Σε ανάρτησή του ο Αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας Χαράλαμπος Μπονάνος σημείωσε:
Ήταν Πρωτομαγιά του 1976 όταν ο πραγματικός αγωνιστής της δημοκρατίας Βουλευτης της τότε Ένωσης Κέντρου Αλεκος Παναγουλης άφηνε την τελευταία του πνοή σε τροχαίο δυστύχημα συγκλονίζοντας το πανελλήνιο
Ήταν εκείνα τα χρονια που η συνάντηση μας στο σπίτι μας , μεγάλη τιμή μας ,συγκλόνισε τα εφηβικά μου βήματα , εντυπώθηκε η παρουσία του στην μνήμη μου σαν το πρότυπο της δημοκρατικής ευαισθησίας Το εκπληκτικό με την καταγραφή της μορφης του αγωνιστή είναι ότι ποτέ δεν προσχώρησε στην αγιοποίηση από την αριστερόστροφη λογική , αλλά παρέμεινε προσηλωμενος στην κεντρώα του αντίληψη μέχρι τελους Ανήκε στην πατρίδα σε κανένα χαράκωμα
Η θύμηση του δεν είναι μια απλή εκπλήρωση χρέους ,είναι κυρίως οφειλή στην ανάγκη να αντλούμε διδάγματα από τους πραγματικούς αγωνιστές για το χρέος μας στην πατρίδα ,για την αγωνιστική μας πορεία σε μια διαφορετική Ελλάδα
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ,εκείνους που αγωνίστηκαν για την δημοκρατία διακινδυνεύοντας την ζωή τους , για να μπορούμε εμείς σήμερα να φιλοσοφούμε να διαλεγόμαστε να συλλογιζόμαστε ελεύθερα
Επιβάλλεται σήμερα να έχουμε μια υπεύθυνη στάση απέναντι στην ίδια την ζωή , να μετράμε την αξία της , να αξιολογούμε την ελευθερία μας και να κάνουμε σοβαρά βήματα με σεβασμό στην υπόσταση του διπλανού μας
Ο αγώνας σήμερα μετριέται , με το ποσό δείχνουμε την σημασία , που πρέπει στην αξία της ίδιας της ζωής , την διαφύλαξη της ακεραιότητας μας , της υγείας του συνανθρώπου μας , τον σεβασμό στον κώδικα αξιών και αρχών, που κάποιοι πέρασαν σύντομα από τον δημόσιο βίο αλλά άφησαν ένα γερό αποτύπωμα στην αξιολόγηση του τι είναι σημαντικό και τι ασήμαντο
Ο πολιτικός μύθος της εποχής , η σχέση του με την διάσημη Ιταλίδα δημοσιογράφο Οριάνα Φαλάτσι , είχαν δημιουργήσει το υπερβατικό συννεφο που χρειαζόταν μια αξία ζωή
Η ανάμνηση μιας άλλης εποχής πάντα έχει την αξία της γιατί σφραγίζεται από πολιτικά πρόσωπα που το ειδικό τους βάρος έχει την πλήρη αποσκευή των αξιών της ζωής
Μπορεί άλλοι την Πρωτομαγιά να την θυμούνται και σωστά θυμούνται για τους αγώνες για τα εργασιακά δικαιώματα , άλλοι λιγότερο πολιτικοποιημένοι , μετέπειτα για τον θάνατο του διάσημου οδηγού Άιρτον Σενα , για εμένα το σημάδι της Πρωτομαγιάς είναι ο εικονιζόμενος μύθος
Καλή Πρωτομαγιά
