφος αυτή δεν είναι ένα like στο διαδίκτυο, δεν ψηφίζουμε κάποιον τραγουδιστή στο The Voice ή για το Survivor στoν Άγιο Δομίνικο, ούτε για τον Big Brother - αν και η ΝΔ συμπεριφέρεται σαν να είναι ο Big Brother, o ίδιος - παρακολουθώντας μας.

 

Η ψήφος αυτή, η ψήφος στις εκλογές, είναι ψήφος εμπιστοσύνης.

 

Και κάνω μερικές απλές ερωτήσεις:

 

Έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτό το κόμμα; Τη ΝΔ;

 

Ζήσαμε και ζούμε την πανδημία. Πάλεψε το ΕΣΥ, που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ, στην μάχη της δημόσιας υγείας.

 

Έχουμε εμπιστοσύνη ότι αυτό το κόμμα, η ΝΔ, θα στηρίξει τη δωρεάν, δημόσια και ποιοτική υγεία για όλους; Ήδη βλέπουμε την συστηματική εγκατάλειψη του ΕΣΥ με την αντίστοιχη ιδιωτικοποίηση της υγείας. Παράδειγμα, το πρώην 409 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, που δίνεται στον ιδιωτικό τομέα για επαγγελματική ή επιχειρηματική χρήση. Είναι δυνατόν να υπάρχουν προβλήματα υποδομών και να μην ενταχθεί το 409 στο κυβερνητικό και περιφερειακό σχεδιασμό; Ή να μην αξιοποιηθεί με διαφορετικό τρόπο όταν υπάρχουν τόσες ελλείψεις κτιριακών υποδομών σε δημόσιες και κοινωνικές υπηρεσίες και αναγκαζόμαστε ακόμα να νοικιάζουμε κτίρια; 

 

Ζήσαμε την οικονομική κρίση. Σηκώσαμε το βάρος μιας ευθύνης που δεν μας ανήκε. Αξιόπιστα και χωρίς να υπολογίσουμε το πολιτικό κόστος.

 

Ήταν μια βαθιά κρίση που μας κληροδότησε η δεξιά, αφού είχε λεηλατήσει τα ταμεία, αφού είχε σπαταλήσει χρήμα σε πελατειακά χατήρια, αφού είχε εκθρέψει τη διαφθορά που έτρωγε το βιος του λαού μας, αφού είχε εξαπατήσει τις αρχές της ΕΕ για το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος.

 

Έχουμε εμπιστοσύνη ότι θα υπερασπιστεί τη διαφάνεια, τη σωστή αξιοποίηση των χρημάτων του Ελληνικού λαού; Ότι αυτά τα τεράστια ποσά που έρχονται από την ΕΕ θα αξιοποιηθούν με σχέδιο, με πρόγραμμα, με ορθολογικό τρόπο, με όραμα για μια ουσιαστική μετάβαση προς μια κοινωνία δικαίου, βιώσιμη;

 

Πώς να έχουμε εμπιστοσύνη;  Όταν κρατά ακόμα σε ισχύτην έκτακτη νομοθεσία που νομοθέτησε επί Covid για να δίνει απευθείας αναθέσεις ακόμα και σήμερα στους ημέτερους, στους φίλους και στους ισχυρούς; 8 δις σε απευθείας αναθέσεις ήδη. Λεφτά υπάρχουν. αλλά ποιος τα διαχειρίζεται και πού πάνε;

 

Ζητά την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού. Γιατί θεωρεί ότι είναι μια κυβέρνηση πετυχημένη. Πετυχημένη είναι η αντιδημοκρατική τακτική τους να ταΐζουν με κρατικές διαφημίσεις όλα τα ΜΜΕ για να μην κάνουν κριτική, να μην αποκαλύπτουν αλήθειες, να ωραιοποιούν την κατάσταση της χώρας και του Έλληνα πολίτη;

 

Πώς να έχουμε εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση όταν λεηλατεί το εισόδημα του κόσμου με τιμές ενέργειας από τις ψηλότερες στην Ευρώπη και με τα φορολογικά έσοδα επιστρέφει μεγάλο μέρος στις μεγάλες εταιρίες και ελεημοσύνη στους πολίτες;

Για να τους κράτα στη ζητιανιά, με το χέρι απλωμένο, μήπως και κάτι ακόμα τους δοθεί.

 

Αυτή είναι η πελατοκρατία - που μοιράζει δωράκια, εξυπηρέτηση, για να εξαγοράζει συνειδήσεις. 

Που κάνει τον Έλληνα να αισθάνεται αδύναμος και εξαρτημένος απέναντι στην κομματική τους εξουσία.

Ψάχνοντας ένα μέσο, ένα καλό κονέ για οτιδήποτε. 

 

Ενώ εμείς, μιλάμε για την ανάγκη να απελευθερώσουμε τον πολίτη, να αισθάνεται σίγουρος, ασφαλής, όχι με ένα κράτος δυνάστη - αλλά με κράτος αλληλεγγύης. 

 

Να διασφαλίζονται δικαιώματα, όπως της πρόσβασης στην ποιοτική δημόσια υγεία, στην ποιοτική δημόσια παιδεία, στην πρόνοια για όσους έχουν ιδιαίτερες ανάγκες, μεεργασιακές σχέσεις ανθρώπινες, για μισθούς κατώτατους που να εγγυώνται τα προς το ζην σε περιβάλλον προστασίας για όλους μας. Να αισθάνεται και σίγουρος ο Έλληνας, να αισθάνεται και ελεύθερος, να αισθάνεται ότι έχει η ζωή του, η ζωή των παιδιών του, την ίδια αξία, όποιοςκαι να είναι, ότι είναι άνθρωπος και αξίζει ανθρώπινη συμπεριφορά και κατοχύρωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων του. Του αξίζει αξιοπρέπεια.

 

Πώς να έχουμε εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, όταν έχει δώσει τα κόκκινα δάνεια στα funds, στερώντας σε τόσους την πρώτη κατοικία - που εμείς προστατεύσαμε,  φτωχοποιώντας τόσους συνανθρώπους μας, αδιαφορώντας για τη μικρή και μεσαία επιχείρηση, οδηγώντας σε σταδιακό αφελληνισμό την Ελληνική γη;

 

Γυρίζει ο Πρωθυπουργός ανά την Ελλάδα μοιράζοντας κατάτο δοκούν έργα, ασύνδετα, χωρίς σχέδιο, για να λέει - κατόπιν ενεργειών μου. Δικά σας λεφτά, δικός σας βιος. Ποιος τα διαχειρίζεται αυτά; Ο Πρωθυπουργός, οι κομματικοί παράγοντες, οι ολιγάρχες;

 

Γιατί δεν υπάρχει εθνική διαβούλευση για το πού θα πάνε οι τεράστιοι πόροι που έρχονται από την ΕΕ; 

Διαβούλευση με τους παραγωγικούς φορείς, διαβούλευση με τα πανεπιστήμια, διαβούλευση με την τοπική κοινωνία και την αυτοδιοίκηση. 

Διαβούλευση για το πού θέλουμε να πάμε την Ελλάδα, ποια Ελλάδα θελουμε να φτιάξουμε, για να μπορούμε όχι απλά να επιβιώσουμε αλλά να ζήσουμε πραγματικά ανθρώπινα, σε αυτόν τον κατά τα άλλα ευλογημένο τόπο. 

 

Ένα παράδειγμα σας φέρνω. Την ενεργειακή δημοκρατία. 

Τώρα θυμήθηκαν τις έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Προ 12ετίας το είχαμε ξεκινήσει, γιατί το ξέχασαν; Τότε θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε υπάρχοντα αποθέματα. Και μάλιστα, είχα αναδείξει αυτό το θέμα για να μπορέσουμε να βγούμε το γρηγορότερο στις αγορές.

 

Είχαμε θεσμοθετήσει και Ταμείο από τα αποθέματα, για τη νέα γενιά και για την πράσινη ανάπτυξη.

Τώρα είναι αργά, γιατί μπαίνουμε σε μια νέα εποχή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. 

Αλλά και εδώ γίνονται εγκληματικά λάθη που θα πληρώσουν οι επόμενες γενιές.

Χάνουμε μια μοναδική ευκαιρία.

Η Ελλάδα θα μπορούσε όχι μόνο να είναι ενεργειακά αυτόνομη.

Διαβάστε επίσης