Είναι η Τουρκία Ευρώπη; Έχει η Ευρώπη ανάγκη την Τουρκία; Φυσικά και ΟΧΙ!

του Πέτρου Π. Γρουμπού, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Πατρών

 

Μόλις πρόσφατα, ο Υπουργός ΥΠΕΞ της Τουρκίας, κ. Τσαβούσογλου είχε το θράσος
και είπε το εξής: «Η Τουρκία είναι Ευρώπη και η Ευρώπη έχει ανάγκη από την
Τουρκία»! Τίποτα πιο αναληθές από αυτό.

Κατ’ αρχάς η Τουρκία δεν ήταν και δεν είναι Ευρώπη. Πολύ δε λιγότερο η Ευρώπη
δεν έχει καμμιά ανάγκη την σημερινή πολεμοχαρή Τουρκία. Να τονισθεί ότι οι
Οθωμανοί-Τούρκοι ποτέ δεν σεβάστηκαν την Ευρώπη (το ίδιο κάνουν και σήμερα).
Ήταν και παραμένουν πολεμοχαρείς. Το αποδεικνύει η Ιστορία.
Μετά την πτώση του Βυζαντίου το 1453 ο δρόμος προς την Ευρώπη έμεινε ανοιχτός
για την εξάπλωση των Οθωμανών που προχώρησαν καταλαμβάνοντας σταδιακά την
Πελοπόννησο, την Στερεά Ελλάδα, την Αλβανία, μέρος της Πολωνικής Ουκρανίας
και την Ουγγαρία, προχωρώντας μέσα από τα Βαλκάνια, μέχρι που έφτασαν στην
Βιέννη. Μέσα στα φιλόδοξα επεκτατικά τους σχέδια την αποκαλούσαν «κόκκινο
μήλο», όπως άλλοτε ονόμαζαν την Κωνσταντινούπολη. Η Βιέννη δέχθηκε δύο
επιθέσεις των Οθωμανών: το Σεπτέμβριο του 1529 και τον Μάρτιο του 1682. Παρά
την ανθρώπινη αριθμητική και πολεμική υπεροχή των Οθωμανών οι Αυστριακοί (με
τη βοήθεια και άλλων Ευρωπαίων) κατόρθωσαν να αμυνθούν νικηφόρα και τις δύο
φορές. Στην πρώτη εκστρατεία ο Σουλεϊμάν ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη.
Στην Βιέννη έφτασαν πρώτοι είκοσι χιλιάδες, οι οποίοι λεηλάτησαν όλα τα μέρη και
φόνευσαν τον άμαχο πληθυσμό με τον πλέον φρικιαστικό τρόπο. Έσφαξαν τους
άμαχους, βίασαν τα ανήλικα κορίτσια, ξεκοίλιασαν τις εγκύους γυναίκες,
παλούκωσαν τα έμβρυα που έβγαλαν από τις κοιλιές των μανάδων τους ή τα
τρύπησαν με τα δόρατά τους και τα περιφέραν εν είδη τρόπαιου. Οι σκηνές αυτές

σώθηκαν από αυτόπτες μάρτυρες και μεταφέρθηκαν σε όλη την Ευρώπη, ενώ
επιβεβαιώνονται από τούρκικα χρονικά της εποχής.
Η δεύτερη πολιορκία της Βιέννης από τους Τούρκους ήταν και αυτή ένας μεγάλος
και σημαντικός σταθμός στη γεωπολιτική εξέλιξη της Ευρώπης. Η Βιέννη
πολιορκήθηκε για δεύτερη φορά από τους Τούρκους το 1682 και γλύτωσε
κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ως από θαύμα, έχοντας να αντιμετωπίσει
δεκαπλάσιο στρατό των Οθωμανών. Ο στρατός των Ουσάρων του Πολωνού Γιάν
Σομπιέσκι και διαφόρων συμμάχων των Αυστριακών απέκρουσαν τους Οθωμανούς
και τους έτρεψαν σε φυγή. Η αναχαίτιση της δεύτερης πολιορκίας της Βιέννης έσωσε
οριστικά τη Δυτική Ευρώπη από τη δουλεία και τον μαρασμό.
Πέραν από αυτό, πρέπει να τονισθεί ότι με την ανάπτυξη της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας από τον 14 αιώνα με υπόδουλους τόσους λαούς των Βαλκανίων, της
Μεσογείου και της Ανατολικής Ασίας, αυτό ήταν η μεγάλη χαμένη ευκαιρία όλων
αυτών των Λαών να γίνουν κοινωνοί των μεγάλων τεχνολογικών εξελίξεων που
συντελούνταν στην υπόλοιπη Ευρώπη (πρώτη και δεύτερη Βιομηχανική
επανάσταση). Διανοείσθε αν τα μέρη της «Οθωμανικής Αυτοκρατορίας»
συμμετείχανε σε όλα αυτά τεχνολογικά επιτεύγματα ποια Ευρώπη θα είχαμε τους 17-
19 αιώνες;
Μία ενιαία ευημερούσα Ευρώπη που θα απέφευγε τους δύο Παγκοσμίους πολέμους
καθώς και τους πολέμους για την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ακόμη η
Ευρώπη θα ήταν πολύ καλύτερη αν δεν δημιουργείτο η Τουρκία το 1923 μετά τον
διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.Η Τουρκία παραμένει ένας ταραξίας στην
ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.
Και μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου και μέχρι σήμερα συνεχίζει να
είναι ένα κράτος που δεν σέβεται την διεθνή νομιμότητα και να κάνει τα
συνηθισμένα ανατολίτικα παζάρια της! Ε! λοιπόν τέτοια χώρα δεν μπορεί να ανήκει
στην Ευρώπη. Μία απλή ιστορική αναφορά στην προσπάθεια της Τουρκίας να γίνει
μέλος της ΕΕ αποδεικνύει ατράνταχτα ότι η Τουρκία δεν μπορεί ποτέ να ανήκει στην
Ευρώπη.
Συνδεδεμένο μέλος από το 1963, η Τουρκία υπέγραψε, το 1995, Συμφωνία
Τελωνειακής Ένωσης με την Ε.Ε. και το 1999, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του
Ελσίνκι, της παραχωρήθηκε καθεστώς υποψηφίας προς ένταξη χώρας. Το Ευρωπαϊκό
Συμβούλιο του Δεκεμβρίου 2004 αποφάσισε την έναρξη ενταξιακών
διαπραγματεύσεων, υπό συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις.
Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις εκκίνησαν στις 3 Οκτωβρίου 2005. Το
Διαπραγματευτικό Πλαίσιο της Τουρκίας προβλέπει, πλην των κριτηρίων της
Κοπεγχάγης, και επιπλέον κριτήρια βάσει των οποίων αξιολογείται η πρόοδός της
στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις, όπως η τήρηση σχέσεων καλής γειτονίας, η
υποστήριξη των προσπαθειών για την επίλυση του Κυπριακού, η εξομάλυνση των
σχέσεων με την Κυπριακή Δημοκρατία και η πλήρης και χωρίς διακρίσεις εφαρμογή
του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου στη Συμφωνία της Αγκύρας του 1963.

Οι παράνομες δραστηριότητες της Τουρκίας σε ύδατα της Ελλάδας και της Κύπρου,
οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, καθώς και το παράνομο μερικό
άνοιγμα των Βαρωσίων στην Αμμόχωστο, αποτελούν παραδείγματα που
αναφέρονται ρητά στην έκθεση, η οποία καταδικάζει επίσης την εμπλοκή της
Τουρκίας στην Συρία, τη Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν. Σκοτώνει ή δεν σκοτώνει ακόμη
κα σήμερα αθώα άτομα; Άρα η Τουρκία παραμένει μία πολεμοχαρής χώρα. Η
ιδεολογία των Τούρκων είναι για πάντα πολεμιστές που θα εξολοθρεύουν τους
άπιστους.
Μπορεί να μας απαντήσει ο κ. Τσαβούσογλου γιατί όταν Κούρδοι τραγουδούν σε
γάμους, Κουρδικά τραγούδια τους πάνε στα δικαστήρια, ή όταν οικογένεια επιθυμεί
να δώσει Κουρδικό όνομα σε παιδί των τους το απαγορεύουν; Είναι στη φυλακή 10
βουλευτές και 50 δήμαρχοι Κούρδοι και μάλιστα εκλεγμένοι με μεγάλες
πλειοψηφίες;
Άρα μετά από τόσα χρόνια (σχεδόν 60!), η Τουρκία δεν έχει πετύχει την ένταξή της
στην Ευρώπη! Και τολμά να λέει ότι ανήκει στην Ευρώπη; Αποκαλυπτική είναι
πρόσφατη συνέντευξη του πρώην προέδρου της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ σε
Ελληνικό κανάλι, ο οποίος τονίζει πως σκοπός της Τουρκίας είναι να διχάσει την
Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως τόνισε «δεν θεώρησα ποτέ τα ελληνοτουρκικά και εν μέρει
τα τουρκοκυπριακά προβλήματα ως διμερή μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Όχι, όχι,
όχι, είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Η Ελλάδα είναι μέλος της ΕΕ, η Κύπρος το ίδιο,
οπότε ζητάω το λιγότερο αλληλεγγύη με τις δύο αυτές χώρες».
«Η Τουρκία δεν συμπεριφέρεται ως μια χώρα που είναι υποψήφια για την ΕΕ. Είμαι
πραγματικά απογοητευμένος από τον τρόπο που οι Τούρκοι συμπεριφέρονται στη
Μεσόγειο, τις έρευνες και τις εξορύξεις, και για τον τρόπο που συμπεριφέρονται
απέναντι στο ελληνικό έθνος».

Είναι λοιπόν ολοφάνερο ότι από την πολιτική της σημερινής Τουρκίας απουσιάζει
παντελώς το ευρύτερο φιλοδυτικό και φιλειρηνικό πλαίσιο ευημερίας ακόμη και του
ίδιου του λαού της. Άρα από όλα τα ανωτέρω η σημερινή Τουρκία δεν μπορεί να
θεωρείται Ευρώπη! Και σίγουρα η Ευρώπη δεν έχει καμμιά ανάγκη τη σημερινή
Τουρκία. Ακόμη χειρότερο είναι να πιστεύουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες ότι έχουν να
κερδίσουν κάτι από τη σημερινή πολεμοχαρή Τουρκία. Διότι αν δεν το καταλάβουν οι
Ευρωπαίοι ηγέτες, θα το βιώσουν σύντομα πολύ θερμά οι Λαοί της Ευρώπης και θα
επαναστατήσουν. Και τότε να δούμε που θα πάνε να κρυφτούν οι Ευρωπαίοι
ολιγοστοί άρχοντες! Μάλλον σε «Τούρκικες φυλακές και χαρέμια» που θα είναι στη
βαθιά Ασία και όχι σε Ευρωπαϊκά χώματα!

________________________________________________________________________

Does Europe need today's warlike Turkey? OF COURSE NOT!
 

By Peter P. Groumpos, Emeritus Professor of the University of Patras

Just recently, the minister of Foreign Affairs of Turkey, Mr. Mevlüt Çavuşoğlu, had the audacity and said:
"Turkey is Europe and Europe needs Turkey"! Nothing more untrue than this statement.
First of all, Turkey was never and is not Europe today! Much less Europe has no need of the current
warlike Turkey. It should be emphasized that the Ottoman-Turks never respected Europe (they do the
same today). They were and remain belligerent. History proves it.
After the fall of Byzantium in 1453 the road to Europe was left open for the spread of the Ottomans who
advanced gradually occupying the Peloponnese, central Greece, Albania, part of the Polish Ukraine and
Hungary, advancing through the Balkans, until they reached Vienna. Vienna was attacked by the
Ottomans in September 1529 and March 1682. Despite the human numerical and military superiority of
the Ottomans, the Austrians (with the help of other Europeans) managed to defend Vienna victoriously
both times. In the first campaign Suleiman set out from Constantinople. Twenty Thousand arrived in
Vienna first, who plundered all parts and killed the civilian population in the most appalling manner.
They slaughtered civilians, raped underage girls, disemboweled pregnant women, impaled the fetuses
they extracted from their mothers ' bellies or pierced them with their spears and carried them around in
Trophy form. These scenes were saved by eyewitnesses and transported throughout Europe, while they
are confirmed by Turkish Chronicles of the time.
The second siege of Vienna by the Turks was also a great and important milestone in the geopolitical
development of Europe. Vienna was besieged for the second time by the Turks in 1682 and was saved
literally at the last minute as a miracle, having to face a tenfold Army of the Ottomans. Polish Jan
Sobieski's Army of Hussars and various Austrian allies repulsed the Ottomans and drove them to flight.
The halting of the second siege of Vienna definitively saved Western Europe from slavery and withering
away.

Besides this, it should be emphasized that with the development of the Ottoman Empire from the
14th century with so many people of the Balkans, the Mediterranean and East Asia enslaved, this
was the Great missed opportunity of all these peoples to become participants in the great
technological developments that were taking place in the rest of Europe (first and Second
Industrial Revolutions, and others). Imagine if the parts of the "Ottoman Empire" participated in
all these technological achievements what Europe would be in the 17-19 centuries?
A single prosperous Europe that would avoid the two World Wars and the wars for the
dissolution of the Ottoman Empire. Europe would be even much better off if Turkey were not
created in 1923 after the partition of the Ottoman Empire. For Turkey to be a strong partner for
the protection of Europe, first, it must itself observe and respect international law. Turkey never
did this. It remains a troublemaker in the wider Balkan and Eastern Mediterranean region.
Even, after the end of the Second World War and to this day continues to be a state that does not
respect international legality and does its usual Oriental bazaars! Hey! Such a country cannot
belong to Europe. A simple historical reference to Turkey's attempt to become a member of the
EU proves firmly that Turkey can never belong to Europe.
An associate member since 1963, Turkey signed a customs union agreement with the EU in 1995. In
1999, at the Helsinki European Council, it was granted candidate status. Accession negotiations began
on October 3 rd ,2005. As foreseen in the negotiating framework, in the Annual Progress reports and in a
series of EUR conclusions. Special emphasis was given by the EU Council:
(a) respect for the sovereign rights of member states to explore and exploit their natural resources,
(b) removing the threat of war against Greece,
(c) the fulfillment of Turkey's obligations towards the Republic of Cyprus,
(d) to effectively deal with illegal immigration from the East,
(e) the accession of Turkey to the UN convention on the law of the sea on the law, which is a community
acquis.
(f) the delinquent behavior of Turkey in the Aegean as a problem that, inter alia, concerns the safety of
flights in the region,
(g) to defend the rights of the Greek minority in Turkey and the Ecumenical Patriarchate.
Turkey has not fulfilled any of the above. Turkey's illegal activities in Greek and Cypriot waters,
violations of Greek airspace, as well as the illegal partial opening of Varosha in Famagusta, are examples
explicitly mentioned in the report, which also condemns Turkey's involvement in Syria, Libya and
Azerbaijan. Is it still killing or not, innocent people today? Thus, Turkey remains a warlike country. The
ideology of the Turks is “Forever Warriors who will exterminate the infidels”.
Can Mr. Cavusoglu answer us why when Kurds sing at weddings, their Kurdish songs are taken to court,
or when a family wants to give a Kurdish name to their child they are banned? Are 10 MPs and 50
mayors, Kurds (even elected with large majorities) in prison?

Revealing is a recent interview of former Commission President Jean-Claude Juncker on a Greek channel
(OPEN), who emphasizes that Turkey's goal is to divide the European Union. As he stressed, " I never
considered the Greek-Turkish and partly the Turkish-Cypriot problems as bilateral between Greece and
Turkey. No, no, no, it's a European problem. Greece is a member of the EU, Cyprus is the same, so I ask
for at least solidarity with these two countries." to continue: "Turkey does not behave as a country that
is a candidate for the EU. I am really disappointed by the way the Turks behave in the Mediterranean,
the exploration and mining, and the way they behave towards the Greek nation."
Thus, after all these years (almost 60!), Turkey has not succeeded in joining Europe! And, Mr. Mevlüt
Çavuşoğlu, dares to say that Turkey belongs to Europe? No little shame?
It is therefore obvious that the policy of today's Turkey is completely absent from the wider pro-
Western and peace-loving framework of prosperity even of its own people. From all the above, today's
Turkey cannot be considered Europe! And certainly, Europe has no need of today's Turkey. Even worse
is for European leaders to think they have something to gain from today's belligerent Turkey. Because if
the European leaders do not understand it, the people of Europe will soon experience it very warmly
and will rebel. And then let's see where the European oligarchs will go to hide! Probably in "Turkish
prisons and harems" that will be in deep Asia and not in European soils.

Διαβάστε επίσης