Ο Εσπερινός της εορτής των Αχαιών Αγίων στην Πάτρα

Μέ λαμπρότητα ἐτελέσθη τό Σάββατο 26.11.2022 στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν, ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἑορτῆς πάντων τῶν ἐν Ἀχαΐᾳ καί ἐξ’ Ἀχαΐας Ἁγίων, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καί συγχοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου.

          Πρό τοῦ Ἑσπερινοῦ ἐγένετο ἡ ὑποδοχή τῶν ἱερῶν Λειψάνων τῶν Ἁγίων, ὃπως τῆς τιμίας Κάρας τῆς Ἁγίας Εἰρήνης καί τῶν ἱερῶν καί χαριτοβρύτων λειψάνων τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἰωακείμ τοῦ νέου Ἀσκητοῦ, Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Νοτενῶν Ἀχαΐας καί ἂλλων Ἁγίων.

          Στόν Ἑσπερινό αὐτό καλοῦνται κατ’ ἒτος οἱ Ἐκπαιδευτικοί ὃλων τῶν βαθμίδων καί βραβεύονται οἱ πέντε πρῶτοι εἰσαχθέντες ἀπό τά Λύκεια τῶν Πατρῶν στίς Ἀνώτατες Σχολές.

          Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνεφέρθη στήν ὑπόθεση τῆς ἑορτῆς, στήν ἱερά μνήμη τοῦ Φωτιστοῦ καί Ἀποστόλου τῶν Πατρῶν, Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, ὁ ὁποῖος ἐμαθήτευσε πλησίον τοῦ Οὐρανίου καί Θείου Διδασκάλου, στούς Μαθητάς καί στούς Ἁγίους Ἐκγόνους τοῦ Πρωταποστόλου, οἱ ὁποῖοι κατά τήν διάρκεια τῶν 2000 ἐτῶν, ἀπό τότε πού ἐδίδαξε καί μαρτύρησε στήν Πάτρα, ἠκολούθησαν τά ἱερά καί ἃγια βήματά του, προσφερθέντες ὡς ἐθελόθυτα θύματα, ὑπέρ τῆς ἁγίας ἡμῶν καί ἀμωμήτου πίστεως.

          Ἐν συνεχείᾳ μίλησε πρός τόν Ἐκπαιδευτικό κόσμο καί ἐπήνεσε καί εὐχαρίστησε τούς διδασκάλους ὃλων τῶν βαθμίδων, οἱ ὁποῖοι μέ συνείδηση εὐθύνης ἒναντι Θεοῦ καί ἀνθρώπων, παρά τίς πολλές καί ποικίλες δυσκολίες τῶν καιρῶν μας, ἐπιτελοῦν τό μεγάλο ἒργο καί λειτούργημά τους.

          Ἑχρησιμοποίησε λόγους τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος χαρακτηρίζει τό ἒργο τοῦ διδασκάλου μέγα καί θαυμαστόν καί τόν θέλει ἐπί θρόνου καθήμενον, ἳνα φωτίζῃ μέ τό φῶς τῆς ἀληθείας καί τῆς γνώσεως.

          Ἐν συνεχείᾳ ἀνεφέρθη στίς ἀρετές πού πρέπει νά κοσμοῦν τόν διδάσκαλο καί στά ὃπλα τά πνευματικά τά ὁποῖα πρέπει νά ἒχῃ στήν διάθεσή του, ὣστε νά φέρῃ εἰς πέρας τό ἒργο του, οὐχί μόνον ἐκεῖνο τῆς προσφορᾶς τῆς κοσμικῆς γνώσεως, ἀλλά κυρίως ἐκεῖνο τῆς κατά Θεόν γνώσεως καί σοφίας.

          Εὐγνωμόνως καί προσευχητικῶς ἀνεφέρθη στούς μακαριστούς διδασκάλους τοῦ Γένους μας καί τῆς Πατρίδος μας καί τούς ἐμακάρισε γιά τούς πολλούς κόπους καί τήν πνευματική καί τήν ἐν γένει προσφορά τους.

          Τέλος, ὁ Σεβασμιώτατος, ἐβράβευσε τίς πέντε ἂριστες, τίς φοιτήτριες, οἱ ὁποῖες συγκέντρωσαν τήν ὑψηλότερη βαθμολογία, ἀπό ὃλους τούς ἐπιτυχόντες, ἀποφοίτους τῶν Λυκείων τῶν Πατρῶν, στίς Ἀνώτατες Σχολές καί εὐχήθηκε νά ἒχουν ἀρίστη πρόοδο καί ἐπιτυχία στή ζωή τους. Ἐπήνεσε  δέ τούς διδασκάλους καί Καθηγητάς, ἀλλά καί τούς Γονεῖς τους.

          Στό τέλος τοῦ Ἑσπερινοῦ, προσεφέρθη μικρά δεξίωσις πρός τιμήν τῶν Ἐκπαιδευτικῶν.