Από την πολεμική σύρραξη στην Ουκρανία έχω βγάλει κάποια συμπεράσματα τα οποία βλέπω ότι δυστυχώς ενισχύονται διαρκώς. Ποιοι είναι οι πραγματικοί νικητές και χαμένοι του τραγικού αυτού εμφυλίου (ίδια φυλή, θρησκεία και παρεμφερή γλώσσα) στην πράξη πολέμου;
1. Νικητής βγαίνουν επικοινωνιακά οι ΗΠΑ διότι ο μηχανισμός προπαγάνδας τους φαίνεται ότι επικράτησε πλήρως στις περισσότερες δυτικές χώρες του κόσμου με κάποιες βέβαια παραλλαγές. Ενεργειακά είναι κερδισμένες διότι επιτέλους κατάφεραν να επιφέρουν το πολυπόθητο διαζύγιο μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας στην ενέργεια και συγκεκριμένα στο αέριο και το πετρέλαιο ενώ για τα λιπάσματα καμμία κουβέντα. Η καταστροφή των τεράστιων αγωγών νορντ στριμ 1-2 χωρίς μάλιστα να έχει κανείς επίσημα την ευθύνη είναι ότι ακριβώς θέλαν. Επίσης κατάφεραν να απομακρύνουν την μελλοντική πολιτική ένωση της Ρωσίας με την ΕΕ κυρίως λόγω της διάρρηξης της εμπιστοσύνης Ε.Ε. και Ρωσίας που θα κάνει πολύ χρόνο για να αποκατασταθεί. Κατάφεραν την πολυπόθητη για τα γεράκια της Δύσης ''επανίδρυση'' του τ. εγκεφαλικά νεκρού (κατά Μακρόν) ΝΑΤΟ και να κάμει ακόμα και χώρες που το βλέπαν επιφυλακτικά ή ουδέτερες όπως η Φινλανδία και η Σουηδία να παρακαλούν να μπουν. Δώσαν ένα καλό μάθημα κυρίως στην Γερμανία για το ποιος αποφασίζει στα σοβαρά γεωπολιτικά (αν δεν είσαι έτοιμος να πολεμήσεις κάτσε στην άκρη) για να μην ξεχνιόμαστε. Επίσης βρήκαν νέες αγορές για το υγροποιημένο αέριό τους και νέες ΄΄ενεργειακές΄΄ βάσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου βοηθώντας μέρος της τοπικής τους βιομηχανίας και τέλος ενίσχυσαν τις πολεμικές τους βιομηχανίες που είχαν αρχίσει να στοκάρουν υλικό επί πολλά έτη και πλέον δεν προλαβαίνουν νέες κρατικές παραγγελίες.
2. Νικητής βγαίνει όμως ΚΑΙ η Ρωσία με τον Πούτιν να τσιμεντώνει και να αυξάνει την δημοτικότητά του, να βλέπει κρατικά υπερκέρδη από την αύξηση της τιμής αερίου και πετρελαίου, να βρίσκει ακόμα σημαντικότερες αγορές να πουλήσει ενέργεια όπως της Κίνας και της Ινδίας αλλά και άλλων ασιατικών κρατών αδιαφορώντας για τις κυρώσεις. Επίσης κατάφερε να χαλυβδώσει την ενότητα των BRICS ανοίγοντας τον δρόμο και σε νέα σημαντικά μέλη (Σ. Αραβία κλπ). Επίσης ξεφορτώθηκε με τις δήθεν ΄΄έξυπνες κυρώσεις΄΄ κάποιους ενοχλητικούς μεγιστάνες Ρώσους των οποίων η περιουσία δεσμεύτηκε εν μέρη στο εξωτερικό απαλλάσσοντάς τον από πιθανούς μελλοντικούς πολιτικούς αντιπάλους (ανέλπιστο δώρο της Δύσης, τυχαίο;). Τέλος προσάρτησε/απελευθέρωσε, πλέον και με δημοψήφισμα, τις ''καταπιεζόμενες'' Ρωσόφωνες επαρχίες που ήθελε οι οποίες πλέον προστατεύονται ως ενιαία Ρωσία από το αμυντικό τους δόγμα και η Δύση ξέρει καλά τι σημαίνει αυτό. Όλα αυτά με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες σε ανθρώπινο κεφάλαιο καθότι η αναλογία επιτιθέμενου προς αμυνόμενος ήταν ίσως παραδόξως 1/4 υπερ. του αμυνόμενου και με κινήσεις στρατηγικής, τακτικής και βραδυφλεγούς νίκης.
3. Μέγας νικητής και η οικονομική και στρατιωτική υπερδύναμη Κίνα η οποία χωρίς να εμπλακεί προσέφερε στήριξη στην Ρωσία με αντάλλαγμα φθηνά καύσιμα που τα χρειαζεται αλλά και μια συμμαχία έναντι της Δύσης η οποία στο άμεσο μέλλον θα αποδειχθεί πολύ σημαντική (ευρασία). Επίσης έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας μακριά από το αυταρχικό καθεστώς και τις αιτίες έναρξης της πανδημίας και τις συζητήσεις παγκόσμιας οικονομικής αποζημίωσης, έστω προσωρινά. Το σημαντικότερο όλων όμως απέδειξε στην παγκόσμια οικονομία ότι μια χαρά κρατιέται και αναπτύσσεται η παγκόσμια οικονομία και οι εμπορικές σχέσεις με τον υπόλοιπο κόσμο ακόμα κι αν λυγίσει η Ευρώπη ακόμα κι αν έχουμε τρελό πληθωρισμό στον Δυτικό κόσμο. Ίσως έχει πολύ λίπος ακόμα να κάψει η Δύση. Επίσης έμαθε πως διεξάγεται ένας πόλεμος ΄΄μέσω τρίτων΄΄ ένα μάθημα που ίσως χρησιμοποιήσει σε κάποια άλλη ασιατική χώρα στο μέλλον.
4. Μέγας χαμένος η ίδια η Ουκρανία τα χιλιάδες παιδιά της που θυσιάστηκαν με γενναιότητα για την ανεξαρτησία της χώρας τους, οι κρίσιμες υποδομές της χώρας και το βιοτικό επίπεδο όποιων επιβιώσουν που θα γυρίσει την χώρα 40 χρόνια πίσω. Ένας ηγέτης ήρωας για κάποιους, μοιραίος και άνους πρόσωπο για άλλους με σαφή έλλειψη ρεαλισμού παρασυρόμενος; από μεγάλα λόγια τρίτων ισχυρών.
5. Μέγας χαμένος ΚΑΙ ο πολίτης της Ευρώπης οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και τα δημόσια ταμεία των κρατών της Ε.Ε. που ακόμα μια φορά στην πιο φιλελεύθερη μεριά του κόσμου στράφηκαν σε λύσεις κρατικών ενισχύσεων σοσιαλιστικού τύπου (τι ειρωνεία) που μετά τα τρελά ποσά επιδοτήσεων λόγω αχρείαστων λοκντάουν ξανά-επιδοτούν επιχειρήσεις και πολίτες με αποτέλεσμα την μεγάλη επιδείνωση του κρατικού δανεισμού των κρατών της Ε.Ε. με αποτελέσματα που θα τα βλέπουμε και θα τα νοιώθουμε στις τσέπες μας σταδιακά. Χαμένη η ενοποίηση της Ευρώπης σε μια ενιαία πολιτική, οικονομική, γεωγραφικώς προσδιοριζόμενη ήπειρος.
Καλά τα γεωπολιτικά αλλά το σημαντικό είναι οι ανθρώπινες ζωές. Εννοείτε ότι μεγάλοι χαμένοι είναι η Ουκρανή μάνα και η Ρωσίδα μάνα που είδαν πάνω από εκατό χιλιάδες νέα αθώα παιδιά 18-25 να γίνονται κιμάς στα κανόνια των πυροβολικών όπλων και οβίδων των δυο χωρών σε έναν πόλεμο τακτικής, που ούτε καν έβλεπες συνήθως τον αντίπαλο αλλά οι βόμβες που πέφταν θρυμμάτιζαν το σώμα σου στο δευτερόλεπτο. Έτσι γίνεται με τα θύματα του πυροβολικού ακριβείας, των αεροπορικών επιθέσεων αλλά και των επιθέσεων με έξυπνα όπλα τύπου drones. Αλλού τα χέρια, πόδια, κεφάλια σε ένα θέαμα που απέκρυψαν επιμελώς και οι δύο μεριές στα ΜΜΕ για να μην φανεί η πραγματική φρικαλεότητα του πολέμου και των αόρατων οβίδων που πέφτουν βροχή εκατέρωθεν, μεταξύ ΝΑΤΟ από την μια και της Ρωσίας από την άλλη, στο σημείο που να έχουν στερέψει! και τα αποθέματά τους εκατέρωθεν σε οβίδες. Ασύλληπτο. Το 2022 ο ΟΗΕ και οι πολιτικές και διπλωματικές ηγεσίες απέτυχαν να αποτρέψουν ως όφειλαν τον πόλεμο άλλη μια φορά μετά την δύσμοιρη Γιουγκοσλαυια.
Φαίνεται τώρα όμως που οι δυο μεριές μετράνε γεωπολιτικά κέρδη και ζημίες είναι πιο κοντά να συζητήσουν για την πολυπόθητη ειρήνη έστω με την προσωρινή μορφή ανακωχής και ενός νέου de facto status quo ως συνήθως. Το ψέλλισέ ο Μπαιντεν φαίνεται ότι το αποδέχτηκε ο Πούτιν και προφανώς ήδη διαπραγματεύονται απευθείας παρότι δημοσίως διαφωνούν. Θα μας το ανακοινωσουν οταν αυτοί το αποφασίσουν. Αυτά τα περί της σωστής πλευράς της ιστορίας είναι για τους μαθητές των κολλεγίων που η ζωή τους εξελίσσεται ως παιχνίδι RISK. Οι γεωπολιτικές εξελίξεις δεν είναι άσπρο μαύρο αλλά εξελίξεις του γκρίζου και θα πρέπει να προσέχουμε πιο άμεσο ή έμμεσο συμφέρον εξυπηρετούμε. Όφειλε και ο ΟΗΕ και όποιοι επίδοξοι τρίτοι (χώρες με συναρτώμενα συμφέροντα μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα λόγω της ελληνικής κοινότητας, η ΕΕ κλπ) να επιδιώξουν από την πρώτη μέρα την άμεση καταπαυση του πυρός και την λήξη του πολέμου με ουσιαστικές πρωτοβουλίες και διαπραγματεύσεις και όχι να βάζουν λάδι στην φωτιά με πολιτικές αυταπάτες, μεγαλοιδεατισμους και κούφια λόγια δήθεν γενναιότητας.
Βέβαια όταν τα κυρίως θύματα είναι τα χιλιάδες αμούστακα παιδιά ενός άλλου κράτους ή μιας άλλης περιφέρειας τότε δεν μας ενδιαφέρει τόσο και τα μεγάλα και παχιά ανόητα πολιτικά λόγια περισσεύουν.
(Από ανάρτηση στο facebook)
